เพื่อนบ้านตรงข้ามมันโรคจิต
มาเล่นบ้านกูก่อนสิ
มีน(พ.อ)
มาเล่นบ้านกูก่อนสิ
มีน(พ.อ)
ไม่เหงาหรอ?//ยิ้มมุมปาก
มีน(พ.อ)
//อุ้มมาร์ชเข้าบ้าน
มาร์ชเอาโทรศัพท์ไปด้วยนะคะ
มาร์ช(น.อ)
ห..เห้ยยย..??!!
มีน(พ.อ)
//ว่างมาร์ชลงบนโซฟา
มีน(พ.อ)
เรื่องที่มึงบอกให้กุให้เบาๆอ่ะ//ย.ช
มาร์ช(น.อ)
ไม่ครับ.//ก้มหน้า+กลัว
มีน(พ.อ)
//หยิบโทรศัพท์ของมาร์ชมา
มีน(พ.อ)
หึ ดีว่ะมันสเเกนนิ้วเเล้วกูเข้าดูดีกว่า
เเม่(น.อ)
มาร์ชเป็นไรบ้างลูก
มาร์ช(น.อ)
ดีครับเเม่//พ.อพิม
มาร์ช(น.อ)
พี่เขาบอกว่าให้ผมนอนด้วยครับเเม่อนุญาติมั้ย//พ.อพิม
มาร์ช(น.อ)
ผมนอนกับเขายะเเม่ผมเหงาอ่ะครับ//พ.อพิม
เเม่(น.อ)
เคครับเเม่ทำงานก่อนนะลูก
มีน(พ.อ)
กูขออนุญาติเเม่มึงละนะ
มีน(พ.อ)
เรื่องมึงนอนกับกูอ่ะ
มีน(พ.อ)
//จับมือมาร์ชไปชั้นใต้ดิน
ภาพตรงหน้ามาร์ชคือภาพที่มีคนนอนต ายอยู่ในนั้นมีเเต่เลื อดเเละอุปกรณ์คือค้อนกับอิฐปูน
มีน(พ.อ)
นี่เเหละเสียงที่มึงได้ยิน//ยิ้มมุมปาก
เเอดเองงับ
เเอดเเต่งเพลินไปหน่อยอ่ะ
เเอดเองงับ
ลืมเปลื่ยนตอนงับ
เเอดเองงับ
เดะอีกตอนเเต่คงให้เเซ่บๆเด้อ
Comments