เงารักใต้ผืนฟ้า แผนรัก แผนลวง

ณ ท้องพระโรง

┃

เฉินตู่ (นายเอง)

"องค์ชายเรียกข้ามีอะไรหรือ"?

ลี่เหวินอวี้ (รัชทายาท)

(ยิ้มแบบมีแผนร้าย)

ขันทีราชสำนัก

“ด้วยพระราชโองการ! แต่งตั้งคุณชายเฉินตู่ เป็นพระคู่หมั้นองค์ชายรัชทายาท ลี่เหวินอวี้!!”

💥 เงียบกริบทั่วท้องพระโรง ทุกสายตาหันขวับไปยังเฉินตู่

┃

เฉินตู่ (นายเอง)

(หน้าซีดเล็กน้อย พึมพำ) “...อะไรนะ...”

┃

จื้อหยวนเดินเข้ามาด้วยความไม่พอใจ

┃ ┃

จื้อหยวน (พระเอง) แม่ทัพใหญ่

(เสียงราวถูกฟ้าผ่า) “...เจ้าทำอะไรลงไป... เหวินอวี้...”

ลี่เหวินอวี้ (รัชทายาท)

(ยิ้มเยือกเย็น) “ในเมื่อเจ้าทำให้เขาเจ็บมานักหนาแล้ว… ก็ปล่อยให้ข้าเยียวยาเขาเอง”

จื้อหยวน (พระเอง) แม่ทัพใหญ่

(ก้าวออกมาหน้าแท่นบัลลังก์ เสียงกร้าว) “ฝ่าบาท! เรื่องนี้มิสมควร! เฉินตู่กับข้ามีพันธะหมั้นหมายก่อนหน้า!”

เสนาบดีอวี่ชิง (บิดาเฉินตู่)

(ยิ้มร้ายแฝงสงบ) “ท่านจื้อหยวน... สัญญาหมั้นที่ไร้พระราชโองการรับรอง

เฉินตู่ (นายเอง)

(เงยหน้าขึ้น ทั้งน้ำตา) “ไม่ต้องทะเลาะกันหรอก... ไม่ว่าใคร ข้าก็ไม่เลือกทั้งนั้น!”

ภายในวังตอนเย็น ห้องส่วนตัวองค์ชายลี่เหวินอวี้

ลี่เหวินอวี้ (รัชทายาท)

(เดินเข้ามาใกล้เฉินตู่ ช้าๆ) “เจ้ารู้ไหม... ข้าไม่เคยลืมเจ้าตั้งแต่วันที่เจ้าหัวเราะให้ข้า... ใต้ต้นเหมยนั้น”

เฉินตู่ (นายเอง)

(นิ่ง) “แล้วทำไมต้องบีบข้าแบบนี้... การหมั้น... จะยิ่งทำให้ทุกคนเจ็บไปหมด”

ลี่เหวินอวี้ (รัชทายาท)

“ข้ารู้... แต่นี่คือหนทางเดียวที่ข้าจะปกป้องเจ้า... จากเขา…”

เฉินตู่ (นายเอง)

"แต่ข้าจะไม่...มีวันแต่งกับเจ้า...!💢

เรือนของจื้อหยวน คืนนั้นฝนตก

┃ ┃

จื้อหยวนทุบโต๊ะอย่างแรง เสียงถ้วยชาร้าวแตก

จื้อหยวน (พระเอง) แม่ทัพใหญ่

(กัดฟัน) “จะให้ข้ามองดูเขาถูกกอดโดยชายอื่นหรือ... ไม่มีทาง!”

เวินอี้

“ท่านเคยบอกว่า ‘กลัวเจ็บ’ … แล้วตอนนี้เจ็บพอหรือ

จื้อหยวน (พระเอง) แม่ทัพใหญ่

“ถ้าเจ็บก็ต้องแย่งกลับมา…”

ในเงามืดของจวนอวี่ชิง

เสี่ยวหลันยืนอยู่กับชายลึกลับคนหนึ่ง แววตาเธอเต็มไปด้วยความแค้น

┃ ┃

ชายลึกลับ

“หากเจ้าพร้อมจะ ‘เปื้อนมือ’ … ข้าก็มีแผนให้เจ้าทำ”

ยามดึก เฉินตู่อยู่บนศาลาริมสระ เสียงฝีเท้าดังใกล้เข้ามา

จื้อหยวน (พระเอง) แม่ทัพใหญ่

(เปียกฝนทั้งตัว) “เจ้าจะหนีข้าไปจนถึงเมื่อไร…”

เฉินตู่ (นายเอง)

(น้ำเสียงเย็นชา) “ข้าหนีตั้งแต่วันที่เจ้าหายไปในคืนหิมะนั้นแล้ว…”

จื้อหยวน (พระเอง) แม่ทัพใหญ่

(เดินเข้ามาใกล้ ก้มลงกระซิบข้างหู) “ถ้าเจ้าคิดหนีอีก... ข้าจะกอดเจ้าไว้จนเจ้าไม่มีแรงแม้แต่จะเดิน…”

เฉินตู่ (นายเอง)

(ผลักเขาออก น้ำตาไหล) “ไม่ใช่เพราะเจ้ารักข้า... แต่เพราะเจ้าทนไม่ได้ที่มีคนอื่นได้ข้าไป… เจ้ายังเห็นข้าเป็นของเล่นอยู่หรือ?!”

จื้อหยวน (พระเอง) แม่ทัพใหญ่

(นิ่ง กำหมัดแน่น) “ถ้าเจ้าเป็นของเล่น... ข้าก็ขอเป็นคนเดียวที่เล่นกับเจ้าจนพัง!”

┃ ┃

จบตอนที่ 4 เมื่อหัวใจไม่ยอมรับการยอมแพ้ เมื่อทุกฝั่งต่างดึงเฉินตู่ไปคนละทิศ และเมื่อ ‘ความลับในเงามืด’ กำลังคืบคลานเข้ามาทำลายทุกอย่าง… จะมีใครเหลืออยู่ในหัวใจของเฉินตู่?

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ