รักที่ไม่ต้องยาชา - Episode 2

Start

เสียงฝีเท้าหนักแน่นเดินเข้ามา

ยู จีวอน (นอ.)

//เดินเข้ามา

ยู จีวอน

เดินเข้ามาด้วยชุดผ่าตัดพร้อมหน้ากากคล้องคอ

ดวงตาคมกริบมองภาพตรงหน้าด้วยสีหน้าไร้อารมณ์

ยู จีวอน (นอ.)

มัวทำอะไรกันอยู่วะ

ยู จีวอน (นอ.)

คิดว่าที่นี้เป็นสนามฝึกนักเรียนเหรอ?//เลิกคิ้ว

ซูโฮกับจีมินหันไปแทบจะพร้อมกัน

ซูโฮ

ค-คุณหมอยูจีวอน!?

ยุน โบรา

เฮ้ย...//ถอนหายใจเล็กน้อย

ยุน โบรา

ในที่สุดก็มาซะทีนะ//กอดอก

ยู จีวอน (นอ.)

แต่ก็มาไหมล่ะ//ท้าวเอว

ยู จีวอน (นอ.)

//จ้องซูโฮ

ซูโฮ

อึก?...//สะดุ้ง

หมอยูเดินตรงมาหาโดยไม่ลังเล

คว้ากรรไกรจากมือซูโฮด้วยมือเย็นเยียบที่สวมถุงมือเรียบร้อย

น้ำเสียงนิ่งเรียบ แต่คำพูดแรงพอจะทำให้ห้องเย็นขึ้น

ยู จีวอน (นอ.)

ถ้าคิดจะช่วยจริงๆ...//ควงกรรไกรหนึ่งที

ยู จีวอน (นอ.)

อย่าหวังว่าคนไข้จะรอดรอพวกนายฝึกเสร็จ

หมอยูลงมือตัดแผลอย่างแม่นยำ

ยู จีวอน (นอ.)

นี้..ไอ้เบื๊อก

ซูโฮ

ครับ!//สะดุ้งเล็กน้อย

ยู จีวอน (นอ.)

ฟังให้ดี//มองตา

ยู จีวอน (นอ.)

//ก้มลงมองเล็กน้อย

ยู จีวอน (นอ.)

เปิดชั้นผิวให้ถึง fascia...

ซูโฮ

F-Fascia?

ยู จีวอน (นอ.)

ชั้นพังผืด!

ยู จีวอน (นอ.)

หนังกับกล้ามมันไม่เหมือนกัน

ยู จีวอน (นอ.)

หัดแยกแยะหน่อยหมอซูโฮ!

ซูโฮ

ฮึก..ครับๆ

หมอยูหยิบ clamp อีกอัน ส่งให้ซูโฮ

ยู จีวอน (นอ.)

กดตรงนี้...

ยู จีวอน (นอ.)

อย่าให้เลือดไหลเข้าปอด

เสียง clamp ดัง

แกร๊ก

มือซูโฮเริ่มมั่นคงขึ้นเล็กน้อย

หมอยูเหลือบมองจีมินที่ยังยืนตัวแข็งอยู่

ยู จีวอน (นอ.)

นาย?

ยู จีวอน (นอ.)

ถ้ายังยืนขาสั้นอยู่ตรงนั้น

ยู จีวอน (นอ.)

ก็ไปจัด syringe เตรียมฉีดยาไปเลย//ไม่สมอารมณ์

จีมิน

ค-ครับ

จีมินรีบพยักหน้าและวิ่งออกไป

ยุน โบรา

หึ...นิสัยปากจัดยังไม่เปลี่ยนเลยนะคะ

ยุน โบรา

คุณหมอยู//ยิ้ม

ยู จีวอน (นอ.)

เหอะ...

ยู จีวอน (นอ.)

แต่มันก็ทำให้พวกเขาหยุดสั่นได้ใช่ไหมล่ะ?

ยุน โบรา

จ้าๆ

หมอยูมองซูโฮแวบหนึ่งแล้วพูดเสียงเบา

ยู จีวอน (นอ.)

ถ้านายยังคิดว่า...

ยู จีวอน (นอ.)

"ฉันทำไม่ได้"

ยู จีวอน (นอ.)

งั้นก็ปล่อยมือแล้วถอยไป//ยักไหล่

ซูโฮ

//เงียบ

สักพักยกมือขึ้น steady เองด้วยลมหายใจลึกหนึ่งครั้ง

ซูโฮ

ผม...จะไม่ถอย

ยู จีวอน (นอ.)

หึ

ยู จีวอน (นอ.)

ดี...

ยู จีวอน (นอ.)

งั้นก็ลงมีดตามรอยฉันช้า แต่แม่น...

ยู จีวอน (นอ.)

อย่าทำให้แผลช้ำ

ซูโฮ

ครับ

ซูโฮเริ่มลงมีด

หมอยูคอยคุมมือให้เฉียดเฉพาะที่จำเป็น

โบราอยู่ด้านข้าง ตรวจ vital ตลอดเวลา

ในจังหวะวุ่นวายและเสียงเครื่องจักร...

สิ่งหนึ่งที่เงียบลงคือ "ความลังเล"

. .

ณ ห้องพักเวร

เสียงน้ำไหลจากก๊อกในห้องพักเวร

ซูโฮล้างมือช้าๆ ก้มหน้ามองหยดน้ำบนมือเหมือนยังประมวลผลอยู่

จีมินนั่งอยู่บนโซฟา เบะปากเหมือนจะร้องให้แต่ก็หัวเราะออกมา

จีมิน

เฮ้อ...

จีมิน

เมื่อกี้ผมจะเป็นลมให้ได้เลยนะเนี่ย//พิงโซฟา

ซูโฮ

แต่ก็ไม่เป็นนี่

จีมิน

เอ้อ..เอ่อ ก็จริง

ทั้งคู่หัวเราะเบาๆ

เสียงฝีเท้าคนเดิมเข้ามา

ยู จีวอน (นอ.)

//เดินเข้ามา

หมอยูถอดถุงมือผ่าตัดทิ้งในถังขยะ เสียงเบาจนแทบไม่ดัง

ยู จีวอน (นอ.)

อย่าหัวเราะเสียงดังนัก//ล้างมือ

ยู จีวอน (นอ.)

คนไข้ฝั่งขวาเพิ่งหลับ//สะบัดมือเล็กน้อย

ซูโฮกับจีมินสะดุ้งนิดๆหันมามอง

ซูโฮ

ขอโทษครับ...แล้ว...//เสียงเบาลง

ซูโฮ

ขอบคุณครับ คุณหมอยูจีวอน

จีมิน

ขอบคุณที่ช่วยเรานะครับ...

หมอยูไม่พูดอะไร เดินไปเปิดลิ้นชักหยิบถุงชา

ชงน้ำร้อนแบบเฉยชาก่อนจะพูดขึ้นโดยไม่หันกลับ

ยู จีวอน (นอ.)

ฉันไม่ได้ช่วยใคร//ชงชา

ยู จีวอน (นอ.)

ฉันแค่ไม่อยากให้ชื่อโรงพยาบาลซอนฮวานี้มีคนตายตอนกะฉัน

เสียงเงียบครู่หนึ่ง

โบราเดินเข้ามาพร้อมแฟ้มเวชระเบียน

ยื่นให้หมอยูแบบไม่พูดมากก่อนจะหันมามองสองคน

ยุน โบรา

//ยื่นแฟ้มให้ นอ.

ยู จีวอน (นอ.)

//รับ

ยุน โบรา

พวกนายเนี่ย//มองทั้งสอง

ยุน โบรา

ถือว่าไม่แย่นะ

ยุน โบรา

สำหรับเวรแรกของหมอเวรยามดึกน่ะ//ยิ้ม

ซูโฮกับจีมินยิ้มเจื่อนๆแต่ตาก็เต็มไปด้วยแรงใจ

ยุน โบรา

แต่ถ้าจะรอดถึงสิ้นเดือน...

ยุน โบรา

ต้องหัดกินกาแฟดำ กับเลิกถามว่า

ยุน โบรา

"วันนี้จะมีอะไรอีกมั้ย"//เล่นหน้าเล่นตา

ยุน โบรา

เพราะมันจะมีแน่นอนจ๊ะ//ยิ้มกวน

ทั้งคู่หัวเราะเจื่อนๆอีกครั้ง

หมอยูนั่งลงมองชาถ้วยตัวเอง

พูดเบาๆโดยไม่สบตาใคร

ยู จีวอน (นอ.)

มือของนาย...

ยู จีวอน (นอ.)

ไม่สั่นเท่าคนอื่น//นั่งไขว่ห้าง

เงียบสักครู่

ยู จีวอน (นอ.)

นายชื่ออะไรนะ//ดื่มชา

ซูโฮ

คิม ซูโฮ...ครับ

ยู จีวอน (นอ.)

ซูโฮ...

ยู จีวอน (นอ.)

ถ้าอยากรอด

ยู จีวอน (นอ.)

อย่าฟังเสียงในหัวที่บอกว่านาย "ทำไม่ได้"

ยู จีวอน (นอ.)

ให้ฟังเสียงจากมือแทน

ยู จีวอน (นอ.)

มันไม่โกหก...

ซูโฮนิ่งไป...ตาเบิกนิดๆ เหมือนเพิ่งเข้าใจอะไรบางอย่าง

โบราหันไปมองหมอยู แอบยิ้มแบบมุมปากนิดๆก่อนจะพูดกับตัวเองเบาๆ

ยุน โบรา

เออ...ปากร้าย

ยุน โบรา

แต่ใจดีอยู่ลึกๆจริงๆด้วยแฮะ//พึมพำ

เสียงวิทยุเรียกจาก intercom ดังขึ้นอีกครั้ง

เจ้าหน้าที่: เตรียมเตียงฉุกเฉิน เคสใหม่เข้ามา!

จีมิน

เห้ย?!//นั่งตัวตรงทันที

จีมิน

เพิ่งจะนั่งเอง!

ซูโฮลุกพรวด คว้ากาวน์

ซูโฮ

ไป! คราวนี้เราจะเป็นคนเริ่มก่อน

จีมินวิ่งตามหลัง

โบรายักไหล่ แล้วเดินออกไปอย่างชินชา

หมอยูยกชาถ้วนขึ้นจิบก่อนจะพูดเบาๆกับตัวเอง

ยู จีวอน (นอ.)

อ่า...พรุ่งนี้อาจจะมีคนรอดเพิ่มอีกก็ได้นะ

Stay tuned for the next episode.

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ

Episode 2 | ไอ้เบื๊อก