เกิดใหม่เป็นตัวอิจฉา 02

. .

ผ่านไปสักพัก

จำปา[นอ.]

เดินดูรอบๆหน่อยดีกว่าแฮะ

จำปา[นอ.]

//เปิดประตูออกไป

แก๊ก..

ฉันทำแกงส้มมาฝากจ้ะพี่ผา

อืม ขอบใจ

ลำบากชบาเอามาให้

ไม่เลยๆ

จำปา[นอ.]

ใครคุยกัน?//เดินออกไปตรงระเบียง

ชบา[นอ.ในนิยาย]

จ้ะ//ยิ้มกว้าง

ภูผา[พอ.]

อืม.

ชบา[นอ.ในนิยาย]

ฮ่าๆ ฉันรบกวนพี่รึป่าว

ชบา[นอ.ในนิยาย]

เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเห็นพี่ไปนาเลย

ชบา[นอ.ในนิยาย]

เป็นอะไรรึเปล่าจ๊ะ

ภูผา[พอ.]

ปล่าวหรอก

ภูผา[พอ.]

ช่วงนี้ฉันไม่ค่อยว่างไปเท่าไหร่

ชบา[นอ.ในนิยาย]

อ๋ออ

จำปา[นอ.]

ใครวะ//พยายามมอง

จำปา[นอ.]

เอ๊ะ!

จำปา[นอ.]

ใช่ชบามั้ยนั่น

จำปา[นอ.]

(กูว่าใช่แน่ๆ)

จำปา[นอ.]

(เอาไงดีเล่นตามนิสัยยัยจำปาหรือเราดี)

หน้าเรือน.

ชบา[นอ.ในนิยาย]

//ยืนคุยกับภูผา

ภูผา[พอ.]

//จำใจคุยด้วย

จำปา[นอ.]

//เดินลงบันไดมา

ชบา[นอ.ในนิยาย]

!?//เห็นจำปา

ชบา[นอ.ในนิยาย]

พ..พี่จำปา!!?

ชบา[นอ.ในนิยาย]

พี่ฟื้นตั้งแต่เมื่อไหร่จ๊ะ...

ภูผา[พอ.]

//หันมอง

จำปา[นอ.]

//มองชบา

ปิ่น[พี่พอ.]

ฟื้นแล้วก็รีบชิ่งไปหาเขาเลยหรอ?//เดินมา

ภูผา[พอ.]

พี่..

ปิ่น[พี่พอ.]

ชบาไม่ต้องไปถามไรมันมาก

ปิ่น[พี่พอ.]

มันไม่แยแสคนที่คอยดูแลมันหรอก//เหลือบมองภูผา

ภูผา[พอ.]

//ก้มหน้า

ชบา[นอ.ในนิยาย]

ทำไมล่ะจ๊ะ

ปิ่น[พี่พอ.]

ก็มันไปยุ่งกับปลัดสิงห์น่ะสิ

ปิ่น[พี่พอ.]

รู้ว่าเขาไม่ชอบก็ยังตื้อ

ปิ่น[พี่พอ.]

ชาวบ้านพูดให้อยู่ทุกวัน

จำปา[นอ.]

เหอะ

จำปา[นอ.]

พี่ปิ่น

จำปา[นอ.]

บางทีเรื่องบางเรื่องของคนอื่นพี่ก็..ไม่ต้องเสร่อมากไปนะ

ปิ่น[พี่พอ.]

ภูผา[พอ.]

ชบา[นอ.ในนิยาย]

พ..พี่จำปาพูดแบบนี้กับพี่ปิ่นได้ไงจ๊ะ!!

จำปา[นอ.]

อะไร

จำปา[นอ.]

ฉันก็พูดถูกไม่ใช่หรอ?

จำปา[นอ.]

ส่วนเธอนะชบา

จำปา[นอ.]

มาหาผัวคนอื่นทุกๆวันไม่อายรึไง

ชบา[นอ.ในนิยาย]

พ..พี่!!!?

ปิ่น[พี่พอ.]

จำปา!!

ภูผา[พอ.]

หยุด!

จำปา[นอ.]

เหอะ//กอดอก

จำปา[นอ.]

ยังไงพี่ก็เข้าข้างมัน//มองภูผา

ภูผา[พอ.]

พี่ไม่ได้เข้าข้างใครทั้งนั้น

ภูผา[พอ.]

พึ่งฟื้นขึ้นมาพี่ไม่อยากให้เจ้าสร้างเรื่องอะไรอีก

ภูผา[พอ.]

แค่นี้ก็เป็นขี้ปากชาวบ้านแล้ว

จำปา[นอ.]

อ๋อ ถ้าฉันไม่ฟื้นขึ้นมาเรื่องอะไรก็คงไม่เกิดขึ้นใช่มั้ย

จำปา[นอ.]

//เดินออกไป

ภูผา[พอ.]

จำปา!

ภูผา[พอ.]

เจ้าจะไปไหน

จำปา[นอ.]

เรื่องของฉันสิ

จำปา[นอ.]

ไม่ต้องยุ่ง เชิญอยู่กับแม่ชบาตัวน้อยของพี่เถอะ!

ภูผา[พอ.]

โกรธเรารึป่าวนะ...😟

ชบา[นอ.ในนิยาย]

พี่ผาจ๊ะ

ชบา[นอ.ในนิยาย]

ไม่ต้องคิดมากนะ

ชบา[นอ.ในนิยาย]

เดี๋ยวพี่จำปาเขาก็กลับมาเองแหละ

ชบา[นอ.ในนิยาย]

เราไปกินแสงส้มกันดีกว่าจ้ะ//ยิ้ม+จับมือพอ.

ภูผา[พอ.]

พี่จะไปทำกับข้าวเตรียมไว้ให้จำปา//แกะมือชบาออก

ภูผา[พอ.]

กินเลย

ชบา[นอ.ในนิยาย]

...//💢

ชบา[นอ.ในนิยาย]

จ้ะ

ภูผา[พอ.]

//เดินขึ้นเรือน

ปิ่น[พี่พอ.]

//เดินออกไปตั้งนานแล้ว

. .

จำปา[นอ.]

หึ่ย!

จำปา[นอ.]

เดินมาไกลและ

จำปา[นอ.]

แล้วกุอยู่ที่ไหนวะเนี่ย!!!

จำปา[นอ.]

หิวก็หิว//เดินตามถนน

？？？

อ่าว

？？？

จำปา?

จำปา[นอ.]

//หันมอง

. .

ตัด

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ