คฤหาสน์ในป่าลึกลับ Chapter 2: The Mansion in the Forest

ณ วันที่ 7 ส.ค 1644

เสียงนกร้องยามเช้าและหมู่สัตว์ต่างๆในป่าได้เข้ามาเล่นกับคริสติน่า

Godfrey(ก็อตเฟรย์)

คุณแม่กำลังรดน้ำดอกไม้อยู่หรอครับ .เดินเข้ามากอดคริสติน่า

Christina(คริสติน่า)

ใช่แล้วจ่ะ พวกสัตว์พวกนี้น่ารักมากเลย555

Godfrey(ก็อตเฟรย์)

คงเห็นคุณแม่งดงามล่ะมั้งครับ .ยิ้ม

Christina(คริสติน่า)

ปากหวานจังเลยนะ แล้ววันนี้จะไปไหนมั้ยจ้ะลูก

Godfrey(ก็อตเฟรย์)

วันนี้ผมว่าจะไปเดินเล่นในป่าครับแม่

Christina(คริสติน่า)

โอเคจ้ะ ไปก็ระวังตัวด้วยนะลูก

Godfrey(ก็อตเฟรย์)

รับทราบครับคุณแม่ .โบกมือ

หลังจากที่ก็อตเฟรย์ลากับคุณแม่เสร็จ

ก็อตเฟรย์ก็ได้กลับไปที่อาณาจักรกอลอีกครั้ง

Godfrey(ก็อตเฟรย์)

ผู้คนยังคึกคื้นเหมือนเดิมเลยนะ

และก็อตเฟรย์ก็ได้เดินไปเส้นทางที่ไปสู่ป่าลึกลับ

บรรยากาศรอบข้างมีแต่ความเย็นที่ชวนขนลุกต่างจากบรรยากาศของอาณาจักรที่พึ่งจากมาเมื่อไม่นาน

Godfrey(ก็อตเฟรย์)

ผู้หญิงคนนั้นไม่กลัวบ้างรึไงนะ ป่านี้น่าขนลุกชะมัดสมกับชื่อป่าลึกลับ

Godfrey(ก็อตเฟรย์)

แล้วยิ่งเดินไปคนเดียวแบบนั้นจะปลอดภัยรึป่าวก็ไม่รู้

หลังจากที่ก็อตเฟรย์ได้เดินไปสักพัก

ก็ได้เจอกับสะพานที่มีเถาวัลย์และดอกไม้ต่างๆเกาะอยู่เต็มไปหมด

Godfrey(ก็อตเฟรย์)

ในป่าลึกขนาดนี้เคยมีคนมาสร้างสะพานด้วยหรอเนี้ย

Godfrey(ก็อตเฟรย์)

แต่สวยมากเลย

และหลังจากก็อตเฟรย์ได้เดินไปลึกขึ้นเรื่อยเรื่อยเรื่อย

ก็ทำให้เขาเจอกับสิ่งที่ทำให้เขาต้องตะลึง

Godfrey(ก็อตเฟรย์)

โอ้พระเจ้า ให้ตายเถอะป่าที่ลึกขนาดนี้กลับมาคฤหาสน์...เอ่อไม่สิ...ปราสาทเลยดีกว่าทำไมถึงมีปราสาทมาตั้งในป่าลึกแบบนี้ล่ะเนี้ย

Godfrey(ก็อตเฟรย์)

สภาพก็ดูไม่เก่าเลยด้วยมีคนอยู่รึป่าวนั่น

ด้วยความสงสัยและความอยากรู้อยากเห็นของก็อตเฟรย์ทำให้เขารีบอ้อมไปข้างหลังคฤหาสน์เพื่อหาทางขึ้นไป

ก็อตเฟรย์ก็ได้เดินเข้าไปใกล้เรื่อยๆ

Godfrey(ก็อตเฟรย์)

ต้องมีคนอาศัยอยู่แน่ๆทั้งดอกไม้ที่ไม่เหี่ยวเฉาแถมสีสดและคฤหาสน์ที่สภาพดูไม่โทรมแบบนี้เป็นไปไม่ได้ที่จะถูกปล่อยร้างเอาไว้

ตึก ตึก ตึก

เสียงรองเท้าได้ดังขึ้น

Godfrey(ก็อตเฟรย์)

ต้องหาที่หลบก่อนจังหวะนี้ .เข้าไปหลบในพุ่มไม้

Eleanor(อีรินนอร์)

วันนี้รดน้ำดอกไม้รึยังมิเกล .กอดอก+ทำหน้าเริ่มไม่พอใจ

Miguel(มิเกล)

ยังเลยค่ะคุณหนู หม่อมฉันต้องขออภัยด้วยจริงๆค่ะวันนี้งานยุ่งมากจะรีบรดน้ำให้เดี๋ยวนี้ค่ะ .ก้มหัว

Godfrey(ก็อตเฟรย์)

นั้นมันผู้หญิงคนที่เราเคยชนนิหน่า .คิดในใจ

Godfrey(ก็อตเฟรย์)

แต่ว่าที่น่าตกใจยิ่งกว่าคือคนใช้คนนั้น .คิดในใจ

Godfrey(ก็อตเฟรย์)

งดงามขนาดนั้นทำไมถึงมาเป็นคนใช้ล่ะเนี้ยหน้าตาอย่างกับพวกขุนนางชนชั้นสูง .คิดในใจ

Eleanor(อีรินนอร์)

รู้หน้าที่ก็ดี รีบๆทำด้วยเดี๋ยวดอกไม้ของฉันจะเฉาหมด .เดินออกไป

Miguel(มิเกล)

รับทราบค่ะคุณหนู .ก้มหัว

Godfrey(ก็อตเฟรย์)

แต่จะว่าไปพอมาคิดๆดูแล้วก็ไม่เห็นมีพวกสัตว์ในตำนานอย่างที่เขาเล่ากันไว้เลยนิหน่า .คิดในใจ

Godfrey(ก็อตเฟรย์)

นี้เราถูกหลอกมาตลอด16ปีเลยหรอเนี้ย .คิดในใจ

Miguel(มิเกล)

เอ่อ..คือว่าคุณน่ะ .มอง+ชี้ไปที่พุ่มไม้

Miguel(มิเกล)

ไม่ต้องซ่อนแล้วก็ได้นะคะ คือแสงมันกระทบกับผมสีทองของคุณทำให้มันเรืองแสงน่ะค่ะคือฉันเห็นตั้งแต่เดินมาแล้ว

Miguel(มิเกล)

แต่โชคดีที่คุณหนูไม่เห็นนะคะ

Godfrey(ก็อตเฟรย์)

อะ..เอ้ะ..ผมสีทองของผม .ลุกออกมาจากพุ่มไม้

Godfrey(ก็อตเฟรย์)

อ้อ!ใช่สิ ขอโทษที่เข้ามาในนามผู้บุกรุกนะครับคือผมเห็นว่ามีคฤหาสน์ตั้งอยู่กลางป่าลึกเลยผมสงสัยเลยปีนเถาวัลย์ขึ้นมาน่ะครับขอโทษจริงๆนะครับ .ก้มหัว

Miguel(มิเกล)

เอ่อ..ไม่เป็นไรหรอกค่ะฉันก็แค่คนรับใช้คนนึง ไม่มีสิทธิว่าอะไรคุณหรอกค่ะ .ยิ้ม

Godfrey(ก็อตเฟรย์)

แต่ว่าใบหน้าของคุณงดงามมากเลยนะครับ .ยังตะลึงในความสวยของมิเกลอยู่

Miguel(มิเกล)

ขอบคุณที่ชมนะคะ แต่ฉันไม่สวยหรอกค่ะเกิดมาพึ่งเคยมีคุณนี้แหละค่ะที่ชมฉัน

Miguel(มิเกล)

เดี๋ยวฉันก็ต้องไปแล้วค่ะ รดน้ำดอกไม้เสร็จต้องไปเตรียมข้าวเที่ยง

Miguel(มิเกล)

ส่วนคุณก็รีบออกไปเถอะค่ะ ก่อนที่คนอื่นๆในคฤหาสน์จะรู้เข้า

Godfrey(ก็อตเฟรย์)

อ่า..ครับ .ครุ่นคิด

หลังจากนั้นก็อตเฟรย์ก็ตัดสินใจเดินกลับบ้านของเขา

แต่ทว่าระหว่างทางนั้นก็อตเฟรย์ได้กลิ่นเหมือนยาสมุนไพรอะไรสักอย่างและเขาก็ได้หมดสติไป.....

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ