หลงรัก..ท่านประธาน(มาเฟีย)
ความจริง
ภาคินเปิดเข้ามาเห็นธิดาหลับอยู่จึงเดินเข้าไปใกล้ๆเตียง
ภาคิน
เธอเป็นใครกันนะ...ภาคินพูดคนเดียว
ภาคินรีบเดินไปรินน้ำให้ธิดา
ภาคิน
คุณเป็นใครอยู่ๆก็มาวิ่งตัดหน้ารถผม
ธิดา
ฉัน...ฉัน..โอ้ยย..ปวดหัวจัง
หมอรีบเข้าไปตรวจดูอาการของธิดา
ไม้(หมอ)พ.พอ.
เฮ้ย..ไม่ต้องตกใจเพื่อนเธอแค่ผลข้างเคียงจากอุบัติเหตุแค่นั้นเอง
ไม้(หมอ)พ.พอ.
แกอย่าลืมฉันเป็นหมอหน้าที่ฉันอยู่แล้วเว้ย
ไม้(หมอ)พ.พอ.
เออฉันให้ยานอนหลับเธอให้เธอพักสักหน่อยเดี๋ยวอีกสักพักเธอคงตื่น
ไม้(หมอ)พ.พอ.
ฉันไปดูคนไข้อื่นก่อนนะ
ภาคินอยู่ในห้องผู้ป่วยกับธิดาและนั่งเฝ้าอยู่บนโซฟาและเผลอหลับไป
ธิดาตื่นขึ้นมาเห็นภาคินนอนอยู่
ภาคินค่อยลืมตาหันหน้ามาตามเสียง
ธิดา
ขอบคุณมากๆนะคะที่ช่วยพาฉันมาส่งโรงพยาบาล
ภาคิน
ก็แน่สิ..ก็คุณเล่นวิ่งมาตัดหน้ารถผม..แล้วลูกน้องผมก็ขับรถชนคุณ
ธิดา
ขอโทษนะคะที่ทำให้คุณต้องเดือดร้อนและเสียเวลา...
ภาคิน
ช่างมันเถอะ...คุณไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว
ภาคิน
งั้นถ้าคุณไม่เป็นไรแล้วคุณก็พักเถอะผมกลับละ...ไม่ต้องห่วงเรื่องค่าใช้จ่ายผมเคลียร์เรียบร้อย
ภาคินกำลังจะเดินออกห้องผู้ป่วยนึกขึ้นได้จึงหันกลับมา
ภาคิน
เออ..คุณยังไม่ให้คำตอบผมคุณเป็นใคร..แล้วทำไมถึงวิ่งมาตัดหน้ารถผม?
ธิดา
เอ่อๆ..ฉันชื่อ...ธิดา ค่ะ
ธิดา
แล้วที่ฉันนน...วิ่ง..เพราะๆ..
ภาคิน
เฮ่อ..ไม่สะดวกบอกก็ไม่เป็นไร..ผมไปก่อนผมมีธุระ
Comments