แล้วเจอกันใหม่ที่ใดที่หนึ่ง
เปิดเรียนวันแรก
ถิงถิงกำลังจะเดินเข้ามหาวิทยาลัยแล้วก็ได้ชนกับใครคนหนึ่งเข้า
ถิงถิง(นางเอก)
โอ๊ย//จับแขนตัวเอง
ติณก็ได้ก้มเก็บแว่นแล้วเสียงร้องก็คุ้นๆ
ติณลุกขึ้นยืนแล้วพยายามมองว่าคือใคร
ถิงถิง(นางเอก)
อ้าวติณเองหรอเรานึกว่าใคร/จับแขนตัวเอง
ติณติณ(พระเอก)
อ้าวถิงเป็นอะไรมั้ย//สายตาพร่ามัวเพราะสายตาสั้น
ถิงถิง(นางเอก)
นิดหน่อย//ยิ้มแห้ง
แล้วสายตาถิงถิงเหลือบไปเห็นแว่นติณแตก
ถิงถิง(นางเอก)
ติณแว่นตานาย//ชี้ไปที่แว่นตา
ติณติณ(พระเอก)
อ๋อไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวค่อยเอาไปซ่อมก็ได้//จับแว่น
ถิงถิง(นางเอก)
ขอโทษนะเดี๋ยวเราพาติณไปที่ร้านเองตอนนี้ติณว่างไหม
ติณติณ(พระเอก)
ไม่เป็นไรเดี๋ยวเราไปเองถิงไปเรียนเถอะ//ยิ้มบางๆ
ถิงถิง(นางเอก)
เดี๋ยวเราพาไป//จับมือติณ
ถิงถิง(นางเอก)
มาตัดแว่นตาใหม่ค่ะพอดีทำตกแตก//ถามพนักงาน
พนักงานแว่นตา
ใครเป็นคนจะมาตัดคะ
ถิงถิง(นางเอก)
เค้าค่ะ//ชี้ไปที่ติณ
พนักงานแว่นตา
เชิญด้านในค่ะ//บอกติณ
ติณติณ(พระเอก)
//เดินออกมาจากห้องตรวจ
พนักงานแว่นตา
เชิญที่เคาน์เตอร์ค่ะ
ติณเดินไปที่เคาน์เตอร์เพื่อจ่ายตัง
พนักงานแว่นตา
ทั้งหมด5,000บ.ค่ะ
ติณกำลังจะหยิบตังแต่ก็ได้ชะงัก
เพราะถิงถิงก็ได้จ่ายเงินของตัวเองให้
ติณติณ(พระเอก)
//มองถิงถิง
ถิงถิง(นางเอก)
อะไรก็ชั้นทำของนายพังนิ//ยิ้ม
ติณติณ(พระเอก)
เดี๋ยวเราคืนนะ//เกรงใจ
ถิงถิง(นางเอก)
เราไปหาข้าวเช้ากินกันมั้ย//ถามติณ
Comments