ดงขโมด|เตเตย ตอนที่4

ไม่ได้มีเจตนาทำให้รักมาเสียหายลักหลับขออนุญาตจากความทุกข์อาจจะมีคำหยาบนิดหน่อยนะคะขออภัย ไม่ทำให้กันน้า

21:30

นัท

ยังไม่นอนกันอีกหรอ

ริน

ยังจ้าาา

ริน

อีฉันว่าจะไปหาขนมมาอีสส

ฟาร์

ดึกแล้วค่ะเนอะ

ฟาร์

หยุดเเดก

นัท

ระวังตื่นมาอ้วนเป็นหมานะคะ

ริน

หมูอีสัส

ริน

มึงไปหาขนมมาอีสสกัน

ริน

กูอยากกิน

นัท

ในห้องครัวน่าจะมีอยู่นะ

ริน

พากูไปหน่อย

ฟาร์

มึงไปเลยกูรออยู่ตรงนี้

นัท

เ้คร

นัท

//เดินออกห้อง

ริน

//ตาม

ริน

ขนมเยอะมากก

ริน

เห้ยย มีครัวซองด้วยย

นัท

พอแล้วมั้งอีริน

นัท

มึงจะเเดกไรเยอะเเยะเนี่ย

นัท

กูถือไม่ไหว

ริน

กูขอหานมกินคู่กับครัวซองก่อน

นัท

เร็วๆ

ริน

ป่ะ

ริน

//เดินขี้นห้อง

ริน

มาแล้วค่า

ฟาร์

โห้ กูนึกว่าตายห่าไปละ

ริน

เเช่งกู

ฟาร์

ป่าวค่าาา

ฟาร์

ง้อๆ

นัท

คือคำถาม มึงจะอีสหมดมั้ยค่ะ

ริน

หมด

ฟาร์

หมด

ฟาร์

ของอร่อย

ริน

มึงไม่อีสด้วยกันหรอ

นัท

โนวค่ะ

นัท

ไม่อยากเป็นหมู

ริน

เอ้าอีนี่

นัท

รีบเเดกรีบนอน

ฟาร์

จ้าเเม่

00:10

ริน

อีฟาร์

ฟาร์

ว่า

ริน

นอนยัง

ฟาร์

ถ้ากูนอนแล้วใครจะตอบมึงล่ะคะ

ริน

กวนตีน

ฟาร์

ยังมีไรร

ริน

กูนอนไม่หลับบ

ริน

มึงปิดหน้าต่างหน่อยย

ฟาร์

//ลุกไปปิดหน้าต่าง

ฟาร์

อะปิดละ

ริน

กราบ

ฟาร์

เวอร์อีริน

ริน

มึงกูไปเข้าห้องนํ้าก่อนนะ

ริน

ปวดท้อง

ฟาร์

เออๆ

ฟาร์

ให้ไปเป็นเพื่อนมั้ย

ริน

ไม่ต้องๆ

ฟาร์

เออๆ

นัท

ริน

หึ

ริน

อ่าวไอ้นัท

ริน

มึงออกมาทำไร

นัท

ออกมาตามมึงไง

นัท

มึงพากูออกไปข้างนอกหน่อย

ริน

ไปไหน

ริน

เเต่พี่รามเขาบอกว่า

นัท

เออนะ

นัท

พากูไปหน่อยย

นัท

กูไปได้

ริน

เเต่เดี๋ยวนะ

ริน

มึงจะตะโกนคุยทำไม

ริน

ทำไมมึงอยู่นอกบ้าน

นัท

ลงมาเถอะเร็ววว

ริน

เออรอเเปบบ

รินได้เดินตามคนผู้นั้นเข้าไป ในป่า เเต่คนๆไม่ใช่นัท

ฟาร์

อีรอนมันไปนานจังวะ

ฟาร์

อีนัท

ฟาร์

อีนัท

นัท

หื่ออไร

ฟาร์

อีรินไปเข้าห้องนํ้านานจังว่ั

ฟาร์

ออกไปดูเป็นเพื่อนกูหน่อย

นัท

มันไปไหน

ฟาร์

มันออกไปเข้าห้องนํ้า

นัท

มึงไม่ได้ไปกลับมาหรอ

ฟาร์

หึ

นัท

//ลุก

ฟาร์

//เดินออกห้อง

นัท

อีฟาร์

นัท

ห้องนํ้าในห้องมีคะเนอะ

ฟาร์

เเต่มันไม่ได้เข้าในห้อง

ฟาร์

มันออกไปข้างนอกห้อง

ฟาร์

สงสัยมึงนอนอยู่กลัวเสียงดัง

นัท

//ลุกไปดูเพื่อนน

ฟาร์

อีรินหาย

นัท

มึงรองเท้ามันไม่อยู่

นัท

มันเอาโทรศัพท์ไปมั้ย

ฟาร์

ไม่นะ

นัท

กูทักหา หาพี่รามก่อนนะ

เเชท

ราม

นัท

พี่ราม

นัท

นอนยัง

นัท

พี่ธานอนนัง

ราม

ธานอนแล้ว

ราม

มีไร

นัท

รินหายไปไหนไม่รู้อะพี่

ราม

หายไปตั้งเเต่เมื่อไร

นัท

ไม่รู้อะพี่

นัท

มันออกมาเข้าห้องนํ้า

นัท

แล้วมันก็หายไป

นัท

โทรศัพท์มันก็ไม่เอาไป

ราม

รินอยู่ในห้องครัวรึป่าว

นัท

รองเท้ามันไม่อยู่

ราม

เรากลับเข้าไปอยู่ในห้องเดียวไป

นัท

คะ

จบเเชท

นัท

พี่เขาบอกให้เราเข้าไปอยู่ในห้อง

ฟาร์

เออ

ฝั่งราม

ราม

ไอ้ธา

ราม

ไอ้ธา

เมธา

ไร

ราม

รินหายไป

ราม

ลุกดิ

เมธา

ห้ะ

เมธา

หายไปไหน

เมธา

รินไปไหน

ราม

ไปบ้านนัทก่อนเร็ว

เมธา

//ลุกขึ้น

ทั้งสองได้มาที่บ้านของนัท

รอต่อ

นัท

พี่ธามพี่รามมาแล้ว

นัท

พี่

ราม

รินไปไหน

ฟาร์

ผมไม่รู้

ฟาร์

ตอนเที่ยงคืนกว่าๆ

ฟาร์

มันบอกมันจะออกมาเข้าห้องน้ำเพราะปวดท้อง

ฟาร์

มันไม่เข้าในห้องเพราะนัดนอนอยู่กลัวเสียงดัง

ฟาร์

แต่ไม่เจอมัน

ฟาร์

เราหากันจนทั่วแล้ว

ฟาร์

พอมาดูตรงบันไดหน้าบ้านรองเท้ามันหายไป

ฟาร์

ฟาร์คิดว่ามันออกไปข้างนอก

ราม

พี่รับปาก

ราม

ว่าจะพารินกลับมา

ฟาร์

ฮื้อ//นํ้าตาคลอ

นัท

ไม่เป็นไรนะมึง

นัท

พี่เขาต้องพารอนกลับมา

พูดจบทั้ง 2 คนก็ได้วิ่งเข้าไปในป่า

ราม

อยู่ไหนนะริน

เมธา

มืดไปป่ะ

นะโม นาคาตะ นราวะน.

สังขโนโนตฺ มฺนฺมนตะ

ทั้งสองคนได้ท่องคาถา พึมพำกันอยู่ครู่นึง

จนกระทั่งมีเสียงของหญิงสาวคนนึงพูดขึ้น

ช่วยด้วย

ใครก็ได้ช่วยด้วย

ราม

ริน

เมธา

ริน

เมธา

รินอยู่ไหน

เมธา

รินอยู่เเถวนี้ใช่มั้ย

ราม

ไอ้โจ

ราม

มึงเอาคนของกูคืนมา

เมธา

มึงเอาเมียกูคืนมา

เมธา

ไม่จบไม่สิ้นใช่มั้ยมึง

ราม

ไอ้โจ!!!!!!!

ราม

มึงออกมา

ต.ป.ก

อยากเจอดูมากใช่มั้ย

เมธา

มึงเอาเมียกูคืนมา

ต.ป.ก

อีนี่มันงามนัก

ต.ป.ก

กูอยากได้กูสิเอามันมาอยู่กับกู

ราม

รินเมียกู

ราม

มึงเอาเมียกูคืนมา

ราม

ตายแล้วไม่อยู่ดีๆ

ราม

วอนหาเรื่อง

เมธา

มึงเอาเมียกูไว้ไหน//ธาพูดด้วยความโมโห

ราม

ผีจันไรเเบบมึงไม่ควรตายดี

ต.ป.ก

มึงทำไรกูได้

ต.ป.ก

ของมึงกับของกู

ต.ป.ก

ของใครจะเเน่กว่ากัน

ทั้ง 3 คนได้ยืนถกเถียงกันอยู่นาน

ก่อนรามจะท่องคาถาพึมพำพร้อมกับธา

ทั้งคู่ประสานเสียงกันจนทำให้โจผู้นำดินมาเพื่อจะเอามาเป็นของต น โจได้ร้องแบบโหยหวน

ต.ป.ก

มึงหรอว่าจะทำไรกูได้

ราม

//ยิบมืดออกมาจากกระเป๋า

ราม

// นพเวนานัง อิติสังข์ไรเนวะนัง อิติขโรปิโสโหระนัง ปาติสังคราวานิสังข์ขฺติ ~~~~~~~~

เมธาได้ล็อกตัวของโจไว้เเน่น

ต.ป.ก

ปล่อยกู

ต.ป.ก

ปล่อย

เมธา

มึงคิดว่าเป็นผีแล้วกูจะจับไม่ได้หรอ

เมธา

ฝันไปเถอะ

ราม

//แทงเข้าไปที่ท้องของโจอย่างแรง

ต.ป.ก

โอ้ยยยยยยยย.//เสียงโหยหวน

ดูได้กรี๊ดร้องอย่างทรมานก่อนจะหายไป

ช่วยด้วย

ริน

ช่วยด้วย

ราม

ริน

ราม

ริน

ราม

อยู่ไหน

ราม

พี่อยู่นี้

เมธา

ริน

เมธา

//อุ้มริน

ทั้งสองได้เดินออกจากป่าพร้อมร่างของหฺญิงสาวคนนึง

นัท

พี่

นัท

ริน

ฟาร์

ริน

เมธา

//วางรินลงบนเตียง

เมธา

พี่ว่าให้รินพักผ่อนก่อนนะ

เมธา

ตอนนี้รินปลอดภัยแล้วไม่มีไรแล้ว

เมธา

พวกพี่จัดการมันแล้ว

นัท

ขอบคุณนะพี่ที่ช่วยริน

เมธา

ไมาเป็นไร

ราม

รอรินตื่นแล้วค่อยให้เล่าเหตุการณ์

ฟาร์

เดี๋ยวฟาร์เฝ้ามันเอง

นัท

นัทก็จะเฝ้า

ราม

วันนี้พี่จะอยู่นี้เเหละ

ราม

พี่จะคอยเฝ้าริน

ฟาร์

พี่นอนเถอะค่ะ

ฟาร์

ฟาร์กับนัทเฝ้ากันเองได้

นัท

ใช่ค่ะ นัทเฝ้ากันเองได่

ราม

พี่ฝากด้วยนะฟาร์/นัท

ราม

พี่ฝากด้วย

เมธา

พี่ฝากด้วย

ฟาร์

คะ

นัท

คะ

ตัด

. .

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ