เมื่อผมตกหลุมรักคนคลั่งรักน้อง(เรื่องสั้น)
ตอนที่2
แลนซ์ คราวน์
ลองหลบให้ทันนะ*มองด้วยสายตาที่ท้าทาย
ริว
*กลางบลาเลีย+ใช้เวทย์น้ำแข็งใส่
แลนซ์ คราวน์
*เลิกคิ้วนิดหน่อย(บลาเลีย..น่าสนใจ)
แลนซ์ คราวน์
*สร้างเกราะเวทย์ป้องกันเวทย์ของอีกฝ่าย
แลนซ์กระเด็นถอยหลังไปเล็กน้อย
แลนซ์ คราวน์
(โอ้พลังทำลายล้างสูง)*เช็ดเลือดที่มุมปาก
แลนซ์ คราวน์
ไม่เลวคุณทำให้ผมตื่นเต้นแล้วละ*ยิ้มชื่นชม
แลนซ์ คราวน์
ผมคงต้องจริงจังสักหน่อยแล้วละ*รวบรวมเวทย์
แลนซ์ คราวน์
เตรียมตัวให้ดีละการโจมตีครั่งต่อไปอาจแรงกว่าเดิม*ดวงตาสีเปล่งประกาย
ริว
อึก*บาดเจ็บเล็กน้อย+ยังหลบทันอยู่
แลนซ์ คราวน์
*มองด้วยสายตาคมกริบ/(หลบทันด้วยแหะ)
แลนซ์รวบรวมเวทย์ครั้งครั้งนี้นั้นแรงก็ว่าครั้งก่อนๆ
แลนซ์ คราวน์
เตรียมรับมือละดูสิจะหนีไปไหนได้*พุ่งใส่ริว
ริว
อึก*กระเด็นไปที่กำแพง+กระอักเลือด
แลนซ์ คราวน์
*รีบไปประคองอีกฝ่ายด้วยความเป็นห่วง
แลนซ์ คราวน์
นายโอเคมั้ย..ผมขอโทษผมคงเล่นแรงเกินไป*รู้สึกผิด
แลนซ์ คราวน์
ฉันไม่ตั้งใจให้เป็นแบบนี้นะ*เศร้า
ริว
ผมไม่เป็นไรครับ*ไอเป็นเลือดเล็กน้อย
แลนซ์ คราวน์
ไม่เป็นไรได้ไงบาดเจ็บขนาดนี้ยังจะโกหก?*อุ้มอีกฝ่ายอย่างเบามือ
แลนซ์ คราวน์
ฉันจะพานายไปห้องพยาบาล*มองด้วยสายตาที่เป็นกังวล
แลนซ์ คราวน์
ผมสัญญาจะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก*เป็นห่วง
ริวรักษาตัวจนหายก็มาฝึกต่อคราวนี้เป็นการฝึกควบคุมพลังเวทย์
แลนซ์ คราวน์
นายทำให้เวทย์ลอยรอบตัวดูสิ
ริว
อืม*ควบคุมให้หมุนรอบตนเอง
แลนซ์ คราวน์
ดีมาก*ดูอย่างใจเย็น
แลนซ์ คราวน์
*เดินเข้าไปใกล้ริวจนเกือบประชิดตัว
แลนซ์ คราวน์
มันยังไม่สมบูรณ์แบบ*กระซิบข้างหูริว
แลนซ์ คราวน์
ลูกบอลมันยังสั่นอยู่นะครับ
แลนซ์ คราวน์
คุณลองคิดว่ากำลังถ่ายทอดความรู้สึกดูนะครับ*ถอยหลังเล็กน้อย
ริว
*เขินที่อีกฝ่ายเข้าใกล้แต่ตั้งสติได้จึงทำให้ลูกบอลเสถียร
แลนซ์ คราวน์
*เห็นสีหน้าแดงเรื่อบนใบหน้าของอีกฝ่าย(ทำไมน่ารักขนาดนี้นะ)+ยิ้มในใจ
แลนซ์ คราวน์
ดีมากแต่ยังไม่พอลองควบคุมความเร็วดูสิ*ท้าทายอีกฝ่าย
ริว
//บังคับให้หมุ่นเร็วขึ้น
แลนซ์ คราวน์
เร็วกว่านี้*เร่งเร้า
ริว
อึก*ควบคุมให้เร็วขึ้นอีก
แลนซ์ คราวน์
*มองอย่างใกล้ชิด(สีหน้าดูไม่ดีอีกแล้ว)
แลนซ์เอื่อมมือไปจับมือริวเบาๆ
แลนซ์ คราวน์
พอแล้วๆ!หยุดก่อน*พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
ริว
(เข้าจับมือเรา)*ทำตัวไม่ถูก
แลนซ์ คราวน์
นายทำได้ดีมากแล้ว*ปล่อยมือ
แลนซ์ คราวน์
อย่าฝืนตัวเองเกินไปการฝึกต้องใช่เวลา*ยิ้มให้กำลังใจ
แลนซ์ คราวน์
ไปพักผ่อนก่อนเถอะเดียวค่อยกลับมาฝึกต่อ
แลนซ์ คราวน์
ระวังหน่อยสิ*รีบเข้ามาประคองตัวริว
แลนซ์ คราวน์
*มองด้วความเป็นห่วง
แลนซ์ คราวน์
นายไม่เป็นไรใช่มั้ย*สำรวจร่างกายอย่างรวดเร็ว
แลนซ์ คราวน์
บอกผมมาว่าเจ็บตรงไหรึป่าว*ห่วง
ริว
ไม่เป็นไรครับ*พยายามดันอีกฝ่ายออก
แลนซ์ คราวน์
ไม่ได้!!นายยังฝืนตัวเองอยู่อีก*อุ้มอีกฝ่าย
แลนซ์ คราวน์
ผมจะพาไปห้องพัก*เดินไปที่ยังที่นั่งใกล้ๆ
แลนซ์ คราวน์
อย่าดื้อนักเลยน่าร่างกายนายต้องการพักผ่อนนะ*ว่างคุณลงบนที่นั่งอย่างเบามือ
ริว
เห้อเข้าใจแล้วเลิกบ่นสิ*ถอนหายใจ
แลนซ์ คราวน์
นั่งลงไปซะ*สั่งด้วยน้ำเสียงที่ดูดุ
ริว
*เริ่มกลัว/คุณเคยมีความรักมั้ยครับ*ไอเป็นเลือด
แลนซ์ คราวน์
คุณ...*รีบเช็ดเลือดที่มุมปากของริว
แลนซ์ คราวน์
ทำไมถึงไอเป็นเลือดอีกแล้วละ*สีหน้าเต็มไปด้วยความกังวล
ริว
ผมไม่เป็นไรแต่เรื่องเมื่อกี้
แลนซ์ คราวน์
ต้องพานายไปห้องพยาบาลตอนนี้*ชะงักเมื่อริวย้อนคำถามอีกครั้ง
แลนซ์ คราวน์
ความรักงั้นหรอ*สีหน้าเศร้าลง
ริว
นายเป็นอะไรทำหน้าเศร้าทำไม*งง
แลนซ์ คราวน์
ผมไม่มีเวลาให้คิดถึงเรื่องนั้นหรอก*มองไปที่อื่น
แลนซ์ คราวน์
ผมเคยบอกไปแล้วนิครับว่าสิ่งสำคัญที่สุดคือน้องสาวผม*หันกับมามองริว
แลนซ์ คราวน์
แล้วทำไมคุณถามเรื่องนี้*สงสัย
แลนซ์ คราวน์
หรือว่า...กำลัง..?
ริว
อืมใช่ผมกำลังมีความรัก*พูดเสียงเบา+ไอเป็นเลือดแล้วสลบไป
แลนซ์ คราวน์
นี่!!*ตกใจสุดขีด+ประคองริวไว้
แลนซ์ คราวน์
นี่นายได้ยินฉันมั้ย*เขย่าตัวริวเบาๆ
แลนซ์ คราวน์
ได้สติหน่อยสิ*สีหน้าตื่นตระหนก
แลนซ์ คราวน์
บ้าจริงทำไมถึงเป็นแบบนี้*อุ้มอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว
แลนซ์ คราวน์
ต้องพาไปห้องพยาบาลให้เร็วที่สุด*วิ่งออกไปด้วยความเร็ว
แลนซ์ คราวน์
แม่งเอ้ยทำไม่ต้องเกิดเรื่องอย่างนี้ขึ้นอีกแล้ว*กัดฟันแน่น
แลนซ์ คราวน์
ผมจะไม่มีทางให้คุณเป็นอะไรทั้งนั้น
Comments