"ผมกับพ่อครูเคยเจอกันไหมครับ"
สวัสดีครับผมชื่อน่านน้ำใช่ผมเป็นผช.แต่เพื่อนของผมชอบบอกว่าผม"หน้าหวาน"แต่ก็ชั่งเถอะมาเริ่มเรื่องกันเถอะ
ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่ง
ในวันที่อากาศเย็นสบายทำให้ง่วงนอนนั้นก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาในหมูบ้าน พร้อมกับเพื่อนสนิทอีก1คน
และใช่ผช.หน้าหวานคนนั้นก็คือน่านน้ำนั้นแหละส่วนเพื่อนของเขาอีก1คนแต่ของยังไม่บอกนะ หึหึ
น่านน้ำกับเพื่อนอีก1คนนั้นก็เดินกลับบ้านเกิดของน่านน้ำที่อยู่ที่ค่อนข้างจะหลับตาผู้คนและถูกคนในหมู่บ้านนั้นมองว่าเป็นหมอผี
แต่ที่จริงน่านน้ำอยู่กับแม่แค่2คนเพราะพ่อนั้นเสียตั้งแต่น่านน้ำยังไม่เกิดและตายแบบผิดธรรมชาติแต่ไม่ทราบสาเหตุการตายของเขา
แม่ครับ!! เสียงที่คุ้นเคยได้ดังอีกครั้งในรอบหลายปี
พอจบเสียงนั้นจบลงก็ได้มีผญ.ในวัย40เดินออกมาที่หน้าบ้านพร้อมกับหรี่ตามองคนล่างบ้านอยากสงสัย
น่านน้ำ เสียงที่แผ่วเบาพูดชื่อคนตรงหน้าพร้อมกับน้ำตาที่ไหลรินออกมาด้วยความคิดถึง
ร่างผญ.วัย40วิ่งลงไปกอดคนเป็นลูกด้วยความคิดถึงร่างชายหนุ่มวัย19กอดร่างผู้เป็นแม่แน่นไม่ต่างกัน
เป็นยังไงบ้างอีหลา (ม.)
สบายดีเจ้า (นน.)
คิดถึ๊งคิดถึง(ม.)
อ่าวอีหลาพามู่มาด้วยกา(ม.)
มาเข้าบ้านมานั่งอู้กัน(ม.)
ครับ(นน.)
ครับแม่(พนน.)
...ทั้ง3คนก็นั่งพูดคุยกันจนเลยเวลามาจนมืดค่ำ...
เพื่อนของน่านน้ำนั้นผู้ที่ไม่ได้เป็นคนของหมู่บ้านจึงไม่รู้กฎที่ต้องทำหลังตะวันตกดิน
อีหลาจิไปสัย(ม.)
ไปเดินเล่นน่ะครับเห็นลมเย็นดี(พนน.)
จะไปไป(ม.)[ไม่ควรไป]
ครับ?(พนน.)
แม่ฉันบอกว่าไม่ควรไปนะ(นน.)
ทำไมล่ะลมเย็นดีออ-(พนน.)
มานี้เดี๋ยวเล่าให้ฟัง(นน.)
...น่านน้ำดึงเพื่อนที่อยู่หน้าประตูบ้านมานั่งที่โต๊ะกินข้าวพร้อมกับบอกกฎหมู่บ้านให้ฟัง...
...จบ...
แอดพึ่งเคยแต่งครั้งแรกไม่ดีตรงไหนต้องขอโทษด้วยนะครับแล้วก็แอดไม่ใช่คนเหนืออาจจะไม่คำอะไรเยอะแอดก็จะแต่งเท่าที่ได้เนอะแล้วก็แอดอาจจะไม่ได้อัพเพราะไม่มีเวล+เรียนหนักคำไหนแอดเขียนผิดบอกได้นะครับเดี๋ยวหาเวลามาอัพให้น้าบายยยย
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 8
Comments