นักฆ่าดันตกหลุมรักเหยื่อซะงั้น
5
เวคเตอร์
มองจากดาวอังคารยังรู้เลยว่าไอ้เวรนั่น คือฆาตกร!
อลัน
ใช่ๆ ฆาตกรจะเป็นใครไปได้ นอกจากไอ้เวรนั่น!
เมล
โอ้ย! พวกแกจะเสียงดังกันไปถึงไหน!?
อลัน
อ๊ะ! แม่กลับมาแล้วเหรอครับ
เมล
ก็ยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้เนี่ย! ถามอะไรโง่ๆ
อลัน
แม่เขาเป็นอะไรอ่ะ ทำไมวีนจัง //กระซิบ
เวคเตอร์
เข้าวัยทองก็งี้แหละ อย่าไปสนใจเลย //กระซิบกลับ
เมล
ปิดทีวีซะ! แล้วก็มากินข้าวได้แล้ว
เวคเตอร์
รู้แล้วหน่า~ //ลากเสียงยาว
เมล
มาเรีย! //เรียกแม่บ้าน
มาเรีย
คะ คุณหญิง //เดินมาหา
เมล
ไปบอกคุณฟรีล็อกซ์ให้มาทานมื้อเช้า
มาเรีย
ค่ะ คุณหญิง //ทำตามคำสั่ง
ฟรีล็อกซ์
//นั่งเก้าอี้หัวโต๊ะ
เมล
รีบมานั่งสิ //บอกเวคเตอร์และอลัน
เวคเตอร์
//นั่งเก้าอี้ตรงข้ามเมล
อลัน
//นั่งเก้าอี้ข้างเวคเตอร์
ฟรีล็อกซ์
วันนี้พวกเราทานมื้อเช้ากันสายไปหน่อยนะ
เวคเตอร์
เพราะใครกันล่ะ //เหลือบมองเมล
เมล
อย่ามองฉันด้วยสายตาแบบนั้นเชียว
ฟรีล็อกซ์
เมื่อเช้าคุณไปไหนมา? //น้ำเสียงจริงจัง
เมล
ฉันแค่ไปเที่ยวเล่นกับเพื่อนๆ เองค่ะ
เชียร์
ขออนุญาตค่ะ //เดินเข้ามา
เมล
มานั่งข้างฉันสิจ๊ะ //กวักมือเรียก
เชียร์
ค่ะ //นั่งเก้าอี้ข้างเมล
ฟรีล็อกซ์
ยัยนี่ใคร? //สายตารังเกียจ
เวคเตอร์
//มองแบบไม่สบอารมณ์
อลัน
[การแต่งตัวแบบนั้น ตั้งใจใส่มาอ่อยกันชัดๆ]
อลัน
//มองการแต่งตัวของเชียร์
ฟรีล็อกซ์
ฉันถามว่ายัยผู้หญิงทุเรศนี่เป็นใคร!
เมล
ฉันแค่บังเอิญไปเจอเด็กคนนี้ จึงอยากรับเป็นลูกบุญธรรมน่ะค่ะ
เมล
จะได้คอยดูแลเวคเตอร์กับอลันด้วยไงคะ
เมล
คุณก็รู้ว่าฉันอยากได้ลูกสาว ให้ฉันรับเธอเป็นลูกบุญธรรมเถอะนะคะ //สายตาออดอ้อน
ฟรีล็อกซ์
ฉันเกลียดเด็กผู้หญิง!
อลัน
ดูเป็นผู้หญิงที่ไม่ดีเอาซะเลย //กระซิบ
เวคเตอร์
พูดตรงๆ ก็คือเหมือนพวกโสเภณี //กระซิบ
อลัน
ใช่ๆ แม่เอาหล่อนเข้าบ้านได้ไง //กระซิบ
เวคเตอร์
นี่แน่ใจใช่มั้ยว่าแม่ไม่ได้ไปเอาหล่อนมาจากซ่อง //กระซิบ
อลัน
มองจากดาวพลูโตยังมองออกเลย ว่าหล่อนอ่ะ"ชะนี" //กระซิบ
เมล
ให้ฉันรับเธอเป็นลูกบุญธรรมเถอะนะคะ
ฟรีล็อกซ์
ฉันไม่รับผู้หญิงจากซ่องมาเป็นลูกบุญธรรมหรอกนะ
เมล
เชียร์ไม่ใช่ผู้หญิงจากซ่องนะคะ! //พูดปกป้อง
Comments