รักเเรกอดีตพบ 2

สิงค์ พอ.

เเม่รดา

รดา นอ.

หือ กระไรรือ

สิงค์ พอ.

เตรียมตัวไปรำมันจะช้าเพียงใด

สิงค์ พอ.

กูสั่งมึงไปเมื่อกระไร

สิงค์ พอ.

มึงจะตายเพียงใด เเค่เตรียม

สิงค์ พอ.

ใยจึงช้า

รดา นอ.

ข้าขอโทษ

สิงค์ พอ.

เออ มึงกะรีบๆ

รดา นอ.

...

รดา นอ.

ปะเพ็ญ

จันทร์ เพื่อนนอ.

งามระรื่นตายิ่งนัก

รดา นอ.

//ยิ้ม

กลอนนิดๆหน่อย (เเต่งไม่เป็น)

งามระรื่น ใยจึงจะถูกเคี่ยน เเม้จะเปลี่ยน ใยจึงน่าสงสาร รักเพียงใด ใยจึงจะโปรดปราน เเม้จะผ่านมา ถึงหลายปี

รดา นอ.

ข้าจำกลอนนี้ได้เป็นปี

รดา นอ.

เเต่ท่านพี่จำได้ไม่ถึงปีเลยรึ

จันทร์ เพื่อนนอ.

ไม่ต้องเศร้า

จันทร์ เพื่อนนอ.

ปะๆ

จันทร์ เพื่อนนอ.

เตรียมไปเถิด

รดา นอ.

อือ.

ในงาน

รดา นอ.

//รำ

ดูคุณหญิงสิ

งามยิ่งนัก

นอ.รำจนงานใกล้จบ

เสียงดนตรีเริ่มหยุด

นอ.ท่องกลอน

เเม่เอย ลูกไม่เคยจะเศร้า เเต่ใยเล่า เจ้าจึงไม่โปรดปราน เเม้จะเจ็บเพียงใด จะคอยคล้าน เเม้จะผ่านมานาน จนจำไม่ได้ ความจำจะคอยเปลี่ยน เเม้จะเลี่ยนเปรียบเปรยจะคอยหา

จบงาน

สิงค์ พอ.

รดา

สิงค์ พอ.

เจ้าหมายถึงใครรึในกลอน

รดา นอ.

จะหมายถึงใครกัน

รดา นอ.

//เข้าไปในห้อง