ถ้าต้องเลือก เลือกครั้งที่5

↕️

เสียงฝีเท้ากระทบกับพื้นคอนกรีตหน้าสตูดิโอเงียบๆ ขณะนับดาวเดินออกมาจากตึกด้วยท่าทีอ่อนล้า แสงแดดยามเย็นคลี่คลุมร่างของเขาไว้บางเบาเหมือนผ้าคลุมไหล่ที่ไม่ช่วยให้อบอุ่นนักหลังจากวันทำงานที่เหนื่อยหนัก

เขายกมือเรียกแท็กซี่คันหนึ่งที่แล่นมาจอดพอดี ก่อนเปิดประตูเข้าไปนั่งเบาะหลัง

นับดาว

พี่คะ

นับดาว

แวะซุปเปอร์แถวๆทางผ่านหน่อยนะคะ

นับดาว

จะซื้อของไปทำกับข้าวให้น้องชาย

คนขับรับคำด้วยเสียงอย่างสุภาพพลางออกรถอย่างไม่เร่งรีบ นับดาวเอนหลังกับเบาะ ถอนหายใจเล็กน้อย

รถแท็กซี่แล่นไปตามถนนยามค่ำ แสงไฟริมทางสะท้อนกระจกหน้าต่าง นับดาวถอนหายใจเบาๆก่อนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เปิดแอปแชทประจำแล้วพิมพ์หาเจได

↕️

นับดาว

ไดทำงานเสร็จยัง

เจได

เพิ่งออกมาจากห้องประชุมครับ

เจได

เหนื่อยอ่ะ

เจได

อยากเห็นเธอแล้วอะ

นับดาว

แค่นี้เอง

นับดาว

บ่นเก่งนะเรา

นับดาว

พึ่งเจอกันไปตอนเที่ยงเอง

เจได

ตอนเที่ยงก็คือส่วนของตอนเที่ยงสิ

นับดาว

จ้า

เจได

วันนี้ถ่ายแบบเหนื่อยไหม

เธอยิ้มมุมปาก เลื่อนดูภาพตัวเองที่เพิ่งโพสต์ลงไอจีสตอรี่จากกองถ่าย แล้วพิมพ์ตอบ

นับดาว

เหนื่อยแต่ก็สนุกนะ

นับดาว

ทีมงานน่ารัก

นับดาว

แล้วชุดวันนี้ก็เก๋

เจได

ถ้าไม่ติดว่างานเยอะ

เจได

จะไปเฝ้าเลย

เจได

แบบนี้คนอื่นจะได้ไม่แอบมอง

นับดาวหัวเราะเบาๆหัวพิงพนักเบาะแท็กซี่ มืออีกข้างยังถือโทรศัพท์ไม่วาง

นับดาว

คิดถึงล่ะสิ

เจได

มากกก

เจได

แล้วตอนนี้ไปไหนต่อ

เจได

กลับบ้านเลยหรือเปล่า

นับดาวชะงักนิดหนึ่ง ก่อนพิมพ์ตอบแบบไม่โกหก แต่ก็ไม่ได้พูดหมด

นับดาว

แวะซื้อของนิดหน่อย

นับดาว

เดี๋ยวกลับไปพักแล้ว

↕️

แท็กซี่จอดตรงหน้าซุปเปอร์มาเก็ตใกล้แยก นับดาวเอ่ยกับคนขับเบาๆ

นับดาว

แป๊บนึงนะคะ

นับดาว

พี่

นับดาว

รอได้ไหม

นับดาว

เดี๋ยวหนูลงไปซื้อของแป๊บเดียว

คนขับพยักหน้ารับ นับดาวเปิดประตูลงไปอย่างเร็ว มือยังถือโทรศัพท์ไว้แน่น ขณะพิมพ์ข้อความต่อ

↕️

นับดาว

เราคุยกันอีกทีตอนถึงห้องนะ

นับดาว

เดี๋ยวไปซื้อของก่อน

เจได

โอเคครับ

เจได

อย่าลืมกินข้าวล่ะ

นับดาว

ไม่ลืมหรอกน่า

นับดาว

ไว้โทรหาตอนถึงนะ

เธอกดส่งก่อนจะเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋า แล้วรีบเดินเข้าร้าน หัวใจยังอบอุ่นด้วยข้อความง่ายๆแต่สายตาเธอเริ่มกวาดหาวัตถุดิบสำหรับ “มื้อเย็นของตะวัน” ตามที่สัญญาไว้

↕️

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ