ลักหลับอริ(รัก)ร้าย เเนะนำตัวละคร#2 พ่อ/เเม่ พอ.เเละนอ.

เเอดจะมาทำประวัติของพ่อเเม่คะ

. .

ธนาธร(พ่อพอ.)

ชื่อ-สกุล: ธนาธร อัครเกียรติ อายุ: 59 ปี เพศ: ชาย เพศรอง: อัลฟ่า อาชีพ: ประธานบริหารบริษัทอสังหาริมทรัพย์ระดับประเทศ สถานภาพ: สมรส พื้นเพครอบครัว: ธนาธรเติบโตมาในตระกูล “อัครเกียรติ” ซึ่งเป็นหนึ่งในตระกูลผู้ทรงอิทธิพลและมั่งคั่งของประเทศ ตระกูลนี้เป็นที่รู้จักในแวดวงธุรกิจและการเมืองมายาวนาน มีชื่อเสียงในเรื่องความเคร่งครัด มีระเบียบ และรักษาเกียรติเป็นสำคัญ ธนาธรคือคนที่แบกรับหน้าตาของตระกูลในรุ่นต่อมา พร้อมสร้างอาณาจักรของตัวเองในฐานะนักบริหารที่เฉียบขาด ลักษณะนิสัยโดยรวม: ธนาธรคืออัลฟ่าที่ใช้ “วินัย” เป็นอำนาจ เงียบขรึม สุขุม และเป็นผู้นำที่พูดน้อยแต่ทุกคำ “คนฟังต้องเงียบ” เขาไม่ใช่พ่อที่โอ๋ลูก แต่คือรากฐานของการเติบโตแบบไม่ล้มง่าย เขาสอนให้ลูกทุกคนรู้ว่า “ความรับผิดชอบ สำคัญกว่าอารมณ์” และ “อำนาจไม่ใช่สิ่งที่ได้มาเพราะเกิดมาเป็นอัลฟ่า...แต่มาจากการใช้มันให้เป็น” ของที่ชอบ: หนังสือเกี่ยวกับธุรกิจและการเมือง งานไม้ งานฝีมือ ความเงียบในห้องทำงาน การอยู่กับครอบครัวในมุมที่ไม่ต้องพูดเยอะ ของที่ไม่ชอบ: คนที่ไม่มีความรับผิดชอบ การใช้อารมณ์นำเหตุผล คนที่หาข้อแก้ตัวแทนการแก้ไข พฤติกรรมที่ลดเกียรติของตนเองหรือตระกูล ความสัมพันธ์กับลูก ๆ: 1. ธรณ์ธวัช (ดินน์) – ลูกชายคนโต ชายหนุ่มที่สุขุม มั่นคง และอดทน แม้จะไม่มีเพศรองแบบอัลฟ่า แต่กลับเป็นคนที่ธนาธรไว้วางใจมากที่สุดในเรื่องธุรกิจ ดินน์สามารถจัดการงานยาก ๆ โดยไม่ต้องรอคำสั่ง และเป็นคนที่เข้าใจหลักการควบคุมสถานการณ์ได้อย่างดี การที่ธนาธรส่งมอบหลายโครงการใหญ่ให้ดินน์ดูแล นั่นคือการแสดงความเชื่อมั่นที่ไม่ต้องเอ่ยเป็นคำพูด 2. ธารินทร์ (ลอริน) – ลูกสาวคนรอง ผู้สืบทอดในอุดมคติของธนาธร ลอรินมีระเบียบ สติ และเป้าหมายที่ชัดเจน เธอไม่ต้องรอให้ใครสั่ง เพราะเธอรู้เสมอว่าหน้าที่ของตัวเองคืออะไร ธนาธรไม่เคยต้องควบคุมลอริน เพราะเขารู้ว่าเธอควบคุมตัวเองได้ดีกว่าที่ใครจะทำได้เสียอีก 3. ธาม – ลูกชายคนกลาง ลูกชายที่เงียบ เรียบง่าย แต่คิดลึก ธามอาจไม่ได้โดดเด่นหรือผลักตัวเองออกมาเป็นผู้นำ แต่ธนาธรเห็น “คุณค่า” ในความนิ่งและการเลือกก้าวอย่างรอบคอบ แม้จะไม่ได้พูดมากกับธาม แต่ทุกการกระทำของพ่อก็แสดงถึง “ความเชื่อใจเงียบ ๆ” ที่อยู่ในใจเขามาตลอด 4. ภาม – ลูกชายคนเล็ก ลูกชายที่ยังเต็มไปด้วยอารมณ์และการตัดสินใจที่ขับเคลื่อนด้วยแรงปะทะ ธนาธรเข้มงวดกับภามมากที่สุด ไม่ใช่เพราะไม่รัก แต่เพราะไม่อยากเห็นลูกชายคนเล็ก “ล้มเหลวเพราะตัวเอง” เขาไม่ลงไม้ลงมือหรือใช้อำนาจข่ม แต่คอยเป็นเงาที่ติดตาม เตือน และห้ามในวันที่ภามกำลังจะเบี่ยงจากสิ่งที่ถูกต้อง “มึงจะใช้อำนาจแบบไหนก็ได้...แต่ถ้ามันทำให้คนรอบข้างเจ็บ มันจะย้อนกลับมาหักหลังมึงในวันที่อ่อนแอที่สุด”

ศิริน(เเม่พอ.)

ชื่อ-สกุล: ศิริน อัครเกียรติ (เดิม: ศิริน เตชะเมธา) อายุ: 55 ปี เพศ: หญิง เพศรอง: เบต้า อาชีพ: ภรรยาผู้บริหาร / อดีตนักกฎหมายและที่ปรึกษาทางธุรกิจของกลุ่มบริษัทอัครเกียรติ สถานภาพ: สมรส ลักษณะนิสัยโดยรวม: ศิรินคือหญิงสาวจากตระกูลนักกฎหมายผู้ทรงอิทธิพล เธอสง่างาม สุขุม และพูดจาชัดถ้อยชัดคำราวกับร่างกฎหมายมีชีวิต แม้เธอจะวางมือจากวงการธุรกิจหลังแต่งงาน แต่การวางแผน วางตัว และอ่านเกมคน ยังคงเฉียบไม่ต่างจากวันแรกที่เธอก้าวเข้าห้องประชุม เธอไม่ใช่แม่ที่อบอุ่นด้วยคำพูด แต่เป็น “เสาหลักเงียบ” ที่ลูกทุกคนรู้ว่าหากวันหนึ่งโลกพัง…แม่จะยังอยู่ “แม่ไม่ได้เลี้ยงลูกให้ชนะทุกคน แต่แม่เลี้ยงให้ลูกไม่แพ้ใจตัวเอง” ของที่ชอบ: เครื่องประดับวินเทจที่มีเรื่องราว ดอกไม้กลิ่นสะอาด เช่น ลิลลี่หรือยูคาลิปตัส งานศิลปะและหอศิลป์ หนังสือแนวอัตชีวประวัติของผู้นำ ของที่ไม่ชอบ: การพูดเกินจริงหรือไม่รอบคอบ อารมณ์รุนแรงไร้เหตุผล คนที่ดูถูกเพศรองหรือใช้มันตัดสินใคร การตัดสินใจแบบ “ตามกระแส” ความสัมพันธ์กับลูก ๆ: ลอริน: เธอมองว่าลอรินคือ “เวอร์ชันต่อยอด” ของตัวเอง — ฉลาด เยือกเย็น และคิดยาว แม้จะไม่ใช่แม่ลูกที่พูดกันบ่อย แต่สายตาและท่าทีที่ลอรินได้รับจากศิรินคือ “ความภูมิใจเงียบ” ศิรินเคยกล่าวกับสามีว่า “ลูกคนนี้ ต่อให้เราตายไป ก็ยืนได้สวยกว่าใครในห้องประชุม” ดินน์: เธอเห็นในตัวดินน์ “หัวใจ” ที่นุ่มกว่าลูกคนอื่น และเชื่อในศักยภาพที่เขามี ศิรินมักสื่อสารกับดินน์ด้วยการถามสั้น ๆ แต่ฟังนาน ๆ เธอให้กำลังใจเขาในแบบที่ไม่กดดัน และไม่เคยบังคับให้ต้องเหมือนใคร ธาม: ไม่ค่อยห่วงเท่าไหร่เพราะดูเป็นผู้ใหญ่เเต่ก็เป้นห่วงในเรื่องต่างไปเสมอ ภาม: ภามคือลูกชายที่ศิริน “เป็นห่วงที่สุด” เพราะนิสัยร้อนแรงคล้ายสามีในวัยหนุ่ม เธอเตือนเขาเสมอในเรื่อง “การเลือกวิธี” มากกว่า “ผลลัพธ์” แม้จะไม่ได้สอนตรง ๆ แต่ภามรับรู้ว่าแม่คือคนเดียวที่ไม่เคยมองเขาเป็นแค่ “อัลฟ่า” “ความแข็งแรงที่แท้จริงของผู้ชาย...คือการรู้ว่าเมื่อไหร่ควรอ่อนโยน”

อนันต์(พ่อนอ.)

ชื่อ-สกุล: อนันต์ อินทรวัฒน์ อายุ: 57 ปี เพศ: ชาย เพศรอง: อัลฟ่า อาชีพ: นักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ / ผู้ก่อตั้งและผู้บริหารกลุ่มบริษัทอินทรวัฒน์ แอสเสท สถานภาพ: สมรส ลักษณะนิสัยโดยรวม: คุณอนันต์คือชายผู้มากบารมีที่ไม่จำเป็นต้องใช้เสียงดัง เขาเป็นอัลฟ่าที่สงบนิ่ง มีวิธีคิดเฉียบคม และสามารถวางเกมธุรกิจระดับสูงได้โดยไม่ต้องใช้อารมณ์ แม้จะเติบโตมาจากตระกูลนักธุรกิจสายอนุรักษนิยม แต่เขาเลือกจะเลี้ยงลูกด้วยวิธีของตัวเอง ให้โอกาส ให้เสรีภาพ และให้ลูกได้ "ล้ม" ด้วยตัวเอง “ลูกที่แข็งแกร่งคือคนที่เคยล้มแล้วลุกได้ ไม่ใช่คนที่ไม่เคยล้มเลย” ของที่ชอบ: วิสกี้คุณภาพดี (ดื่มเฉพาะเวลาคิดงาน) การอ่านรายงานตลาดและข่าวเศรษฐกิจ สนทนากับคนรุ่นใหม่ที่มีวิสัยทัศน์ การบริหารงานเงียบ ๆ เบื้องหลัง ของที่ไม่ชอบ: การใช้อารมณ์นำหน้าหลักการ ความไร้ความรับผิดชอบในธุรกิจ คนที่ไม่รู้จักหน้าที่ของตัวเอง ความรุนแรงในครอบครัวไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม ความสัมพันธ์กับลูก ๆ: มินตรา: เขาฝึกมินตราให้เข้าสู่โลกธุรกิจตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ ไม่ใช่เพราะเธอเป็นเบต้า แต่เพราะเธอ “คิดเป็น” เชื่อใจในวิจารณญาณของลูกสาว และเคยกล่าวว่า "ถ้าวันหนึ่งกูไม่อยู่ มินตราคนเดียวก็พอรับมือทุกอย่างได้" กานต์: แม้กานต์จะเป็นโอเมก้า แต่ในสายตาอนันต์ เขาคือ “สมอง” ประจำบ้าน เขาสนับสนุนกานต์แบบที่ไม่เปิดเผย มักฟังความคิดเห็นของกานต์ก่อนตัดสินใจเรื่องใหญ่ในบ้าน เอเดน: อนันต์เคยมองว่าเอเดนจะขึ้นแทนเขาในบริษัท แต่ก็รู้ว่าลูกคนนี้ต้องใช้ “เวลา” เขาไม่พูดบ่อย แต่พร้อมยืนข้างลูกชายอัลฟ่าคนนี้เสมอ แม้ในวันที่เอเดนยังไม่แน่ใจตัวเอง ริว: ริวคือลูกคนที่อนันต์ “เฝ้ามอง” มากที่สุด แม้จะไม่เคยพูดตรง ๆ เขารู้ดีว่าริวกำลังพยายามดิ้นรนหาตัวตนในโลกที่ตัดสินคนจากเพศรอง และเขาก็เป็นคนเดียวที่บอกริวตรง ๆ ว่า: “ถ้ามึงจะสู้ทั้งโลก มึงต้องมั่นใจก่อน ว่ามึงไม่ได้สู้ผิดคน”

ณิชา(เเม่นอ.)

ชื่อ-สกุล: ณิชา อินทรวัฒน์ (เดิม: ณิชา พิชญากร) อายุ: 53 ปี เพศ: หญิง เพศรอง: โอเมก้า อาชีพ: เจ้าของธุรกิจเครื่องหอมและเวชสำอางจากสมุนไพรพื้นบ้าน สถานภาพ: สมรส ลักษณะนิสัยโดยรวม: ณิชาเป็นหญิงโอเมก้าที่ไม่ได้อ่อนหวานแบบภาพจำทั่วไป เธออบอุ่นแต่ไม่อ่อนแอ สุภาพแต่ไม่ยอมให้ใครดูถูก ผ่านชีวิตมาด้วยการต่อสู้ ทั้งเรื่องครอบครัวและสถานะเพศรอง จนกลายเป็นผู้หญิงที่มี “ใจแกร่งในความนิ่ง” เธอเชื่อในการเลี้ยงลูกด้วย “ความเข้าใจ” ไม่ใช่ “กรอบ” ลูกแต่ละคนในบ้านอินทรวัฒน์ ต่างโตขึ้นมาเป็นตัวของตัวเอง เพราะแม่คนนี้ไม่เคยบังคับให้ใครต้องเหมือนใคร “ความรักไม่ใช่กรง…แม่ให้ลูกใช้มันเป็นปีก ไม่ใช่โซ่” ของที่ชอบ: กลิ่นสมุนไพรและน้ำมันหอมระเหย (โดยเฉพาะกลิ่นลาเวนเดอร์กับตะไคร้หอม) การปลูกต้นไม้และอยู่กับดิน การชงชาสมุนไพรเอง สมุดบันทึกเล่มเก่า ๆ ที่เธอใช้จดสูตรทำของแฮนด์เมด ของที่ไม่ชอบ: คำพูดที่ทำร้ายกันโดยไม่จำเป็น การเปรียบเทียบลูกกับคนอื่น การกดทับเพศรองโดยระบบสังคม ผู้ใหญ่ที่ใช้อำนาจโดยไม่รับฟังเด็ก ความสัมพันธ์กับลูก ๆ: มินตรา (พี่สาวคนโต): ณิชาให้ความไว้วางใจในตัวมินตราเสมอ และมองว่าลูกสาวคนนี้คือ “ตัวกลาง” ที่ถ่ายทอดความเข้าใจระหว่างพ่อกับลูกได้ดีที่สุด เธอมักเรียกมินตราว่า “แม่รองของบ้าน” ด้วยความเอ็นดูและเคารพในความรับผิดชอบ กานต์ (พี่ชายคนรอง): กานต์คือลูกที่ณิชา “หวง” ที่สุด เพราะรู้ว่าการเป็นโอเมก้าชายในสังคมไม่ได้ง่าย เธอสนับสนุนให้เขาใช้เสียงของตัวเองและไม่ยอมก้มหัวให้คำดูถูกใด ๆ ณิชาเคยพูดกับกานต์ว่า “ลูกไม่ต้องเป็นโอเมก้าที่ใครชอบ แค่เป็นกานต์ที่แม่ภูมิใจพอแล้ว” เอเดน (พี่ชายคนที่สาม): แม้จะเป็นอัลฟ่า แต่เอเดนคือลูกชายที่อ่อนโยนที่สุดในสายตาแม่ ณิชาเข้าใจดีว่าเขาเป็นอัลฟ่าที่เลือกจะไม่ใช้พลังเสียงดัง แต่ใช้หัวใจนำทาง เธอเคยพูดกับเขาว่า “อย่ากลัวที่จะอ่อนโยน แม่เลี้ยงลูกมาเพื่อให้ใจเขาแข็งแรง ไม่ใช่เสียงเขา” ริว (น้องคนเล็ก): ณิชารู้ว่าโลกจะไม่ใจดีกับริว จึงเลี้ยงให้เขา “สู้” แต่ไม่ “ขวาง” เธอปล่อยให้ริวเรียนรู้ชีวิตด้วยตัวเอง และพร้อมรับฟังในวันที่เขาอยากกลับบ้าน แม้จะมีปากเสียงกันบ้าง แต่ความรักของแม่กับลูกคนนี้ลึกแน่นราวกับสายรากไม้ที่ไม่มีวันหาย “ถ้าลูกเหนื่อย...แค่กลับมา แม่จะฟัง ไม่ตัดสิน”

นี้เป็นประวัติพ่อ เเม่ พอ./นอ. นะคะ

มีอะไรเเนะนำเเอดได้น้าาาา

รักนักอ่าน💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗

💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗💗

. .

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ