(End) ชิมานะ องค์หญิงกับผงวิเศษ
พี่น้องต่างสายเลือด
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
โรกิ
ข้าอุตส่าห์มาช่วยทั้งทีจะไม่เปลี่ยนวิธีการพูดจาของเจ้าหน่อยรึ
คูเปอร์
กูไม่เคยนับญาติกับมึง
โรกิ
แต่อย่างน้อยแม่เจ้าก็ได้ขึ้นชื่อว่า...
โรกิ
ถึงไม่บอกก็ไปอยู่แล้ว
โรกิ
ขอให้เจ้าหาคนที่เจ้าต้องการเจอแล้วกัน
ปีศาจ
ทำไมท่านถึงพูดจาเช่นนั้นกับองค์ชาย พี่ชายของท่านเช่นนั้น
คูเปอร์
ทำไม เรื่องของพวกมึงหรอ
มิสสึกิ
การอยู่รอดในสถานที่อันตรายแบบนี้มันไม่ง่ายหรอกนะ
ชิมานะ
แต่จะให้ข้านิ่งดูดายอยู่งี้รึ
มิสสึกิ
ถ้าอยากกลับไปหาพ่อเจ้าอีกเจ้าก็จงทำตัวเข้มแข็งขึ้นซะ
ซู
นี่ถ้าไม่ใช่เพื่อองค์ชายข้าไม่มีวันมาเหยียบที่นี่แน่
ซูค่อยๆลืมตาขึ้นก็พบว่าตน
นอนหัวหนุนตักมนุษย์หนุ่มผู้หนึ่งอยู่
ชอง
จะตกใจทำไมเนี้ย เราทั้งก็มนุษย์เหมือนกันนะ
ซู
ข้าไม่ถูกกับกลิ่นมนุษย์
ซู
/รีบพูดธุระแล้วรีบกลับดีกว่า/🔕คิดในใจ
ซู
ข้ามีเรื่องจะมาแจ้งท่าน
ราชาปิแอร์
ห๋า!!! ลูกสาวข้าโดนจับตัวไป
ราชาปิแอร์
เป็นเรื่องจริงใช่ไหม
ซู
/ทำไมกลายเป็นแบบนี้ไปได้/🔕คิดในใจ
ผมมองดูรอบๆที่ตอนนี้มีผู้คนนั่งกันอยู่มากมายภานในห้องโถง
ตั้งใจมาส่งข่าวเงียบๆกลับต้องมาอยู่ในวงล้อมของมนุษย์นี่ ผมจะอ้วกอีกรอบแล้วนะ
ชอง
นี่...องค์ราชาถามเจ้าน่ะ
ชอง
เล่าเหตุการณ์ให้ท่านฟังสิ
ซู
ข้าเป็น...เอ่อ..ชาวบ้านป่าธรรมดา
ซู
แล้วบังเอิญพบยายแก่กับสาวสวยผิวพรรณดีคนหนึ่ง
ซู
ที่ดูยังไงก็ไม่น่าจะเป็นยายหลานกัน
ซู
ปรากฎว่าเป็นฝูงปีศาจที่ปลอมตัวมาจับหญิงสาว
ราชาปิแอร์
แล้วเจ้ารู้ได้อย่างไรว่าเป็นลูกข้า
ราชาปิแอร์
พ่อสังหรณ์ใจแล้วเชียว
ราชาปิแอร์
แม่เจ้าก็ไปจากพ่อแล้ว
ราชาปิแอร์
นี่พ่อจะต้องเสียเจ้าไปอีกหรือ
ซู
เอ่อ...องค์หญิงเป็นคนดีอย่างไรก็ต้องปลอดภัย
ชอง
พระองค์อย่าได้ทรงกังวลไปเลย
ซู
/เกือบหลุดแล้วมั้ยล่ะ/🔕คิดในใจ
ราชาปิแอร์
ขอบใจสำหรับเรื่องลูกข้านะ
ชอง
ดูท่าเจ้าจะไม่สบาย ให้ข้าไปส่งไหม
ซู
มะ...ไม่ต้อง ออกจากเมืองนี้ไปก็ไม่เป็นไรแล้ว
ซู
/เจ้าจงจำเพียงแค่ว่าข้าคือชาวบ้านธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้น/~ร่ายมนต์
มิสสึกิ
เจ้าน่ะพอลองมาใส่ชุดแบบนี้
มิสสึกิ
ก็เหมือนกับพวกเราเหมือนกันนะ
มิสสึกิ
เจ้าไม่จำเป็นต้องรู้หรอก
ชิมานะ
ตะ...แต่...อย่า...อย่าทำสีหน้าน่ากลัวแบบนั้นได้มั้ย
มิสสึกิ
งั้นข้าขอตัวไปข้างนอกแป๊บนะ เดี๋ยวมา
ซู
/มา...มาแล้ว มีอะไร/🔕กระแสจิต
ซูรีบหายตัวมาหามิสสึกิทันทีก่อนเธอจะพาเพื่อนตัวน้อยเข้าไปในทถ้ำ
มิสสึกิ
อยู่เป็นเพื่อนองค์หญิงหน่อยนะ
ชิมานะ
ว่าแต่เจ้าน่ารักจังเลยนะ
ซู
ขอบคุณสำหรับคำชมองค์หญิง
ซู
/ให้ตายดิ เร่งข้ามาเพื่อเรื่องแค่นี้/🔕คิดในใจ
มิสสึกิ
แม้แต่งานง่ายๆข้าก็เกือบทำพลาด
โรกิ
ทำไมเจ้าไม่อยู่กับแขกของข้าล่ะ
โรกิ
เจ้าน่ะทำดีที่สุดแล้วนะ
โรกิประคองร่างหญิงสาวเข้าใกล้ตนก่อนโน้มตัวลงจูบสัมผัสที่หน้าผากมิสสิกิ
ชิมานะ
ทำไมต้องทำหน้าดุใส่ข้า
มิสสึกิ
นั่นพวกเจ้ากำลังนินทาข้ากันรึ
ชิมานะ
อ้าว!!!กลับมาแล้วหรอ
ชิมานะ
คงหายเครียดโล่งใจขึ้นแล้วสินะ
มิสสึกิ
ซูได้บอกความลับอะไรให้เจ้าฟังรึเปล่า
ชิมานะ
น่ะ...นั่นเจ้ากำลังโกรธข้าหรอ
มิสสึกิ
ว่าเจ้ารู้ความลับอะไรรึยัง
ชิมานะ
ได้โปรดอย่าทำท่าทางน่ากลัวแบบนั้นได้มั้ย
มิสสึกิ
ถ้ากลัวก็รีบตอบมา!!!!
ชิมานะ
จะ...เจ้า..เจ้าไม่ใช่
ชิมานะ
เจ้าไม่ใช่มิสสิกิใช่มั้ย
ชิมานะ
จะ...เจ้า...เป็นใคร
ชิมานะ
เจ้า...เจ้าคนที่ช่วยชีวิตข้า
ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะได้พูดจบชิมานะก็โผเข้ากอดแน่น
ชิมานะ
รู้มั้ยข้าคิดถึงเจ้าเหลือเกิน
ชิมานะ
ว่าแต่ว่า...เจ้าชื่ออะไรข้าจะได้เรียกถูก
ยูเซ
เรียกข้าแบบนั้นแล้วกัน
ชิมานะ
ขอบคุณมากนะยูเซที่ช่วยข้า
ยูเซ
อืม.../เจ้าบอกข้าเป็นร้อยครั้งแล้วมั้ง/
ชิมานะ
แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้นตอนที่เราตกลงมาจากเหวล่ะ
ชิมานะ
มาก....เล่าให้ฟังหน่อย
👸
👸
👸
👸
👸
👸
👸
👸
👸
👸
👸
👸
👸
👸
👸
Comments