Episode 3 คืนแรกวันเข้าหอ

ห้องพัก - โรงแรมหรู (ห้องหอ)
23 : 45 น.
*แกร๊ก*
Prem เปรม
Prem เปรม
//สะดุ้งตื่น
Than ธันญ์
Than ธันญ์
หูดีจังนะ
Prem เปรม
Prem เปรม
ไม่ใช่หมา
Than ธันญ์
Than ธันญ์
ผมไม่ได้พูด
Than ธันญ์
Than ธันญ์
ว่าคุณเป็นหมา
Than ธันญ์
Than ธันญ์
//คลายเน็กไทออกเล็กน้อย
Prem เปรม
Prem เปรม
....
Than ธันญ์
Than ธันญ์
คุณจะไม่เข้าหอกับผมรึไง
Prem เปรม
Prem เปรม
....
Prem เปรม
Prem เปรม
ไม่
Than ธันญ์
Than ธันญ์
คืนแรกของเรา
Than ธันญ์
Than ธันญ์
ไม่เอาหรอ?
Prem เปรม
Prem เปรม
ไม่เอา
Prem เปรม
Prem เปรม
อย่ามาแกล้งฉัน
Than ธันญ์
Than ธันญ์
แล้วใครแกล้งคุณล่ะ
Than ธันญ์
Than ธันญ์
ผมเปล่านะ
Than ธันญ์
Than ธันญ์
//เดินไปนั่งลงข้างเตียง
Prem เปรม
Prem เปรม
//ดึงผ้าห่มคลุมหัว
Prem เปรม
Prem เปรม
ผมจะนอน
Than ธันญ์
Than ธันญ์
//ดึงผ้าห่มออก
Prem เปรม
Prem เปรม
อะไรเนี่ย
Prem เปรม
Prem เปรม
เมาก็ทำตัวดีๆสิวะ
Than ธันญ์
Than ธันญ์
//ยิ้มมุมปากเล็กน้อย
Than ธันญ์
Than ธันญ์
กลัวหรอ?
Prem เปรม
Prem เปรม
เปล่าสักหน่อย!
Prem เปรม
Prem เปรม
//พลิกตัวหันหลังให้
Than ธันญ์
Than ธันญ์
งั้นนอนเถอะ
Than ธันญ์
Than ธันญ์
ราตรีสวัสดิ์
Prem เปรม
Prem เปรม
อือ
Prem เปรม
Prem เปรม
ราตรีสวัสดิ์
. .
เช้าวันต่อมาหลังแต่งงาน
ในรถลีมูซีนแต่งงาน
Prem เปรม
Prem เปรม
บ้านคุณอยู่ไกลรึเปล่า
Than ธันญ์
Than ธันญ์
ไกลพอให้คุณหนีไม่ได้
Than ธันญ์
Than ธันญ์
ด้วยการเดิน
Prem เปรม
Prem เปรม
....
Prem เปรม
Prem เปรม
ขำตายล่ะ
Than ธันญ์
Than ธันญ์
กลัวรึไง
Prem เปรม
Prem เปรม
กลัวสิ
Prem เปรม
Prem เปรม
กลัวบ้านคนเป็นบ้า
Than ธันญ์
Than ธันญ์
หึ งั้น... ยินดีต้อนรับ
Than ธันญ์
Than ธันญ์
สู่ ‘บ้านคนบ้า’ อย่างเป็นทางการ
ประตูเปิด
บ้านธันญ์เป็นบ้านสไตล์โมเดิร์นเรียบหรู เงียบ และเย็นจัดแบบแอร์ 18 องศาตลอด 24 ชม.
Prem เปรม
Prem เปรม
(นี่มันไม่ใช่เรือนหอ... นี่มันคุกติดแอร์ชัดๆ)
Than ธันญ์
Than ธันญ์
จะนอนที่ไหน
Than ธันญ์
Than ธันญ์
ห้องผม
Than ธันญ์
Than ธันญ์
หรือห้องรับแขก
Prem เปรม
Prem เปรม
มีแค่สองตัวเลือก?
Than ธันญ์
Than ธันญ์
มีอีกตัวเลือก
Than ธันญ์
Than ธันญ์
นอนห้องเดียวกัน...
Than ธันญ์
Than ธันญ์
แต่ผมขอนอนข้างเตีย-...
Prem เปรม
Prem เปรม
งั้นตัดเลย
Than ธันญ์
Than ธันญ์
ล้อเล่น
Than ธันญ์
Than ธันญ์
จะนอนด้วยกันก็ได้ ผมจะปิดไฟก่อน 4 ทุ่มให้
Prem เปรม
Prem เปรม
....
Prem เปรม
Prem เปรม
งั้นผมเลือกห้องรับแขก
Prem เปรม
Prem เปรม
พร้อมหมอน ผ้าห่ม
Prem เปรม
Prem เปรม
ห้ามแม้แต่จะหายใจใส่กันด้วย
เวลา 22 : 55 น. ห้องรับแขก
เปรมนอนอยู่บนโซฟาในบ้านที่เงียบเหงา และดูเหมือนจะเงียบเหงาเกินไป
ไฟหรี่ๆ จากโคมไฟสีส้มดูอบอุ่น
พร้อมกลิ่นชาเขียว
Than ธันญ์
Than ธันญ์
//ถือแก้วชาเขียวมาให้
Than ธันญ์
Than ธันญ์
นอนไม่หลับหรอ
Prem เปรม
Prem เปรม
คุณดูโรคจิตมากเลยรู้ไหม
Prem เปรม
Prem เปรม
ดื่มชาเขียวตอนนี้นอนไม่หลับกันพอดี
Than ธันญ์
Than ธันญ์
หรือไม่กิน?
Prem เปรม
Prem เปรม
//รีบรับแก้วมาถือ
Than ธันญ์
Than ธันญ์
...ฮึ
Than ธันญ์
Than ธันญ์
//นั่งลงอีกฝั่งของโซฟา
Than ธันญ์
Than ธันญ์
คุณพึ่งรับแก้วจากโรคจิตไปนะ
Prem เปรม
Prem เปรม
ก็... มันหอมดี
Than ธันญ์
Than ธันญ์
ไม่แปลกใจเท่าไหร่
Than ธันญ์
Than ธันญ์
ตอน ม.ปลาย ชอบดื่มทุกเช้าเลยนิ
Prem เปรม
Prem เปรม
จำได้ด้วย?
Than ธันญ์
Than ธันญ์
ผมไม่ลืมสิ่งที่เคยหมั่นไส้
Prem เปรม
Prem เปรม
แล้วจะจำทำไม
Prem เปรม
Prem เปรม
//จิบชาเขียวในมือเล็กน้อย
Than ธันญ์
Than ธันญ์
ใครจะลืมคนที่ชอบเดินผ่านหน้าห้อง
Than ธันญ์
Than ธันญ์
พร้อมถือชาเขียวหอมๆในมือทุกวัน
Than ธันญ์
Than ธันญ์
เหมือนตั้งใจ
Prem เปรม
Prem เปรม
เปล่าสักหน่อย
Than ธันญ์
Than ธันญ์
ผมไม่ได้ว่า
Than ธันญ์
Than ธันญ์
แค่บอกว่าจำได้
Prem เปรม
Prem เปรม
....อะไรเนี่ย
Than ธันญ์
Than ธันญ์
คุณเปลี่ยนไปเยอะนะ
Than ธันญ์
Than ธันญ์
แต่นิสัยเหมือนเดิม
Prem เปรม
Prem เปรม
คุณ!
Than ธันญ์
Than ธันญ์
ผมหมายถึงชอบดื่มชาเขียวเหมือนเดิม
Prem เปรม
Prem เปรม
คุณก็เหมือนเดิม
Prem เปรม
Prem เปรม
ปากจัดเหมือนเดิมเลย
Prem เปรม
Prem เปรม
แยกไม่เคยออกว่าดีหรือร้าย
Than ธันญ์
Than ธันญ์
งั้นคืนนี้ก็ค่อยๆ แยกให้ออกล่ะ
Than ธันญ์
Than ธันญ์
ผมนอนตรงนี้แหละ
Prem เปรม
Prem เปรม
อะไรนะ?!
Than ธันญ์
Than ธันญ์
//เอนตัวลงนอนอีกฝั่ง
Prem เปรม
Prem เปรม
เดี๋ยวสิคุณ
Prem เปรม
Prem เปรม
ทำไมไม่ขึ้นไปนอนข้างบน
Than ธันญ์
Than ธันญ์
ผมจะเฝ้าประตูให้
Than ธันญ์
Than ธันญ์
กันเจ้าสาวหนีอีกคน
Prem เปรม
Prem เปรม
...ไม่มีผ้าห่มเดี๋ยวก็หนาวตายหรอก
Than ธันญ์
Than ธันญ์
//หลับตาทำตัวเหมือนไม่ได้ยิน
Prem เปรม
Prem เปรม
เห้อ...
Prem เปรม
Prem เปรม
//ลุกขึ้นไปหยิบผ้าห่มมาเพิ่ม
Prem เปรม
Prem เปรม
//โยนใส่เขาเบาๆ
Than ธันญ์
Than ธันญ์
//รับมา
Than ธันญ์
Than ธันญ์
เป็นห่วงผมรึไง
Prem เปรม
Prem เปรม
ฉันไม่อยากดูแลคนป่วย
Prem เปรม
Prem เปรม
ยังไงก็จะนอนตรงนี้ไม่ใช่รึไง
Prem เปรม
Prem เปรม
เอาไปห่มซะ
Than ธันญ์
Than ธันญ์
น่ารักจังนะ
Prem เปรม
Prem เปรม
พูดอะไร!
Prem เปรม
Prem เปรม
หุบปาก นอนไปเลย
Prem เปรม
Prem เปรม
//หน้าแดงเล็กน้อยอย่างไม่รู้ตัว
เปรมมองธันญ์เล็กน้อยก่อนจะดื่มชาเขียวต่อจนหมดแล้วเข้านอนโดยที่มีธันญ์คอยแอบมองการเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา
. .

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!