เงาในรอยยิ้ม.. เงาที่กอดเธอไวทุกคืน

เสียงนาฬิกาเดินช้า ๆ ในค่ำคืนที่เงียบงัน สกานอนอยู่บนเตียงในห้องของตัวเอง ไฟปิดหมดแล้ว เหลือเพียงแสงจันทร์ลอดผ่านหน้าต่าง แต่เขาไม่รู้เลยว่า... ประตูห้องของเขาไม่ได้ล็อกตั้งแต่แรก และคนที่อยู่ในเงามืด…ก็กำลังค่อย ๆ เดินเข้ามา

แม็กนัส ยืนอยู่ปลายเตียง นิ่งราวกับรูปปั้น ในมือของเขามีกล่องไม้เล็ก ๆ ใบหนึ่งเหมือนที่เคยส่งให้สกา แต่กล่องนี้... ไม่มีของข้างใน มันมีเพียง “กลิ่น” ที่เขาตั้งใจให้แผ่ซึมในอากาศ — กลิ่นเดียวกับที่สกาเคยใช้ตอนวัยเด็ก เขาเดินวนรอบห้องด้วยฝีเท้าแผ่วเบา หยิบสมุดของสกามาเปิด พลิกดูหน้าที่มีลายมือ มองรอยยิ้มในภาพถ่ายที่ติดผนัง สัมผัสผ้าห่มของเขาเบา ๆ ราวกับกลัวจะทำลายมัน เขาหยุดอยู่ที่ข้างเตียง ก้มลงมองใบหน้าของสกาที่หลับสนิท

มือของแม็กนัสค่อย ๆ ยื่นออกไป ลูบผมของสกาด้วยความอ่อนโยนที่ปนบ้าคลั่ง เขากระซิบเบา ๆ ที่ข้างหู

แม็กนัส พ.อ (มั้ง)

> “ทำไมถึงน่ารักได้ขนาดนี้นะ...” “ทำไมโลกถึงคิดว่าเธอควรเป็นของคนอื่น...”

จากนั้น เขา หยิบกล้องตัวเล็ก ที่ซ่อนไว้ในเสื้อโค้ต ค่อย ๆ ติดไว้ที่มุมห้อง ที่ไม่มีทางที่สกาจะเห็นได้ เขาจะได้ “อยู่กับเขาทุกคืน” ไม่ว่าเขาจะรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม nc+นิดๆ

แม็กนัส พ.อ (มั้ง)

> “เธอไม่ต้องกลัวใครทั้งนั้น...ฉันอยู่ตรงนี้แล้ว”

แม็กนัส พ.อ (มั้ง)

//ลงไปนอนด้วย

แม็กนัส พ.อ (มั้ง)

//เริ่มลงนลาม

สกา น.อ

อืม//สลึมสลือ

แม็กนัส พ.อ (มั้ง)

//ใสแมส

แม็กนัส พ.อ (มั้ง)

//ควบคุมตัวเองไม่อยู่

ค่ำคืนนี้ได้ผ่านไปโดยที่สกาไม่รู้ด้วยช้ำว่ามีคนเข้ามามา...

แม็กนัส พ.อ (มั้ง)

//จูบสกา

แม็กนัส พ.อ (มั้ง)

ช่างงดงาม

แม็กนัส พ.อ (มั้ง)

...

ก่อนจะจากไป เขาเดินไปหยุดที่โต๊ะหัวเตียง เปิดลิ้นชักเล็ก ๆ ในนั้น และวาง “สร้อยคอของแม่สกา” ไว้ข้างใน ของชิ้นนี้…แม็กนัสเคยขโมยมันมาเมื่อหลายปีก่อน วันนี้ เขาอยาก “คืนมันให้” — เป็นสัญญาณว่าเขากลับมาแล้ว

🌘 เช้าวันต่อมา

สกาตื่นขึ้นด้วยความรู้สึกแปลก ๆ เขารู้สึกว่าห้องมัน...เย็นผิดปกติ เหมือนมีใครเคยอยู่ในนี้เมื่อคืน เขาพยายามไม่คิดมาก แต่สายตากลับเหลือบไปเห็นสิ่งหนึ่งในลิ้นชัก สร้อยคอของแม่ เขเบิกตากว้าง “เป็นไปไม่ได้…สิ่งนี้หายไปตั้งแต่แม่เสีย!” หัวใจเขาเต้นแรง มือสั่น และเริ่มหายใจไม่เป็นจังหวะ เขาพยายามเชื่อว่าตัวเองแค่คิดไปเอง แต่ในความลึกของจิตใจ เขารู้ดี… มีใครบางคน…อยู่ใกล้กว่าที่เขาคิด ใกล้จน…อาจเคย “แตะเขา” โดยที่เขาไม่รู้

สกา น.อ

//อึก

สกา น.อ

ทำไมเจ็บตรงนั้นจัง

สกา น.อ

เจ็บๆจริงๆ

แม็กนัส พ.อ (มั้ง)

//ฉันขอโทษตอนนั้นฉันควบคุมไม่ได้

แม็กนัส พ.อ (มั้ง)

//แอบมองห่างๆ

. .

จบ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ