คุณหนูของคุณนีออน 2

    "เห้ยมึงนั้นไอ้เจป่ะมาแล้ว"คริสสะกิดเอเรียสก่อนที่เอเรียสจะหันไปมองตามที่นิ้วของคริสชี้อยู่

     "อิเจ๊!"เสียงพูดพร้อมกับโบกมืออย่างร่าเริงเดินตรงมาที่โต๊ะของเอเรียสกับคริส

      ใช่ไม่ได้มาแค่คนเดียวแต่มาใหม่ สองคน นั้นคือ จิวเรอร์ และคิวเรอร์

      "กว่าจะเสด็จนึกว่าต้องใ้ห้พวกฉันไปลากที่เตียงกันแล้วซะอีก"เอเรียสเอ่ยแซตามประสา

     "เจ๊ๆก็พูดไปได้่าวหนิว่าคนที่รอกลับาแล้ว"คิวเรอร์เอ่ยตอบด้วยท่ทีแสยะยิ้ม

     "ข่าวไวดีหนิใครสีบอ่ะ"เอเรียสพูดด้วยน้ำเสียวที่เข้มขึ้นแสดงถึงความจริงจัง

     "จะใครได้อีกก็น้องหมาที่หนูเลี้ยงไว้ไงเจ๊"คิวเรอร์ตอบกลับด้วยท่าทีที่พึ่งพอใจเป็นอย่างมาก

"ถ้าคุณพ่อรู้แกโดนแน่คิว"จิวพุดด้วยน้ำเสียงจริงจังเป็นการดุผู้เป็นน้อง

"เจ๊ๆค่าาาหนูโดนดุ"คิวเรอร์หันไปกอดแขนเอเรียสก่อนจะทำท่าทีอ้อนของเธอเพื่อให้ผู้เป็นพี่ใหญ่อย่างเอเรียสชวยเธอ

"เอาน่าจิวคิวโตแล้วแยกแยะได้แล้วคนนี้มันจริงจังพอเข้าที่ก็บอกคุรพ่อเองนั้นแหละ"เอเรียสพูดช่วยเกลี่ยกล่อมให้จิวเข้าใจคิว

"มึงก็ตามใจน้องเกินไปนะ"คริสพูดช่วยจิว

"พอๆดื่มๆกแก้วโว้ยย"เอเรียสเปลี่ยนบทสทนาก่อนจะยกแก้วขึ้นมาตามด้วยคนอื่น

3 ชั่วโมงผ่านปายย~

"อื้ออ มึงงงเอากูกลับด้วยย"เอเรียสพูดด้วยน้ำเสียงมึนเมากับคิส จิวและคิวได้กลับก่อนแล้วเพราะคุณพ่อเรียกตัวเข้าพบด่วนทำให้ตอนนี้ทิ้งสองคนมึนเมาด้วยกัน

"เดียวเฮียก้ออมาร้าบมึงงง"คริสพูดจบก็ลุกเดินเวออกจากร้านโดยไไม่ทันสังเกตว่ามีคนอยู่ข้างหลังเอเรียสสักนิด

"เรียสค่ะเรียส"เสียงของชายหนุ่มเข้มพยุงตัวเอเรียสขึ้นก่อนจะเขย่าเบาๆเพื่อดึงสติตนน้องให้ตื่น

"อื้อออ คายยเฮียหราา"นิ้วเรียวบางขาวยื่มไปแตะที่แก้มของนีออนอย่าเบามือก่อนจะหลุดยิ้มทั้งน้ำตาออกมา

"ฮึก ฮืออ เฮียรู้ม้ายยหนูรอเฮียนานนมากม๊ากทมายเฮียถึ่งกลับมา"เสียงสะอืนเบาๆที่มาจากคำพูดที่ออกเชิงน้อยใจเกิดขึ้น

"เฮียขอโทษค่ะมันเร่งด่วนจริงๆ"นีออนเผลอยิ้มออกมาพร้อมกับสายตาที่เอ็นดู

นานแค่ไหนแล้วที่เขากลับมาแล้วเอเรียสยังไม่ยอมเรียกเขาว่าเฮียนะนานมากเลยจริงๆ

"กลับกับเฮียนะคะ"พูดจบนีออนก็ยตัวร่างบางขึ้นให้อยู่ในท่าเจ้าสาวก่อนที่ตัวเขาจะเดินออกไป

เช้าวันต่อมา

"กรี๊ดดด!คุณมาอยู่ที่นี้ได้ยังไง"เสียงกรี๊ดที่ทำให้คนที่นอนอยู่ข้างๆต้องแสบหู

"เมื่อคืนหนูเมาเฮียเลยอุ้มหนุกลับมาไงคะ"เขาลุกขึ้นนั่งก่อนจะเอามือไปลูบที่หู

"เฮีย?"ร่างเล็กพูดกับตัวเองก่อนจะหันหน้าไปมองร่างสูงใหญ่

"เฮียลืมบอกต่อจากนี้เราต้องนอนด้วยกันนะคุณพ่อบอกมา"ร่างสูงลุกขึ้นยืนเต็มตัวก่อนจะจัดเสื้อผ้าของเขาให้เรียบร้อย

"ห้ะ?ได้ไงเรายังไม่แต่งงานกันไม่ได้สิ"

"ไม่ได้ก็ต้องได้แล้วค่ะ"

"เจ้าแฝดไม่ยมแน่ๆเรียสจะไปฟ้องแฝด"

"เชิญเลยค่ะถ้าคิดว่าพ่จะกลัว"เสียงที่ไม่มีท่าทีกลัวเลยสักนิดถูกเอ่ยขึ้นมาก่อนจะหันไปมองเรียสที่นอนอยู่อีกครั้งและยิ้มให้

เป็นรอยยิ้มที่ไม่น่าเชื่อว่ามาจากเขา นีออน เพราะนีออนไม่ใช่คนธรรมดาที่จะยิ้มได้ง่ายขนาดนี้...

.

.

.

Tbc.

จบตอนที่2แล้ววหวังว่าทุกคนจะถูกใจน้าาา

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***