เริ่มเปลี่ยน

ฉันให้เค้าจีบเพราะฉันคิดว่าได้เปิดประสบการณ์ใหม่ คบหญิงดู พี่ฟ้าจีบอยู่ 6-7 เดือน เค้าก็ขอคบ ฉันก็ตกลงเพราะเห็นว่าพี่เค้าจริงจัง

"เฌอ วันนี้พี่ไม่กลับนะนอนก่อนเลย"

"พี่ฟ้ามีงานด่วนหรอคะ"

"อื้อ..."

พอปลายฟ้าพูดเสร็จก็เดินออกจากบ้านไปทันทีโดนไม่รอให้เฌอพูดต่อ

"เป็นอะไรของเค้า"

หลังจากที่พี่ปลายฟ้าออกจากบ้านไปทำงาน เวบาผ่านไปหลายต่อหลายชม.จน จน2-3ทุ่ม ฉันนั่งรอเค้าเพราะหวังว่าเค้าจะกลับสุดท้ายก็ไร้วี่แวว

รอจนท้อฉันเลือกเดินขึ้นห้องเพื่อจะไปนอนเพราะง่วงเอามากๆ

หลังจากที่หลับไปได้สักพักใหญ่ จนตี2-3ได้ยินเสียงหัวเราะดังมาจสกข้างล่างเลยลงไปดูเพราะคิดว่าพี่ฟ้ากลับมาแล้ว

"พี่กลับมาแล้วหรอ?"

"คิกๆ"

"อย่านะคะคุณปลายฟ้า ตรงนี้ไม่เหมาะ"

"ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย นี่บ้านฉันกลัวอะไร"

"แฟนคุณอยู่นิคะ เดี๋ยวเค้าจับเอาได้นะ"

"ไม่หรอกมันโง่เง่าจะตาย พูดนิดพูดหน่อยก็เชื่อ"

พอได้ยินคำพูดนั้นออกมาจากปากของพี่ฟ้าแทบทรุดลงกับพื้น ฉันเลยต้องรีบกลับเข้าห้องแล้วล้มตัวลงนอนเพราะคิดว่าทั้งหมดเป็นแค่ฝันบ้าๆบอๆ

เช้าวันถัดมา

"ปวดหลังจัง...."

ร่างบางได้เดินลงบันไดมาข้างล่างพลางบ่นไป เพราะปวดหลัง

"กลับมาแล้วหรอคะ?"

ร่างบางเดินลงมาเจอ ปลายฟ้ากำลังนั่งจิบกาแฟพร้อมนั่งเล่นโทร แต่ไม่ได้มีเค้าอยู่คนเดียวยังมีผู้หญิงอยู่อีกคน

"ตื่นแล้วหรอ?"

ร่างหนาได้หันมองหลังจากได้ยินเสียงเรียก เค้าจึงหันตามเสียงก่อนจะเอ่ยปากถามร่างบาง

"ค่ะ..."

"นี่ใครหรอคะ"

ร่างบางชี้ไปที่ผญ.คนนึ่งผมยาวผิวเหลืองกำลังนั่งทานข้าวอยู่ข้างๆปลายฟ้า

"อ้อ นี่คือปราง"

"ต่อไปจะมาเป็นแม่บ้านช่วยเราดูแลบ้าน"

"สวัสดีค่ะคุณปราง"

พอร่างหนาแนะนำแม่บ้านคนใหม่เสร็จ ร่างบางก็รีบทักทายปรางแม่บ้านคนใหม่ แต่ปรางกลับเงียบใส่

"มาทานข้าวเถอะ"

"ค่ะ...''

ร่างหนาได้ชวนร่างบางมานั่งทานข้าวในมื้อเช้าด้วยกัน

โดนที่มีปรางทำหน้าตาไม่พอใจ

"อร่อยไหมคะ คุณนาย"

"อร่อยนะคะ....อึก!"

"แฮ่กๆ....แฮ่กๆ"

พอปรางถามรสชาติอาหารเสร็จ เฌอที่ตัดโจ๊กเข้าปากไม่ถึง 2 น. ก็เริ่มหายใจไม่ออก ตัวเริ่มแรง คัน

"ว๊าย! ตายแล้วคุณนาย!!!!"

พอปรางพูดจบเฌอก็ล้มลงไปนอนกับพื้น ก่อนทุกอย่างภาพจะตัดไป จนตื่นมาที่โรงพยาบาล

"ฮือ...."

"ที่นี่...คือ..."

"ฟื้นแล้วหรอ?"

"พี่ฟ้า"

"เฌอแพ้กุ้งขั้นรุนแรงน่ะ พี่ยังไม่ได้บอกปรางว่าเราแพ้"

"ขอโทษนะ"

ใช่ค่ะฉันแพ้กุ้งขั้นรุนแรงมากๆ พี่ฟ้ารู้เรื่องนี้แต่ปรางไม่รู้ฉันเลยไม่ได้โกรธเพราะเธอพึ่งมาใหม่ถือว่าให้อภัยกันไปค่ะ

"พี่ไม่ผิดสักหน่อย ปรางก็ไม่ผิด"

"ไม่ต้องขอโทษนะคะ"

"เฌออยู่ได้ไหม คือพี่ต้องรับกลับไปทำงาน"

"ไปเถอะค่ะ"

"งั้นไปนะ"

"ค่ะ"

พอตัวเล็กพูดเสร็จ ปลายฟ้าก็เดินออกจากห้องไปทันทีโดนไม่รีรอเลยทีเดียว

"เห้อออออ"

"คิดไปเอง หรือพี่ฟ้าเปลี่ยนไป...."

...****************...

ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ🙇🏻🙏🏻

เลือกตอน

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!