สายลมใต้เงาอำนาจ สายลมใต้เงาอำนาจ 1

---

สายลมใต้เงาอำนาจ

เมื่อเด็กทุนธรรมดาอย่าง “ลมเหนือ” ก้าวเข้าสู่โรงเรียนคนรวยอันดับต้นของประเทศ เขากลายเป็นเป้าของสายตา แต่เมื่อความขัดแย้งบานปลายจนถึงคุณยายของวายุ เด็กทุนที่เคยถูกเกลียดกลับกลายเป็น “ติวเตอร์จำเป็น” ให้กับลูกผอ.ที่เขาเคยปะทะ ท่ามกลางเงาแห่งอำนาจ และความต่างของชนชั้น ความใกล้ชิดของทั้งสองเริ่มก่อตัว กลายเป็นบางสิ่งที่แม้แต่หัวใจก็ไม่ทันตั้งรับ…

ผมนั่งลงที่โต๊ะริมสุดของห้อง บรรยากาศรอบตัวเงียบจนได้ยินเสียงแอร์ เสียงหัวใจผมเต้นเป็นจังหวะเดียวกับความรู้สึกไม่คุ้นเคยในโรงเรียนนี้ วายุเดินกลับไปนั่งประจำที่เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ใครๆ ในห้องดูเหมือนจะชินกับความกร่างของเขา แต่ไม่ใช่ผม

ลมเหนือ | นายเอก

นั่งตรงนี้ก็ได้

กร | เพื่อนนายเอก

เราชื่อกรนะ ศิวกร อยู่โต๊ะข้าง ๆ นาย

ลมเหนือ | นายเอก

อืม//ยิ้มเบาๆ

เด็กหนุ่มหน้าตาดี ผมตรงๆ หวีเรียบร้อย หันมายิ้มให้ผมอย่างเป็นมิตร

ลมเหนือ | นายเอก

เราชื่อลมเหนือ...เรียกว่าลมก็ได้

กร | เพื่อนนายเอก

ยินดีที่ได้รู้จักนะ

เขายื่นมือมาชนไหล่เบาๆ ก่อนจะชี้ไปที่โต๊ะด้านหน้า คนนั้นชื่อภูมิ แกพูดน้อยหน่อย แต่ใจดีนะ เด็กทุนเหมือนกัน

ภูมิ | เพื่อนนายเอก

ดีครับ//หันมายิ้มเบาๆให้สายลม

ลมเหนือ | นายเอก

สวัสดีเราชื่อลมเหนือ เรียกลมเฉยๆก็ได้

ภูมิ | เพื่อนนายเอก

เราชื่อภูมินะ ธนภูมิ แสงอรุณ

ลมเหนือ | นายเอก

อืม//ยิ้มให้

ประตูห้องเรียนเปิดออกเสียงดัง หญิงสาวในชุดสูทเรียบหรู ก้าวเข้ามาในห้องพร้อมรอยยิ้มอบอุ่นแบบคุณครูที่มีประสบการณ์

อาภัสรา | ครูประจำชั้น

อรุณสวัสดิ์นะคะนักเรียนทุกคน ยินดีต้อนรับสู่เทอมใหม่

อาภัสรา | ครูประจำชั้น

และยินดีต้อนรับเข้าสู่ห้อง4/1ด้วยนะคะ

นั่นแหละครับ ผมอยู่4/1และต้องมาทนมือทนเท้ากับไอวายุลูกผอ. ไปอีกจนจบม.6

แต่ผมก็ไม่เคยสงสัยนะครับว่าทำไมไอวายุถึงมาอยู่ห้อง1ได้

อาภัสรา | ครูประจำชั้น

ครูชื่อครูอาภัสรา เป็นครูประจำชั้นของพวกเรานะคะ ใครที่เป็นนักเรียนใหม่—

กร | เพื่อนนายเอก

ยืนเลยมึง เดี๋ยวครูหาไม่เจอ//สกิด

ผมลุกขึ้นตามแรงสะกิดทันที

ลมเหนือ | นายเอก

ผม ลมเหนือ ศิลากุล เด็กทุนปีนี้ครับ

อาภัสรา | ครูประจำชั้น

ยินดีต้อนรับลมนะคะ โรงเรียนเรามีกฎเยอะนิดนึง ถ้าไม่เข้าใจอะไรก็มาถามครูได้ตลอดเลยนะ

เธอยิ้มให้ด้วยสายตาอบอุ่นอย่างน่าประหลาด มันไม่เหมือนสายตาของพวกเด็กในห้องนี้เลย

---

ช่วงพักเที่ยง เพื่อนๆ เริ่มทยอยออกจากห้องไปโรงอาหาร ผมกำลังจะหยิบข้าวกล่องขึ้นมากินบนโต๊ะ

วายุ | พระเอก

เดี๋ยว

ผมหยุดมือลงก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองเขาอีกครั้ง พระเอกของห้องคนเดิม ยืนเท้าเอวอยู่ตรงหน้า

วายุ | พระเอก

ทำไมไม่ไปโรงอาหาร//เสียงเรียบ

ลมเหนือ | นายเอก

เพราะไม่อยากนั่งโต๊ะเดียวกับคนที่มองคนอื่นต่ำกว่าเท้า

กรกับภูมิที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ทำหน้าอึ้ง แต่ผมไม่สน

วายุ | พระเอก

//ขำเบาๆ

วายุ | พระเอก

พูดเก่งดีนะ แต่ระวังคำพูดไว้บ้าง เดี๋ยวจะอยู่ที่นี่ไม่รอด

ลมเหนือ | นายเอก

//สบตาวายุ

ลมเหนือ | นายเอก

คำขู่ไม่ได้ทำให้คนกลัว มันแค่บอกว่าคนพูดกลัวจะเสียอะไรบางอย่างต่างหาก

วายุชะงักไปเสี้ยววินาที แววตาเปลี่ยน ก่อนเขาจะหันหลังกลับ เดินจากไปโดยไม่พูดอะไรอีก

ช่วงบ่าย หลังคาบเรียนสุดท้ายจบลง ทุกคนเตรียมตัวกลับบ้าน แต่เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นจากหน้าห้อง

พิช | หัวหน้าห้อง

ลมเหนือ ครูเรียกที่ห้องพักครูนะ

มาวันแรกก็โดนเรียกเลยเรา

ลมเหนือ | นายเอก

ครับ...//พูดไม่ออก

---

จบ ✂️

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ