การแก้แค้นใหม่ของหลิงอัน!!
บทที่ 3 ทวนความจำ
เฉินเฟยหลง
มีวาสนาได้พบพานกันอีกแล้วนะ
เฉินเฟยหลง
คุณชายไป๋เฟิงเย่
ไป๋เฟิงเย่
คุณชายความจำดียิ่ง แต่เป็นข้าน้อยเองกลับจำคุณชายไม่ได้เลย
ไป๋เฟิงเย่
ก่อนหน้าข้าเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อย
ไป๋เฟิงเย่
ความจำขาดหายไปบางส่วน
เฉินเฟยหลง
ให้ข้าทวนความจำให้ท่านหน่อยดีหรือไม่
ไป๋เฟิงเย่
เรื่องอะไรหรือ?
เฉินเฟยหลง
ท่านอยากรู้ก็ตามข้ามา
เฉินเฟยหลง
ข้าจะไปพาท่านไปดูของสิ่งหนึ่ง
เฉินเฟยหลง
//หยิบของชิ้นหนึ่งออกมา
เฉินเฟยหลง
ท่านรู้สึกคุ้นๆหรือไม่
ไป๋เฟิงเย่
//เอามือไปแตะที่ขลุ่ย
ย้อนไปยังเหตุการณ์ก่อนหน้า...
ไป๋เฟิงเย่
พอแล้ว ข้าไม่ไหวแล้ว
เฉินเฟยหลง
พวกเราพึ่งจะเริ่มเองนะ
ไป๋เฟิงเย่
อือ~ ข้าจะแตกแล้ว
ย้อนกลับมาเหตุการปัจจุบัน
ไป๋เฟิงเย่
//สบัดมือออกจากขลุ่ย
เฉินเฟยหลง
ท่านจำอะไรได้บ้างหรือ?
ไป๋เฟิงเย่
เหตุใด...เหตุใด....เจ้ากับข้า?
เฉินเฟยหลง
//ขำออกมาอย่างสะใจ
เฉินเฟยหลง
คุณชายเย่ ขลุ่ยนี้บันทึกเรื่องของข้าและท่านดีๆตั้งมากมาย
เฉินเฟยหลง
ท่านกับนึกถึงแต่เรื่องอย่างว่างั้นหรือ
ไป๋เฟิงเย่
เจ้าเป็นใคร? โอ้ย ข้าปวดหัว
เฉินเฟยหลง
//ดึงเฟิงเย่เข้ามากอด
เฉินเฟยหลง
ท่านลืมข้าจนหมดสิ้นแล้วหรือ
เฉินเฟยหลง
เป็นเช่นนี้ ข้าเสียใจแย่เลย
เฉินเฟยหลง
สามีเจ้าเอายาพิษให้เจ้าดื่มเยอะเกินไปสินะ
ไป๋เฟิงเย่
รู้ได้อย่างไร? อึก!
เฉินเฟยหลง
ดีที่เจ้ายังไม่ตาย? เมื่อไหร่เจ้าจะหย่ากับเขาแล้วมาอยู่กับข้าเสียที
เฉินเฟยหลง
คืนนี้เจ้าก็นอนหลับที่นี้ ให้สบายแล้วกันนะ
ไป๋เฟิงเย่
อื้อ//พลิกตัวไปมา
ไป๋เฟิงเย่
//มองหน้าคนตรงหน้า
เฉินเฟยหลง
ท่านจะตะโกนทำไม คนกำลังหลับกำลังนอน
ไป๋เฟิงเย่
ปล่อยข้านะ เจ้ากอดข้าแน่นเกินไปแล้ว
เฉินเฟยหลง
ให้ข้าช่วยหรือไม่
ไป๋เฟิงเย่
ข้าจะกลับบ้าน ปล่อย
ไป๋เฟิงเย่
ข้าไม่รบกวนเจ้าดีกว่า เจ้านอนไปเถอะ
เฉินเฟยหลง
เช่นนั้นแล้วแต่ท่าน
จากนั้นไป๋เฟิงเย่ก็กลับไปที่ตำหนักตัวเอง
เหวินอวี่หลิน
เมื่อคืนเจ้าไปไหนมา
ไป๋เฟิงเย่
เกี่ยวไรกับท่าน?
ไป๋เฟิงเย่
ข้าจำเป็นต้องบอกท่านทุกเรื่องด้วยรึ?
เหวินอวี่หลิน
เหอะ ตั้งแต่ฝื้นมาเจ้าก็ฝีปากกล้าขึ้นเยอะนะ
ไป๋เฟิงเย่
รอยมือที่หน้าท่านยังไม่หาย อย่าปากมากจะได้หรือไม่
เหวินอวี่หลิน
//เดินไปกระชากแขนไป๋เฟิงเย่
เหวินอวี่หลิน
คนอย่างเจ้าน่าจะด้านจนไม่รู้สึกแล้วมั้ง
เหวินอวี่หลิน
เจ้ากล้าตบข้ารึ
ไป๋เฟิงเย่
หรือจะให้ข้าทำมากกว่านี้
เหวินอวี่หลิน
//ก้มตัวลงไปจูบเฟิงเย่
เหวินอวี่หลิน
//กัดปากเฟิงเย่
ไป๋เฟิงเย่
//พยามดันอวี่หลิน
เหวินอวี่หลิน
//กดเฟิงเย่ลงที่เตียง
ไป๋เฟิงเย่
ท่านเป็นบ้าไปแล้วหรือไง
ไป๋เฟิงเย่
ปล่อยข้านะอวี่หลิน
เหวินอวี่หลิน
//ถอดเสื้อผ้าของเฟิงเย่ออกจนหมด
เหวินอวี่หลิน
เจ้ายังไม่เสร็จหมอนั้นหรอกรึ
เหวินอวี่หลิน
เช่นนั้นข้าจะสนองให้เจ้าเอง
Comments