ขอแค่มีใจ...เงินในบัญชีก็แค่เศษกระดาษ!
ตอนที่ 3: สายตาที่จับจ้อง กับใจที่เริ่มสั่น
ตอนที่ 3: สายตาที่จับจ้อง กับใจที่เริ่มสั่น
[ค่ำแล้ว ร้านเริ่มเงียบ ลูกค้าทยอยกลับ ดกจายืนเช็ดเคาน์เตอร์]
ยู จงฮยอก
..ผมช่วยเช็ดโต๊ะได้นะ
ยู จงฮยอก
แต่ก็เป็นคนว่างงานชั่วคราวเหมือนกัน
คิม ดกจา
สมัยนี้..มีคนรวยที่ว่างงานด้วยเหรอครับ?
ยู จงฮยอก
ไม่รวยทุกคนหรอกครับ บางทีก็แค่...มีบ้านหลังใหญ่กว่าชาวบ้านเฉย ๆ
คิม ดกจา
แล้วทำไมต้องมานั่งร้านเล็ก ๆ แบบนี้ทุกวัน?
ยู จงฮยอก
..เพราะกาแฟลาเต้ของคุณมันไม่เหมือนใคร
ยู จงฮยอก
//ในใจ: รสชาติไม่เคยซ้ำกันสักครั้ง
(เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนดกจาจะเปลี่ยนเรื่อง)
คิม ดกจา
แล้วตกลงคุณทำงานอะไรแน่ครับ?
ยู จงฮยอก
ตอนนี้...ไม่มีตำแหน่งครับ เพิ่งลาออก
คิม ดกจา
..ถึงว่าดูมีออร่าคนรวย
ยู จงฮยอก
แล้วคุณล่ะ...เรียนไปทำงานไปแบบนี้ไม่เหนื่อยเหรอ?
คิม ดกจา
..เหนื่อยครับ แต่ก็ไม่มีทางเลือก
ยู จงฮยอก
(มองนิ่ง ๆ แล้วพูดเบา)
ยู จงฮยอก
อยากให้ผมช่วยไหม?
ยู จงฮยอก
ไม่ใช่เรื่องเงิน ผมหมายถึง...เวลาคุณรู้สึกเหนื่อย อยากให้มีคนอยู่ข้าง ๆ หรือแค่ฟัง
คิม ดกจา
..คุณเพิ่งรู้จักผมแค่สามวัน
ยู จงฮยอก
แต่ผมรู้แล้วว่า...คุณน่าจะเป็นคนที่ผมอยากรู้จักไปอีกนาน
(ก่อนที่ดกจาจะตอบ เสียงยูซึงแทรกเข้ามาอีกครั้ง)
ชิน ยูซึง
พี่ดกจาาา~ ยูซึงเก็บโต๊ะหมดแล้ว ขอรางวัลเป็นนมกล้วยได้มั้ย~?
คิม ดกจา
นมกล้วยอนู่ในตู้เย็นด้านหลัง
ชิน ยูซึง
(เดินไปหยิบแล้วยิ้มให้ยูจงฮยอก)
ชิน ยูซึง
พี่ชาย...ถ้าอยากจีบพี่ดกจา ต้องซื้อของกินมาเอาใจด้วยนะ
ยู จงฮยอก
รับทราบครับ...แล้วพรุ่งนี้พี่ควรเริ่มจากอะไรดี?
คิม ดกจา
เริ่มจากลาออกจากการเป็นคนแปลกหน้า
ยู จงฮยอก
งั้นผมจะมาอีกทุกวัน...จนกว่าจะได้เป็นคนรู้จักที่คุณไว้ใจ
Comments