"ห้วงฝันจันทรา: นางจากต่างภพ"
ตอนที่3(ใต้เงาหงส์ ลอบเลื้อยอสรพิษ)
ตำหนักหงส์วสันต์ – สถานที่โปรดแห่งองค์จักรพรรดิ
ยามค่ำคืนนี้แม้พระจันทร์จะเต็มดวง… แต่มันก็ไม่อาจสว่างเท่ารอยยิ้มของหญิงงามที่กำลังนั่งอยู่หน้ากระจกเงาทอง
หลานหรง(นางร้าย)
ฝ่าบาทเพิ่งเสด็จกลับจากสนามรบได้เพียงไม่กี่วัน
เสียงหลานหรงเอ่ยเบา ๆ พลางแปรงผมไปด้วยท่วงท่าหยอกล้อกับเงาของตนเอง
หลานหรง(นางร้าย)
แทนที่พระองค์จะเสด็จมาตำหนักหงส์วสันต์... กลับไปที่ตำหนักเย็น
แววตาอ่อนหวานของหลานหรงพลันเยือกเย็นลง ราวกับน้ำค้างแข็งในเหมันต์
เฟิ่งหัว(พระเอก)
ข้าแค่ไปถามนางว่านางมีเจตนาอะไร
เฟิ่งหัว(พระเอก)
เจ้าอย่าโกรธข้าเลย
เฟิ่งหัว(พระเอก)
ข้ารู้ดี... ว่าผู้หญิงแบบนั้น จะไม่มีวันเหมาะสมกับบัลลังก์มังกร
เฟิ่งหัว(พระเอก)
สู้เจ้าก็ไม่ได้สักนิด
หลานหรง(นางร้าย)
เพคะข้าเชื่อใจท่าน
เฟิ่งหัว(พระเอก)
งั้นเจ้านอนเถอะข้ามีธุระ
หลานหรงหยิบพัดไม้ไผ่มาเปิดออก แผ่นกระดาษบางพิมพ์อักษรเวทซ่อนไว้ด้วยน้ำหมึกพิเศษ เธออ่านมันออกช้า ๆ
หลานหรง(นางร้าย)
…เมื่อผสมน้ำพิษจากดอกหลิงซาน กับเถาวัลย์เลือดจันทรา จะได้หมอกมืดที่ลบล้างเวทมนตร์ของสตรีจากอีกภพหนึ่งโดยสมบูรณ์
นางพับพัดลงอย่างแผ่วเบา แล้วหันไปหานางกำนัลคนสนิท
หลานหรง(นางร้าย)
เจ้าเตรียมของให้ข้า… ภายในเจ็ดวัน ข้าต้องให้ ‘นาง’ หายไปจากวังหลวงนี้ โดยไม่มีแม้แต่ซากเวทหลงเหลือให้ตามเจอ
เย่วฉานนั่งจ้องมือของตัวเอง ซึ่งมีประกายแสงบาง ๆ ลอยวนอยู่ — เวทมนตร์จากภพเดิมกำลังตื่นขึ้น แต่เธอยังไม่เข้าใจมันเลยสักนิด
เสียงลมพัดทำให้เธอเงยหน้ามองไปยังดวงจันทร์...
เย่วฉาน(นางเอก)
(ที่นี่… ทุกอย่างคือของจริง แม้แต่ความเกลียดก็สัมผัสได้..)
Comments