Unfulfilled.//เกิดใหม่ในตำนานจอมยุทธภูตถังซาน
บทนำ.
❗⭕ขออภัยที่ยังไม่ได้แก้คำผิดด้วยนะคะ💬😊
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
ไม่ได้เรื่อง!!//ฟาดใบเกรดลงบนโต๊ะ
เจียงอี้ น้องเจียงสือ
ใช่มั้ยพ่อ พี่ไม่ได้เรื่อง//นั่งกินขนมบนโซฟา
เจียงสือ ชาติก่อน
โธ่พ่อ..คะแนนของฉันต่างจากน้องไม่กี่คะแนนเอง
เจียงสือ ชาติก่อน
น้องได้เกรด4.00 ฉันได้เกรด3.96
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
แกบอกว่าไม่กี่คะแนนเหรอ!//ทุบโต๊ะ
เจียงสือ ชาติก่อน
!!//สะดุ้ง
เจียงอี้ น้องเจียงสือ
หึ//แสยะยิ้ม
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
ฉันส่งแกเรียน แต่ล่ะเทอมก็ไม่ใช่ถูกๆ
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
แกบอกว่าห่างกันแค่ไม่กี่คะแนนงั้นเหรอ
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
แกดูน้องแกสิ
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
แต่ล่ะเทอมเกรดออกมาไม่เคยทำให้ไม่พอใจ
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
แต่กลับมาดูที่ตัวแกสิ
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
แย่ทุกเทอม!!
เจียงสือ ชาติก่อน
ก็สมองฉันมันได้แค่นี้อ่ะ//น้ำตาคลอเบ้า
เจียงสือ ชาติก่อน
ก็ฉันพยายามแล้วอ่ะ
เจียงสือ ชาติก่อน
มันได้แค่นี้...
เจียงสือ ชาติก่อน
ฉันพยายามแล้วนะ...
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
พยายาม..
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
แกบอกว่าพยายามแล้วเหรอ!
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
ถ้าแกพยายามจริง..แกต้องได้แบบน้องแก
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
ไม่ใช่โง่ดักดานแบบนี้!!!//จิ้มหัวเจียงสืออย่างแรง
เจียงสือ ชาติก่อน
อ่ะ!//เซถอยหลัง
เจียงสือ ชาติก่อน
...//น้ำตาไหลออก
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
แกรู้มั้ยว่าฉันอายพวกญาติๆมากแค่ไหนที่มีลูกสาวคนโตที่โง่แบบแก!!
เจียงสือ ชาติก่อน
พ่ออายขนาดเลยเหรอ!
เจียงสือ ชาติก่อน
พ่ออายขนาดที่มีฉันเป็นลูกขนาดนั้นเลยเหรอ!//สะอื้นไห้
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
ใช่!!
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
ฉันอายมาก
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
ฉันอายแทบไม่กล้าไปเจอหน้าใครแล้ว!!
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
ฉันไม่น่ามีลูกแบบแกเลย!!!//ชี้หน้าเจียงสือ
เจียงสือ ชาติก่อน
ขนาดนั้นเลยเหรอพ่อ...
เจียงสือ ชาติก่อน
ถ้าพ่อไม่อยากมีฉัน
เจียงสือ ชาติก่อน
แล้วทำไมถึงทำให้ฉันเกิดมา
เจียงสือ ชาติก่อน
ทำไมพ่อไม่ให้แม่ทำแท้งตอนที่ฉันอยู่ในท้องล่ะ
เจียงสือ ชาติก่อน
ทำไมถึงปล่อย---
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
ฉันพลาด!!!
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
ใช่ มันพลาด
เจียงอี้ น้องเจียงสือ
หึ ได้ยินพี่ มันพลาด//เยาะเย้ย
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
ฉันบอกแม่แกแล้วให้เอาออก
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
แต่แม่แกไม่ยอมไง
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
แกเข้าใจมั้ย!!
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
ว่าฉันไม่ได้ตั้งใจทำให้แกเกิดมา!!!!
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
แกมันก็แค่ตัวภาระที่ฉันต้องทนเลี้ยงแค่เท่านั้น!!!
เจียงสือ ชาติก่อน
...//ยืนนิ่ง
เจียงสือ ชาติก่อน
เป็นอย่างนี้นี่เอง...
เจียงสือ ชาติก่อน
ฉันเข้าใจแล้ว...
เจียงสือ ชาติก่อน
เข้าใจแล้ว...//เซถอยหลัง
เจียงสือ ชาติก่อน
ฉันรู้แล้วว่าทำไมตอนเด็กพ่อชอบตีฉันคนเดียว
เจียงสือ ชาติก่อน
ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมพ่อชอบดุด่าฉันคนเดียว..
เจียงสือ ชาติก่อน
ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมพ่อถึงรักน้องมากกว่าฉัน
เจียงสือ ชาติก่อน
ตลอดเวลาที่ผ่านมา...ฉันคิดมาตลอดว่าพ่อรักน้องเพราะน้องเรียนเก่งเชื่อฟัง
เจียงสือ ชาติก่อน
พ่อเลยรักน้องมากกว่าฉัน
เจียงสือ ชาติก่อน
แต่ตอนนี้ฉันรู้และเข้าใจทั้งหมด
เจียงอี้ น้องเจียงสือ
รู้แล้วพี่จะรออะไรอยู่ล่ะ
เจียงอี้ น้องเจียงสือ
พี่รีบขอโทษพ่อที่เกิดมาเป็นตัว"ภาระ"ซะสิ
เจียงสือ ชาติก่อน
//ก้มหัวลง
ในขณะที่เจียงสือก้มหัวลงต่อหน้าพ่อ น้ำตาของเจียงสือก็ไหลออกมา
เจียงสือ ชาติก่อน
ขอโทษนะพ่อ...
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
//หันหน้าหนี
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
จะไปไหนก็ไป
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
ไปให้พ้นสายตาของฉัน
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
ฉันไม่อยากเห็นแก
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
หรือแกจะไปตายไหนก็ไป
เจียงอี้ น้องเจียงสือ
ได้ยินมั้ยพี่จะไป"ตาย"ไหนก็ไป
เจียงสือ ชาติก่อน
//ยืดตัวตรง
เจียงสือ ชาติก่อน
//พยักหน้า
เจียงสือเดินออกไปจากห้องทำงานของพ่อ
ในขณะที่เจียงสือยืนอยู่ที่หน้าประตู
เจียงสือก็ได้ยินเจียงอี้หัวเราะที่ได้รับของขวัญจากพ่อ
เจียงสือ ชาติก่อน
ฮึก!//ทรุดตัวลงนั่งกับพื้น
เจียงสือ ชาติก่อน
เจ็บ...//พูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา+กุมหน้าอกข้างซ้าย
เจียงสือเป็นโรคหัวใจตั้งแต่เด็ก แต่เจียงสือพบเรื่องนี้เมื่อวาน เพราะเจียงสือเป็นลมเลยต้องเข้าโรงพยาบาลกระทันหัน คุณหมอบอกว่าเจียงสือเป็นโรคหัวใจและเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย
เจียงสือ ชาติก่อน
ช่วย....//พูดน้ำเสียงที่ไม่มีเสียง
เจียงสือ ชาติก่อน
//ล้มลงนอนกับพื้น
เจียงสือ ชาติก่อน
พ่อ....//หายใจอย่างริบหรี่
เจียงสือ ชาติก่อน
(ชาติหน้ามีจริง...ฉันอยากได้ครอบครัวที่ดีกว่านี้....ได้มั้ย)//หลับตาลง
หัวใจของเจียงสือเต้นช้าลงเรื่อยๆ...และก็หยุดเต้นในที่สุด
ไม่นานหลังจากนั้นเจียงอี้ก็เดินออกมาจากห้องแล้วพบว่าเจียงสือนอนอยู่ที่พื้นหน้าประตู
เจียงอี้ น้องเจียงสือ
พี่รู้สึกผิดจนต้องมานอนเฝ้าหน้าห้องของพ่อเหมือนหมาเลยเหรอ
เจียงอี้ น้องเจียงสือ
พ่อเค้าเกลียดพี่มากเลยนะ//ใช้เท้าเขี่ยขาเจียงสือ
เจียงอี้ น้องเจียงสือ
พี่ ตื่นได้แล้ว
เจียงอี้ น้องเจียงสือ
พ่อเค้าไม่อยากเห็นพี่
เจียงอี้ น้องเจียงสือ
น่ารำคาญ//ก้มไปจับแขนเจียงสือ
เจียงอี้ น้องเจียงสือ
...(ตัวเย็นจัง)
เจียงอี้ได้ใช้นิ้วชี้ไปวางไว้ที่ใต้จมูกของเจียงสือ
เจียงอี้ น้องเจียงสือ
...//รีบถอยห่าง
เจียงอี้ น้องเจียงสือ
พ่อ!!!
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
มีอะไร!//รีบเดินออกมา
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
//มองเจียงสือ
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
ยังไม่ไปอีกเหรอ
เจียงอี้ น้องเจียงสือ
พ่อ...พี่ตายแล้ว...
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
...//นิ่ง
เจียงเย่ :พ่อเจียงสือ
ว่างไงระ
เจียงอี้ น้องเจียงสือ
พี่ตายแล้ว!!
หลังจากนั้น พ่อของเจียงสือก็จัดงานศพให้เจียงสือ
พ่อของเจียงสือจมอยู่กับความผิดของตัวเองที่เป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด
Comments