คำนำ. บทที่ 1 งานประจำ

คำนำ

ฉันจะเก็บเสียงถอนหายใจเอาไว้กับตัวเองเพื่อไม่ให้เปิดเผยตัวตนของตัวเอง เพราะเมื่อฉันมองดูเขา สัญชาตญาณที่จะครอบครองเขาเข้ามาครอบงำจิตใจของฉัน และจิตใจของฉันก็ดูเหมือนจะกลายเป็นชีสที่มีรูพรุน ผมสีแดงยุ่งเหยิงและดวงตาสีอำพันของเขานำฉันกลับสู่โลกแห่งความเป็นจริง เพราะเขาคือจินตนาการของฉัน ความหายนะของฉัน และศาสนาของฉัน…

และแม้ว่าจะยากสำหรับฉันที่จะยอมรับ แต่ฉันก็จะเสียใจไปตลอดชีวิตที่เป็นคนแพ้ที่ไม่รู้จักคุณค่าของคุณ ไม่ว่าฉันจะเห็นดวงดาวกี่ดวงในคืนที่มืดมิด ฉันรู้สึกสูญเสียและตกลงไปในเหวลึกหากไม่ได้มองคุณแม้แต่วินาทีเดียว

ฉันเห็นแก่ตัวไหมที่อยากเป็นคนโปรดของคุณ? ฉันจะเป็นคนเดียวในสายตาเธอได้ไหม...

เพราะความเงียบระหว่างเรามันทำให้รู้สึกถึงตายและห่างเหิน เย็นชา เจ็บปวดและแผดเผา รู้ว่าฉันมีเธอและฉันไม่มี รู้ว่าฉันรักเธอและฉันไม่รู้จะแสดงออกยังไง...

และแม้ว่าฉันไม่อยากให้เธอไป บางทีเธออาจจะจากไปเพราะมันใหญ่เกินไปสำหรับเธอ บางทีเธออาจจะคิดว่า 30 เซนติเมตรมันมากเกินไปสำหรับเธอและเธอจะรับมือไม่ไหว หรือความทรงจำของฉันในเธอหายไปไหนหมด เธอขอให้ฉันไม่รักเธอได้อย่างไร ในเมื่อความเยาว์วัยของเธอทั้งหมดถูกจองจำไว้ในใจฉันแล้ว ฉันจะบอกเวลาให้หยุดได้อย่างไรเพื่อไม่ให้เธอเสียเธอไป...

บางทีฉันควรยอมรับว่ามีคนอื่นมาแทนที่ฉันในเตียงของเธอ ในจิตวิญญาณของเธอ และในหัวใจของเธอ แต่ถ้าวันหนึ่งเธอรู้สึกเจ็บปวดและเศร้า ฉันขอให้เธอจำไว้ว่าฉันจูบดอกไม้ที่ฆ่าฉันด้วยพิษและหนามของมัน ...ฉันขอถามคุณตอนนี้เลย...

คุณเป็นยังไงบ้างที่รัก...

...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...

บทที่ 1

งานประจำ

นั่นคือเดือนที่ห้าของดัสตินที่ทำงานเป็นครูสอนพิเศษเต็มเวลาให้กับครอบครัวพาร์กเกอร์ แม้ว่าเขาจะไม่พอใจกับงานของเขาเลยแม้แต่น้อย และรู้สึกว่ามันน่าเบื่อเล็กน้อยที่ต้องดูแลปีศาจน้อยสองตัวที่ไม่ทำอะไรเลยนอกจากทำลายสติสัมปชัญญะของเขา แต่การทำงานนี้ก็ให้เงินดีพอสำหรับโอเมก้าอายุ 21 ปีอย่างเขาที่จะสงบสติอารมณ์และไม่ต้องกังวลว่าจะหาสารระงับอาการได้อย่างไรในแต่ละเดือน เมื่อ RUT มาเยี่ยมเขา ครั้งสุดท้ายที่ RUT มาถึง เขามาถึงเร็วกว่ากำหนดหนึ่งสัปดาห์ และถ้าไม่ใช่เพราะเขายังมีสารระงับอาการอยู่ที่บ้าน เขาคงมีช่วงเวลาที่แย่มาก เขามีไข้สูงมากและความร้อนในร่างกายแทบจะแผดเผาทั้งตัว ดังนั้น เขาจึงแจ้งคุณนายเอลิส พาร์กเกอร์ ผู้จ้างเขามาว่าเขาไม่สามารถมาได้เนื่องจากมีปัญหาส่วนตัว เอลิสจะสามารถทราบคร่าวๆ ได้ว่าปัญหาเหล่านั้นคืออะไร อย่างไรก็ตาม ดัสตินเป็นครูสอนที่ดีมากสำหรับลูกๆ ของเขา ดังนั้นการปล่อยให้เขาหยุดพักสักสัปดาห์หรือสองสัปดาห์จนกว่าอาการติดหมันของเขาจะหายไปอย่างสมบูรณ์จึงคุ้มค่า ในช่วงสัปดาห์นั้น ความร้อนแรงของดัสตินพุ่งขึ้นถึง V-zone ทำให้เกิดความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะถูกทำเครื่องหมาย ฝึกฝน เจาะทะลุ และเติมเต็มอย่างสมบูรณ์ภายในตัวเขา ซึ่งเมื่อซึมเข้าไป ทำให้เขาอยากออกจากบ้านเพื่อไปหาอัลฟ่าที่จะทำให้เขายอมจำนนต่อความหยิ่งยะโสของเขา อย่างไรก็ตาม ดัสตินไม่ยอมจำนนต่อความปรารถนาของเขาและพยายามสงบสติอารมณ์โดยขยับมือขึ้นลงในการสำเร็จความใคร่ที่รุนแรง ความสุขได้แผดเผาผ่านสองส่วนที่แสนสิ้นหวังในความใกล้ชิด ในขณะที่มือข้างหนึ่งของเขาเลื่อนขึ้นลง อีกข้างหนึ่งเคลื่อนเข้าออกในขณะที่น้ำรักของเธอส่งเสียงกระฉอกออกมา ซึ่งเขาสามารถกลั้นเอาไว้ได้โดยการกัดหมอนแรงๆ จนกระทั่งเขาเผลอหลับไป...

เมื่อความใคร่ของเขาถึงจุดสูงสุด เขาก็เริ่มรู้สึกผ่อนคลาย โล่งใจ และมีสมาธิกับงานมากขึ้นเล็กน้อย เพราะแม้ว่าเขาจะอาศัยอยู่ในอินเกน เขามักใฝ่ฝันที่จะเดินทางไปรอบโลกโดยไม่สนใจว่าจะไปคนเดียวหรือมีเพื่อน เขาหวังว่าจะเป็นเหมือนโอเมก้าคนอื่นๆ ที่มีอิสระและไร้กังวล บางทีสิ่งที่เขาต้องการก็คือใครสักคนที่ไม่เพียงแต่จะเติมเต็มความพึงพอใจให้กับเขาได้เท่านั้น แต่ยังแก้ไขปัญหาชีวิตของเขาได้ในพริบตาด้วย แต่เห็นได้ชัดว่าอัลฟ่าอยู่ไกลออกไปมากกว่าที่เคย แม้ว่าจะเป็นเรื่องจริงที่เขาคือโอเมก้า แต่แรงดึงดูดที่เขารู้สึกต่ออัลฟ่าหญิงนั้นอยู่อีกระดับหนึ่งโดยสิ้นเชิง เขาจินตนาการถึงอัลฟ่าของเขาที่มีหน้าอกใหญ่ เอวเล็ก ก้นใหญ่ ใบหน้าสวยงาม และขาสวยยาว ทั้งหมดนี้อยู่ในร่างกายที่ปั้นแต่งอย่างน่าทึ่งที่จะทำให้เขาน้ำลายไหลเพราะโชคดี แต่ความจริงก็คือไม่มีแมลงวันตัวใดสังเกตเห็นเขาเลย และคนที่ทำได้ก็ไม่ตรงตามมาตรฐานของเขาแม้แต่น้อยที่จะคิดที่จะคบหาใครสักคนในคืนเดียว...

จะมีสาวสวยคนไหนเข้ามาหาเขาและไล่เขาออกจากความยากจนหรือไม่ การฝันไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ และฟรี แต่เขาต้องกลับไปสอนเด็กสองคนที่เป็นแหล่งรายได้ที่มั่นคงของเขาในปัจจุบัน...

ดัสตินไม่เคยคิดว่าการสอนเด็กสองคนที่ร่ำรวยจะเปลี่ยนชีวิตของเขาไปตลอดกาล พวกเขาคือจีน่าและเอลเวอร์ ปาร์กเกอร์ ฝาแฝดเบตาอายุ 5 ขวบ...

เด็กทั้งสองคนกำลังทบทวนการบ้านคณิตศาสตร์อีกครั้งและเรียนรู้วิธีการบวก ลบ และคูณเนื่องจากสติปัญญาอันยอดเยี่ยมของพวกเขาที่พัฒนามาอย่างดีสำหรับวัยของพวกเขา จีน่าเป็นน้องของฝาแฝด แต่เนื่องจากความแตกต่างอย่างมหาศาลในชั้นอนุบาลและการถูกเพื่อนร่วมชั้นและครูปฏิบัติไม่ดี ซึ่งทำให้เธอไม่สามารถไปโรงเรียนได้ พ่อแม่ของเธอจึงตัดสินใจว่าจะไม่ไปโรงเรียนเอกชนหรือโรงเรียนของรัฐกับเด็กคนอื่นๆ ในวัยเดียวกันอีกต่อไป และอีลิส พาร์กเกอร์ แม่ของเธอซึ่งเป็นผู้หญิงเบตาอายุ 27 ปี เข้าใจสถานการณ์นี้เป็นอย่างดีและให้ความสำคัญกับความเป็นอยู่ทางสังคมและส่วนตัวของลูกทั้งสองคนเป็นอย่างยิ่ง แม้ว่าคฤหาสน์หรูหราของครอบครัวพาร์กเกอร์จะบอกเป็นนัยๆ ว่าพวกเขามีเงินมากมาย แต่พวกเขาก็ชอบเรียนพิเศษที่บ้านมากกว่าเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาในอนาคต...

เอลเวอร์ท่องตารางการคูณที่เธอเรียนไปแล้วด้วยตาที่เหมือนดวงดาวสองดวง ดัสตินอยากหัวเราะเล็กน้อย เพราะเด็กชายกำมือแน่นและขยับนิ้วก้อยขณะท่องตารางการคูณออกเสียงดังๆ เด็กชายแสดงอาการประหม่าอย่างเห็นได้ชัด และดัสตินต้องการแสดงความเห็นอกเห็นใจเด็กๆ มากกว่านี้ จึงบอกเด็กๆ ว่าวันนี้พวกเขาสามารถปิดสมุดบันทึกและหนังสือได้ เพราะเด็กๆ จะได้ไปเล่นฟองสบู่ที่สวน ความสุขของทั้งคู่ยิ่งใหญ่มากจนพวกเขาเริ่มกระโดดโลดเต้นขณะเดินไปที่สวน ดัสตินซึ่งเตรียมน้ำสบู่และไม้สำหรับปล่อยฟองสบู่ไว้ล่วงหน้า วิ่งไล่เด็กๆ ออกไป โดยให้ที่เป่าฟองสบู่กับเด็กๆ แต่ละคน และด้วยความไร้เดียงสา เด็กๆ ก็เริ่มเป่าฟองสบู่หรือฟองอากาศที่ลอยไปตามลมจะรวมตัวกันและแตกออกอย่างช้าๆ ในขณะที่เด็กๆ กระโดดและหัวเราะ

ดัสตินนั่งอยู่บนสนามหญ้าและเฝ้าดูเด็กชายสองคนมีความสุขกับสิ่งที่เรียบง่าย จากนั้นเขาก็รู้ว่าเขาไม่สามารถทำให้พวกเขาผิดหวังในฐานะครูได้ ความรู้สึกนั้นเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว เพราะเด็กชายทั้งสองมีลักษณะร่วมกัน คือ มีดวงตาสีเขียว รอยยิ้มที่สวยงาม เสียงแหลมเล็กน้อยแต่ไพเราะ พวกเขาเป็นคนใจดีและตลก มีผมสีน้ำตาลช็อกโกแลตเข้ม แต่เหนือสิ่งอื่นใด แม้ว่าจะน่ารำคาญ แต่พวกเขาก็ทำให้เขารู้สึกแตกต่างและมีความสุข

***

ส่วนนางนอร่า ปาร์กเกอร์ แม่ของเอลิส ปาร์กเกอร์ และย่าของจีน่าและเอลเวอร์ ได้รับแจ้งว่าลูกชายของเธอ เบลค ปาร์กเกอร์ เพิ่งมาถึง เธอรีบแจ้งบัตเลอร์ที่เธอไว้ใจคนหนึ่งชื่อลุค ดาฟท์ ชายชาวเบตา วัย 35 ปี ทันที เพื่อให้แน่ใจว่าทุกอย่างในคฤหาสน์จะราบรื่น เห็นได้ชัดว่าเธอพูดกับเขาด้วยความแม่นยำและรายละเอียดอย่างยิ่งว่า "อย่าลืมเตรียมอาหารค่ำต้อนรับพิเศษให้ทันเวลาสำหรับลูกชายคนโตของฉัน และเก็บดอกไม้สังเคราะห์ทั้งหมดออกจากคฤหาสน์ก่อนที่เขาจะมาถึง เราต้องปล่อยให้เป็นไปตามที่เขาจำได้ เราไม่สามารถเสี่ยงต่อความไม่สมดุลของฮอร์โมนในวัยนี้"

บัตเลอร์เข้าใจและออกไปขอให้พนักงานในครัวเริ่มทำอาหารเย็นและมอบหมายให้คนรับใช้คนอื่นไปเก็บดอกไม้ทั้งหมดที่ประดับคฤหาสน์ก่อนที่หัวหน้าจะมาถึงในเวลาอาหารเย็น

นอร่า ปาร์คเกอร์เป็นผู้หญิงอัลฟ่าวัย 47 ปีที่สูญเสียสามีซึ่งเป็นอัลฟ่าไป และโอเมก้า ลูกชายคนเดียวของเธอเมื่อประมาณ 10 ปีที่แล้ว ดังนั้นความหวังในการสานต่อประเพณีของครอบครัวจึงตกอยู่ที่เบลค ลูกชายคนโต ซึ่งเริ่มเป็นผู้นำแผนกของตัวเองในบริษัทปาร์คเกอร์ตั้งแต่อายุ 20 ปี และกำไรของเขาก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ผู้ชายคนนี้มีความรับผิดชอบและอยู่ห่างจากชีวิตสาธารณะ เขาเป็นโสดที่เป็นที่ปรารถนาอย่างมากในหมู่เบต้าและโอเมก้าในสังคมชั้นสูง กลาง และล่าง ชายคนนี้สมบูรณ์แบบ แม้ว่าเขาจะเป็นคนชอบอยู่คนเดียวและอยู่ห่างจากครอบครัวและสังคมโดยรวม เขาเริ่มเป็นคนเย็นชาและห่างเหินมากขึ้น และหวังเพียงว่าจะได้พบกับเด็กดี เรียบง่าย และมีจิตใจค่อนข้างผ่อนคลาย ที่จะทำให้หัวใจเขาอ่อนลง สมหวังในความรัก และได้รับการยอมรับจากโนรา ปาร์คเกอร์ ดูเหมือนว่าเขากำลังพยายามหาคู่ครองที่สมบูรณ์แบบเพื่อความสุขของตนเอง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***