Watching(การเฝ้าดู)​ :ความเจ็บ​ปวด

เมื่อ20ปีก่อน เมืองโอโรบิตี้

ตอนนั้นข้าอายุ 6ขวบ

ข้าอาศัยอยู่กับท่านเเม่สองคนในเมืองนี้

ส่วนท่านพ่อข้านานๆทีจะกลับมาหาท่านเเม่ครั้งหนึ่ง

ทุกคนในเมืองนี้พากันรักท่านเเม่ข้าเเละข้ามาก ราวกับว่าพวกเราคือคนที่เเปลกสำหรับพวกเขา

ข้าเข้าเรื่องเลยละกัน

ข้าชื่อโอเว่น

ในวันหนึ่ง

เวลาดึก

ท่านเเม่ของข้าทำกับข้าวไว้เยอะมาก

ข้านั่งตั้งตารอกินอาหารของท่านเเม่ข้าอย่างใจจดใจจ่อ

จนเสียงเปิดประตูดังขึ้น

ท่านพ่อข้ากลับบ้านมาเเล้ว

ข้ารีบวิ่งไปหาท่าน

เเต่ท่านพ่อดูโมโหอย่างเห็นได้ชัด ท่านใช้ขาท่านเขี้ยข้าจนล้ม

เเล้ววิ่งไปจับหัวท่านเเม่ข้าเเล้วเข้าห้องไป

ข้าคิดว่าพวกท่านคงกำลังเล่นอะไรกันอยู่เเน่

เพราะข้าได้ยินเสียงท่านเเม่ข้าตะโกนลั่น

จนผ่านไปได้หนึ่งชั่วโมง ท่านพ่อก็ออกมาจากห้อง เเล้ววิ่งออกจากบ้านไป

หลังจากนั้นท่านเเม่ข้าก็เดินตามออกมา

หน้าของท่านเเม่เเดงก่ำ ร่างกายก็มีสีเเดงเหมือนกัน

ท่านเเม่มองหน้าข้าเเล้วยิ้มให้

ทำให้ข้ามีความสุขมากเลย

วันรุ่งขึ้น ท่านเเม่ข้าก็ทำอะไรตามปกติ

ท่านออกไปข้างนอกกับข้าเพื่อซื้อของ

ทำไมวันนี้เป็นวันที่ทุกคนมีเรื่องคุยกันเยอะจัง

ทั้งเรื่องนอกใจ

ทั้งเรื่องชู้

ทั้งเรื่องอะไรก็ไม่รู้บอกว่าจับได้

เเล้วทุกคนก็มองข้ากับท่านเเม่ด้วยละ

ทำให้ข้ารู้สึกเป็นที่สนใจมากเลย

พอกลับถึงบ้าน ท่านเเม่ก็มีน้ำออกมาจากตามากมายเลยละ

เเล้วท่านเเม่ก็บอกให้ข้าออกไปเล่นกับเพื่อนข้างนอก

วันนี้เพื่อนข้าเปลี่ยนไป

ทุกคนไม่อยากเล่นกับข้า

ทุกคนพยายามไม่คุยกับข้าเลยสักคนเดียว

เเต่มีเพื่อนคนหนึ่งคุยกับข้าด้วยละ

ถึงเเม้จะงงก็ตาม

เขาบอกข้าว่าเป็นลูกของเมียน้อยพระราชา

ข้าไม่ค่อยเข้าใจที่เขาพูดเท่าไหร่

จนท่านเเม่ข้าออกมาพาข้ากลับบ้าน

ท่านเเม่กอดข้าเเน่นมากเลยจนข้าเเทบหายใจไม่ออก

จนเวลาผ่านมาจนดึก

ข้าตื่นนอนเพราะได้ยินเสียงดังขึ้นมา

เป็นเสียงของพ่อกับเเม่คุยกันเสียงดังมากเลย

ข้าเลยออกไปดู

ข้าเห็นท่านเเม่นอนอยู่บนพื้นพร้อมน้ำสีเเดงกับมือท่านพ่อมีน้ำสีติดมืออยู่

ท่านพ่อมองข้า

เเล้วท่านก็จูงมือข้าออกจากบ้าน

ข้าพยายามถามท่านพ่อว่าจะไปไหน

เเต่ท่านพ่อก็ไม่ตอบ

อยู่ท่านพ่อก็กางปีกบินขึ้นฟ้า

ข้ารู้สึกอึ้งมาก

นี้คือท่านพ่อข้าหรอ สุดยอดมาก

เเล้วท่านพ่อก็......

.............

........

.....

...

ปล่อยข้าลงสู่ป่าที่มีหมอกหนา

ข้ามองหน้าท่านพ่อ

เเล้วร่างของข้าก็กระเเทกกับต้นไม้จนลงสู่พื้นดิน

ข้าขยับตัวไม่ได้เลย

รู้สึกเจ็บมาก

ข้ามีน้ำออกจากตาพร้อมกับร้องตะโกน

จนมีพวกสัตว์หน้าขนจำนวนมากล้อมข้า

พวกมันจ้องข้าด้วยสายตาน่ากลัว

เเล้วพวกมันก็เข้ามารุมกัดขา

ขาทั้งเจ็บทั้งเเสบ

ข้ารู้สึกว่าตาข้าค่อยๆจะปิด

จนพวกมันหยุดเเล้วลากร่างข้าไปไหนไม่รู้

เเต่ที่รู้คือที่นี้คือ หุบเขาสายหมอก

ร่างของข้าถูกพวกมันลากไป

ตาข้าเริ่มปิด

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ

:ความเจ็บ​ปวด

:ความเจ็บปวด