Dreaming Of You - ฝันถึงเธอเสมอ
Dreaming Of You - ฝันถึงเธอเสมอ
เช้าวันเสาร์ในฤดูฝน ลิสาตื่นเช้ากว่าปกติ ทั้งที่ไม่มีเรียน เธอเดินออกมานั่งที่ระเบียงหน้าบ้าน ใต้หลังคาไม้ที่มีเถาวัลย์เลื้อยลงมาเหมือนม่านธรรมชาติ
อากาศเช้านี้สดชื่นแบบแปลก ๆ — หรือบางที…อาจเป็นเพราะใจเธอเริ่มคลี่คลายแล้ว
เสียงจักจั่นร้องอยู่ไกล ๆ พร้อมลมเย็นพัดผ่านเบา ๆ
เธอกำลังเปิดสมุดเล่มโปรด เพื่อจดอะไรบางอย่าง
ทันใดนั้น…เสียงรถมอเตอร์ไซค์ก็ดังขึ้นหน้าบ้าน
ลิสาชะโงกหน้าออกไปดู
เจ้านาย ยืนอยู่ตรงนั้น — เสื้อยืดตัวหลวม ๆ หน้าตาเหมือนเพิ่งตื่น แต่ในมือมีแก้วกาแฟเย็นกับขนมปังปิ้งใส่ถุง
Jaonai
เธอยังไม่กินอะไรใช่มั้ย
ลิสายิ้มเล็กน้อย เปิดประตูออกมาเงียบ ๆ แล้วรับของจากเขา เธอไม่ได้พูดอะไร เขาก็ไม่ได้พูดอะไร
พวกเขาแค่นั่งลงข้างกันบนบันไดไม้หน้าบ้าน เสียงนกร้อง เสียงลม และเสียงจิ๊บจ๊าบของความเงียบแบบสบายใจ...คือทุกอย่างที่ล้อมรอบอยู่ตอนนี้
Jaonai
ขอโทษที่ช่วงที่ผ่านมาพี่หายไปบ่อย
Jaonai
เเต่พี่ไม่ได้หายไปจากความรู้สึกนะ…พี่แค่จัดการชีวิตพี่ให้ดีพอจะมีลิสาอยู่ในนั้นแบบมั่นคงขึ้น
ลิสาเงียบไป ไม่ได้ตอบ
เธอแค่เอียงศีรษะมาซบแขนเขาเบา ๆ
เจ้านายชะงักนิดหนึ่ง ก่อนจะเอามืออีกข้างยื่นมาลูบผมเธอเบา ๆ อย่างกลัวว่าเธอจะหายไป
ผ่านไปสักพัก
แสงแดดยามเย็นอ่อนลง เหลือเพียงลมอุ่นเบา ๆ ที่พัดเข้ามาตามจังหวะของธรรมชาติ
เจ้านายหันมามองลิสาอีกครั้ง — และเห็นว่าเธอหลับไปแล้ว
ใบหน้าของเธอสงบนิ่ง ริมฝีปากเม้มเบา ๆ เหมือนยังฝันอะไรบางอย่างอยู่
ผมปอยหนึ่งหล่นลงมาปิดแก้ม เขาจึงเอื้อมมือไปปัดออกช้า ๆ อย่างแผ่วเบา
เขานิ่งมองเธอสักพัก ดวงตาอ่อนโยนจนสัมผัสได้ถึงความห่วงใยทั้งหมดในใจ
แล้วจึงค่อย ๆ อุ้มลิสาขึ้นด้วยท่าทางที่เบาที่สุด ราวกับกลัวจะปลุกเธอจากฝัน
เขาเดินอย่างเงียบเชียบไปวางเธอลงบนฟูกนุ่มใต้ร่มไม้
จัดผ้าห่มผืนบางให้เธออย่างเรียบร้อย
มือข้างหนึ่งยังไม่ละจากผมของเธอ เขาลูบเบา ๆ ไปตามไรผม ก่อนจะโน้มตัวลงกระซิบใกล้ ๆ
Jaonai
พี่จะไม่หายไปไหนจากฝันของเธอ...แน่นอน
จากนั้น เขาก็ลุกขึ้น หันหลังเดินออกไปอย่างเงียบงันทิ้งไว้เพียงกลิ่นแดดอุ่น เสียงลมเบาๆและคำสัญญาที่ไม่ได้พูดดัง...แต่ชัดเจนที่สุดในใจ
Comments