บทที่4

สติของจีอูดับวูบไปพร้อมกับแสงสุดท้าย และเมื่อเธอลืมตาขึ้นอีกครั้ง เธอก็ไม่อยู่ที่ชายฝั่งเดิมอีกต่อไป

รอบตัวคือทุ่งหญ้าสีฟ้าครามที่พลิ้วไหวเหมือนผืนผ้าน้ำ ช่อดอกไม้โปร่งแสงลอยอยู่กลางอากาศ ต้นไม้สูงตระหง่านเหมือนคริสตัลที่เติบโตขึ้นจากพื้นดิน ท้องฟ้าเบื้องบนเต็มไปด้วยดวงดาวแม้เป็นเวลากลางวัน และมีหมู่เกาะลอยอยู่เหนือหัวอย่างสงบนิ่ง เสียงน้ำไหลเบาๆ ดังอยู่ตลอดเวลา ราวกับโลกทั้งใบนี้มีชีวิต

เธอพยายามตั้งสติ “ที่นี่ที่ไหน...?” เธอพึมพำกับตัวเอง “เกิดอะไรขึ้น...?”

แล้วจู่ๆ เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นจากด้านหลัง ทุ้มต่ำ และลึกจนรู้สึกสะเทือนในอก

“นี่คือโลกของเรา...”

จีอูหันขวับกลับไป ชายรูปร่างสูงสง่าสวมผ้าคลุมยาว ยืนอยู่ใต้ต้นไม้ที่เรืองแสงอ่อนจาง

“เราหลับใหลมานาน ณ ที่แห่งนี้...” เขาพูดต่อ “...แต่เจ้ากลับมีพลังบางอย่างทำให้พวกข้าตื่นขึ้น”

จีอูขมวดคิ้ว “ข้าทำอะไร...? ข้าไม่เข้าใจ...พลังอะไรที่ท่านพูดถึง?”

“ผู้คนมากมายเคยเหยียบที่นี่” เขากล่าว “แต่ไม่มีใครกล้าแตะต้อง ‘เขตต้องห้าม’ ที่ครอบไว้ด้วยพันธะโบราณ พวกเขาเคารพ ไม่ฝ่าฝืน...”

“บางคนแม้ล่วงล้ำ แต่ก็ไม่ได้สร้างความปั่นป่วน ทะเลยังคงนิ่ง... แต่พวกข้าก็ให้รับบทลงโทษลงน้อย...แต่เจ้า เจ้าไปแตะจิตแห่งผืนน้ำโดยตรง เจ้า...ทำให้เจ้าแห่งท้องทะเล ผู้หลับใหลมานับร้อยปี ตื่นขึ้น”

จีอูยืนนิ่ง เธอแทบไม่อยากเชื่อ หัวใจเต้นแรงจนได้ยินชัดในอก “แล้วตอนนี้...เจ้าจะทำอะไรกับเรา"

เธอพูดด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว

ชายผู้นั้นเดินเข้ามาใกล้ สายตาเปล่งประกายเรืองรอง “ ตอนนี้มันตื่นแล้ว และเจ้า คือสะพานเชื่อมระหว่างโลกทั้งสอง ”

" เจ้าแห่งท้องทะเล หลับใหลเพื่อฟื้นฟูจากการไม่มีคริสตัล... คริสตัลที่ปกป้องพวกเขา หายไปด้วยน้ำมือพวกมนุษย์"

จีอูยืนนิ่ง หัวใจเต้นแรง ราวกับจะหลุดออกจากร่างเธอ

“เจ้าบังเอิญแตะต้องเศษเสี้ยวสุดท้ายของคริสตัลนั้น…เศษที่เหลืออยู่ในกาลเวลา มันเลือกเจ้า และนั่นทำให้เจ้าแห่งท้องทะเลตื่นจากการหลับใหล”

" จงไปตามหามนุษย์นั้นและเอาคริสตัลมาให้เรา"

"แล้วทำไม เขาบอกว่าเราลบหลู่พวกเจ้า ก่อนหน้านี้ทำไมทำเช่นนี้" เธอพูด

" ผู้คุมเฝ้าทางเข้าของโลกเรา เขาไม่รู้เรื่องนี้หรอก เขาเป็นเป็นจัดการว่าใครจะได้รับบทลงโทษอะไร"

"เราต้องทำอย่างไรบ้าง" จีอูพูด

จากนั้นภาพฉายขึ้นมา มนุษย์ที่หายใจใต้น้ำได้ ผู้ที่โลกใต้น้ำยอมรับ มันเฝ้าดูแลสมบัติ แต่มันกลับทรยศแย่งชิงคริสตัลนั้นไป ทำให้มนุษย์คนอื่นต้องลำบากไปด้วย

"แค่เอามันกลับ..และจะไม่มีใครสูญหายจากที่นี่ไปอีก"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

บทที่3

บทต่อไป

บทที่5

