เจ้าลูกหมาที่เลี้ยงดันเปลี่ยนเป็นหมาล่าเนื้อ
หมาน้อย…ในเงาของเจ้าหญิง
ณ โรงเรียนเอกชนไฮเอนด์ในเมืองหลวง
[กลุ่มแชทของเด็กทุนในโรงเรียน – “VIP Lounge”]
เด็กห้อง A
ไอ้ราฟอีกแล้วเหรอวะ
เด็กห้อง A
วันนี้ได้ขึ้นรถคุณเอวารีอีกล่ะ
เด็กห้อง C
คิดว่าเป็นอะไรกับคุณเอวา?
เด็กห้อง C
ก็แค่หมารับใช้ที่บ้านเวรัชชา
เด็กห้อง B
แต่หล่อขึ้นเยอะเลยนะ
เด็กห้อง B
เห็นตอนเช็ดรองเท้าให้เธอแล้วขำไม่ออกว่ะ
เด็กห้อง C
เธอเลี้ยงไว้แค่นั้นแหละ
เด็กห้อง A
หมาตัวไหนมันจะได้ขึ้นมาเทียบเจ้านาย?
EVA VERRAZA [เด็ก]
ใครรังแกนายมาอีก? //หน้ามุ่ย
RAFAEL [เด็ก]
ไม่มีครับ //ยิ้ม
EVA VERRAZA [เด็ก]
หน้าแดงเป็นรอยมือ //ชี้
EVA VERRAZA [เด็ก]
ยังจะโกหก? //ยกมือ
RAFAEL [เด็ก]
ผมล้มเองครับ //จับแขน
RAFAEL [เด็ก]
เผลอวิ่งไปชนเสา…เจ็บนิดหน่อย //เอามือเอวามาจับตรงหน้า
EVA VERRAZA [เด็ก]
ราฟ… //ลูบ
RAFAEL [เด็ก]
ไม่เป็นไรเลยครับ //ยิ้ม
RAFAEL [เด็ก]
เห็นหน้าคุณแล้วหายเจ็บเลย //จุ๊บมือ
(เขายิ้มตาหยีให้เธอ ยิ้มแบบที่ไม่เคยใช้กับใครอื่น)
EVA VERRAZA [เด็ก]
หมาบ้า… //ตีไหล่
EVA VERRAZA [เด็ก]
ฉันควรโกรธ //หน้ามุ่ย
EVA VERRAZA [เด็ก]
แต่พอเห็นหน้านายแล้วทำไม่ลง //ลูบหัว
ราฟาเอลถือกระเป๋าให้เธอเสมอ
เดินตามห่าง ๆ แบบไม่เป็นภาระ
พี่เลี้ยง
คุณหนูคะ //เข้าไปกระซิบ
พี่เลี้ยง
คุณราฟาเอล… //ก้มหัว
พี่เลี้ยง
วันนี้โดนผลักลงบ่อปลาในสวนค่ะ
พี่เลี้ยง
แต่เขาไม่ยอมให้มาฟ้องค่ะ
EVA VERRAZA [เด็ก]
ทำไมไม่บอกฉัน! //หันไปหาราฟ
RAFAEL [เด็ก]
ก็ผมไม่ได้ตายนี่ครับ //ยิ้มกลบเกลื่อน
RAFAEL [เด็ก]
และผมไม่อยากให้คุณเครียด //หน้าหงอย
EVA VERRAZA [เด็ก]
คนแบบนาย…น่าหงุดหงิด //ท้าวเอว
EVA VERRAZA [เด็ก]
น่าตี //กอดเอว
RAFAEL [เด็ก]
แต่คุณไม่ตีผมนี่ครับ //หน้าอ้อน
(ยิ้มตาหวานนิด ๆ แบบหมาน้อยหางตกที่ซื่อสัตย์สุดใจ)
คืนนั้น เอวารีเอาผ้าห่มไปให้เขาเองด้วยมือเธอ
EVA VERRAZA [เด็ก]
หัดพูดเวลาถูกทำร้ายซะบ้าง
EVA VERRAZA [เด็ก]
อย่าทำตัวเป็นหมาเงียบ
RAFAEL [เด็ก]
เพราะคุณคือเสียงเดียวที่ผมอยากได้ยินครับ //หน้าอ้อน
เด็กคนนั้นยังยิ้มเสมอแม้จะเลือดไหล แค่เพราะเธอ “ยังอยู่ตรงนั้น”
Comments