ปรมาจารย์ลัทธิมาร2[ป๋อXจ้าน]The Untamed •Wei Wuxian-Lan Wangji•
Ep.4[กลับไปยังความผูกพันธ์ในอดีต]
ซ่งเยว่เหริน(เหลียนเวย)
ข้าขอไปที่ท่าเรือสัตตบงกชได้หรือไม่
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
ท่าเรือ....
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
(ข้าก็อยากกลับนะ....🙂หึ....เจียงเฉิง....เจ้าจะเป็นยังไงบ้าง)//เหม่อ
ซ่งเยว่เหริน(เหลียนเวย)
คุณชายเว่ย!
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
ห...ห้ะ....
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
เจ้าว่าอะไรนะ....
ซ่งเยว่เหริน(เหลียนเวย)
ข้าขอไปท่าเรือได้หรือไม่....
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
ข้า....ข้าว่ามันคงไม่ดีเท่าไหร่....
ซ่งเยว่เหริน(เหลียนเวย)
เชื่อข้าเถอะ...
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
....
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
ได้.....
ซ่งเยว่เหริน(เหลียนเวย)
//วิ่งหารถม้า
ซ่งเยว่เหริน(เหลียนเวย)
จอดหน่อยๆ
ชาวบ้าน
ท่านทั้งสองจะไปที่ใดหรือ
ซ่งเยว่เหริน(เหลียนเวย)
ท่าเรือ
ซ่งเยว่เหริน(เหลียนเวย)
//ขึ้น
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
//มอง
ซ่งเยว่เหริน(เหลียนเวย)
ข้ารู้ว่าท่านคิดอะไรอยู่
ซ่งเยว่เหริน(เหลียนเวย)
แต่โปรดวางใจข้า
ซ่งเยว่เหริน(เหลียนเวย)
ขึ้นมาเถอะ
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
//ขึ้น
ซ่งเยว่เหริน(เหลียนเวย)
//ลงเรือ
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
//ลง
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
ข้าว่าข้ากลับดีกว่า...//กำลังจะขึ้นเรือ
ซ่งเยว่เหริน(เหลียนเวย)
เดียวสิ//รีบดึงเอาไว้
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
ข้า...
ชาวบ้าน
1-ดูสินั่นคุณชายเว่ย
ชาวบ้าน
3-คุณชายเว่ยกลับมาแล้ว!!!
ซ่งเยว่เหริน(เหลียนเวย)
//มองเหล่าชาวบ้านที่กำลังวิ่งกรูกันมาหา
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
ข้า...ข้าไม่ใช่
ซ่งเยว่เหริน(เหลียนเวย)
เชื่อข้าสิ//มองอีกฝ่าย
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
.....🙂
ชาวบ้าน
4-คุณชายเว่ยจริงๆด้วย
ชาวบ้าน
5-ท่านเป็นอย่างไรบ้าง
ชาวบ้าน
6-คุณชายเว่ยสบายดีไหม
ชาวบ้าน
7-พวกข้าคิดถึงท่านเหลือเกิน
เจียงเฉิง(อาเฉิง)
พวกเข้าดูอะไรกัน....
ชาวบ้าน
9-ท่านประมุขเจียงคุณชายเว่ยกลับมาแล้ว
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
ห้ะ!.......
เจียงเฉิง(อาเฉิง)
!?....(กลับมา)....//มอง
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
//มอง
ซ่งเยว่เหริน(เหลียนเวย)
อึก........
ซ่งเยว่เหริน(เหลียนเวย)
ข้าจะรอด้านนอกนะ....
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
//พยักหน้า
เจียงเฉิง(อาเฉิง)
//ปิดประตู
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
เจียงเฉิง...
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
คือข้า...
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
ข้าไม่ได้ตั้งใจ--
เจียงเฉิง(อาเฉิง)
//กอดอีกฝ่าย
เจียงเฉิง(อาเฉิง)
ทำไมเจ้าถึงกลับมาช้าถึงเพียงนี้
เจียงเฉิง(อาเฉิง)
เจ้าต้องการให้ข้าคิดถึงเจ้าจนตายรึยังไงกัน!!
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
อึก.....ข้า....ขอโทษ
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะ......
เจียงเฉิง(อาเฉิง)
เจ้าไม่คิดว่าข้าจะอะไรกัน!!...
เจียงเฉิง(อาเฉิง)
ข้าดูไร้หัวใจถึงเพียงนั้นเลยเหรอ
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
ข้าเองก็คิดถึงเจ้า//กอดตอบ
เจียงเฉิง(อาเฉิง)
ฮึก...ฮึก
เจียงเฉิง(อาเฉิง)
ขนาดเจ้าไม่ผิดยังต้องขอโทษข้า!!
เจียงเฉิง(อาเฉิง)
ข้านี่มันคนประเภทไหนกัน!!
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
ข้าขอโทษ....ที่ข้าทิ้งเจ้า
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
ต่อไป...จะไม่มีอีกแล้ว
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
ข้าของคุณเจ้าที่ไม่เคยเกลียดข้า
เจียงเฉิง(อาเฉิง)
เจ้าหยุดพูดมากได้แล้ว
เจียงเฉิง(อาเฉิง)
เจ้าจะกลับมาอยู่ที่นี่หรือไม่
จินรู๋หลัน(จินหลิง)
ท่านอา!!!//เปิดประตูเข้ามา
จินรู๋หลัน(จินหลิง)
....//มอง
จินรู๋หลัน(จินหลิง)
เว่ยอู๋เซียน....
จินรู๋หลัน(จินหลิง)
เจ้า..
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
เจ้าเด็กนี่...ขัดจังหวะเสียจริง🙂
จินรู๋หลัน(จินหลิง)
เจ้าจะกลับมาอยู่ที่นี่ใช่หรือไม่
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
......
จินรู๋หลัน(จินหลิง)
ตอบข้าสิ!!
จินรู๋หลัน(จินหลิง)
ท่านน้า!
จินรู๋หลัน(จินหลิง)
ท่านจะให้เขาอยู่ที่นี่ใช่หรือไม่
เจียงเฉิง(อาเฉิง)
//มองเว่ยอู๋เซียน
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
//พยักหน้า
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
ข้าไม่นึกเลยว่าเจ้าเองจะอยากให้ข้าอยู่
จินรู๋หลัน(จินหลิง)
ปล่าวสักหน่อย!!!เจ้าอย่าสำคัญตนนักสิ!
จินรู๋หลัน(จินหลิง)
ข้าเพียงแค่เห็นว่าท่านอาของข้าจะอยากให้เจ้าอยู่ด้วยเท่านั่นเอง
เว่ยอู๋เซียน(เว่ยอิง)
เจ้านี่ยังไม่โตเลยนะ☺️
เจียงเฉิง(อาเฉิง)
พอแล้ว...ข้าจะบอกให้คนเตรียมห้องไว้ให้เจ้า
เจียงเฉิง(อาเฉิง)
กับแม่นาง....
ซ่งเยว่เหริน(เหลียนเวย)
//คำนับ
จินรู๋หลัน(จินหลิง)
นางเป็นใครกัน
ซ่งเยว่เหริน(เหลียนเวย)
ข้าเป็นบุตรสาวของท่านซ่งหลาน มีนามว่า ซ่งเยว่เหริน
จินรู๋หลัน(จินหลิง)
ซ่งหลานเหรอ....
ซ่งเยว่เหริน(เหลียนเวย)
//พยักหน้า
จินรู๋หลัน(จินหลิง)
เหอะ...แล้วไงกัน
เจียงเฉิง(อาเฉิง)
นี่....เจ้าเคารพแขกหน่อยสิ
จินรู๋หลัน(จินหลิง)
ฮึ่ย....
Comments