สายใยรักในห้องประธาน ระยะห่างที่ห้ามหัวใจไม่ได้

[แชท: ภาณุ - ลิตา]

ภานุ

วันนี้เหนื่อยไหมครับ

ลิตา

นิดหน่อยค่ะ แต่ก็สนุกดี

ภานุ

เธอทำงานเก่งมากนะรู้ไหม

ลิตา

ขอบคุณค่ะ พี่ภาณุ

ภานุ

(หยุดไปสามวินาที) เรียกอีกทีได้ไหม ชอบฟัง

ลิตา

พี่ภาณุ...

ภานุ

เด็กดี

ลิตา

(ก้มหน้างุด ใจเต้นแรง)

ภานุ

ตอนนี้อยู่ที่ไหนครับ

ลิตา

ห้องพักเบรกค่ะ พักกลางวัน

ภานุ

มากินข้าวด้วยกันไหม ห้องฉันมีอาหารอร่อยๆ รออยู่

ลิตา

เอ่อ...ได้เหรอคะ หนูยังฝึกงานอยู่เลย

ภานุ

เธอฝึกงาน แต่หัวใจเธอไม่ได้ฝึกใช่ไหม

ลิตา

(ทำตัวไม่ถูก ส่งสติ๊กเกอร์กระต่ายเขิน)

ภานุ

ฉันอยากเห็นหน้าเธอตอนเขินจัง

ลิตา

พี่ภาณุ!

ภานุ

(หัวเราะเบาๆ ส่งอิโมจิรูปหัวใจ) ขึ้นมาหาฉันสิครับ

ลิตา

(ลังเลนิดหน่อย แต่หัวใจเต้นแรงจนทนไม่ไหว)

(ลิตาลุกขึ้นถือข้าวกล่อง เดินขึ้นไปยังชั้นบน เธอยืนลังเลหน้าห้องประธาน มือสั่นเล็กน้อย ก่อนจะตัดสินใจเคาะประตูเบาๆ)

ภานุ

เข้ามาเลยครับ ไม่ต้องเกรงใจ

(ลิตาเปิดประตูเข้าไป เห็นภาณุยืนพิงโต๊ะ ใส่เสื้อเชิ้ตพับแขนจนเห็นเส้นแขนสวยๆ เขาส่งรอยยิ้มอ่อนโยนมาให้ จนเธอต้องหลบตา)

ภานุ

มานั่งนี่สิครับ ข้างๆ ฉัน

(ลิตาเดินไปนั่งเก้าอี้ข้างโต๊ะทำงานอย่างเงียบๆ)

ภานุ

เอาข้าวกล่องเธอมาด้วยเหรอ

ลิตา

ค่ะ...หนูคิดว่าพี่ชวนมากินข้าวเฉยๆ

ภานุ

ก็จริงครับ ฉันอยากกินข้าวกับเธอ แล้วก็...อยากกินอย่างอื่นด้วย

(ลิตาสะดุ้ง หน้าแดงจัด รีบก้มหน้ามองข้าวกล่องของตัวเอง)

ภานุ

(หัวเราะเบาๆ) ล้อเล่นครับ เด็กดี

(เขาเอื้อมมือมาแตะผมนิ่มๆ ของเธอเบาๆ ลิตาเบิกตากว้าง ตัวแข็งทื่อ)

ภานุ

ผมนุ่มจังเลย...อยากลูบทั้งวัน

ลิตา

พะ...พี่ภาณุ...

ภานุ

อย่าเรียกเสียงสั่นแบบนั้นสิครับ ฉันใจไม่ดีนะ

ลิตา

(หน้าร้อนวูบ) หนูแค่...ไม่ชินค่ะ

ภานุ

งั้น...ช่วยทำให้ชินเร็วๆ ได้ไหมครับ

(ภาณุก้มหน้าลงมาใกล้จนลมหายใจร้อนๆ ของเขาแทบกระทบแก้มเธอ ลิตาหลับตาปี๋ ร่างกายสั่นน้อยๆ)

ภานุ

(เสียงทุ้มกระซิบข้างหู) ฉันจะทำให้เธอ...ติดฉันให้

ลิตา

(หัวใจแทบหลุดออกจากอก)

ภานุ

(ยิ้มมุมปาก ยื่นข้าวกล่องที่เขาเตรียมมาให้) กินข้าวก่อนนะครับ เดี๋ยวไม่มีแรง...

ลิตา

(หน้าแดงจัด รับข้าวมากินเงียบๆ)

[แชท: พิมพ์ - ลิตา]

พิมพ์

อยู่กับประธานอีกแล้วใช่ไหม!!!

ลิตา

อืมม

พิมพ์

แก!!! ระวังตัวด้วยนะ รู้ไหมว่าประธานโคตรอันตราย!

ลิตา

อันตรายยังไง

พิมพ์

อันตรายตรงที่เขาหล่อ แล้วแกน่ะ ใจบาง!!

ลิตา

(ถอนหายใจ) ฮือ หนูกลัวตัวเองเหมือนกัน

พิมพ์

อย่าเผลอใจเร็วนะเว้ย!!!

ลิตา

(มองหน้าภาณุที่กำลังนั่งจ้องเธออย่างใจเย็น) มันเผลอไปแล้วอะพิมพ์ ฮือ

(ระหว่างที่กินข้าวไป ภาณุก็แกล้งยื่นมือมาเช็ดข้าวติดมุมปากให้เบาๆ สัมผัสอ่อนโยนทำให้ลิตาหัวใจสั่นระรัว)

ภานุ

เด็กน้อย กินเลอะเหมือนเด็กเลย

ลิตา

(ก้มหน้างุด)

ภานุ

ถ้าไม่อยากเป็นเด็ก...ก็มาเป็นแฟนฉันไหมครับ

(เสียงของเขานุ่มลึกจนลิตาแทบลืมหายใจ...)

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ