ชีวิตนี้เพื่อการล้างแค้น!
ความมืดที่กลืนกินวัยเด็ก
ป้าลูซี่
เซเลน่า! กลับบ้านมาเดี้ยวนี้! แกยังไม่ล้างพื้นในห้องครัวอีกเหรอ
เซเลน่า(7ขวบ)
ขะ...ขอโทษค่ะ หนูรีบกลับไปค่ะ หนูแค่ไปดูดาวนิดเดียวเอง...
ลุงฮาร์ล
อย่ามาแก้ตัว! ไปล้างให้สะอาด ไม่งั้นคืนนี้ไม่ได้กินข้าว
มาริน นร.
ฮ่าๆๆ แกคิดว่าตัวเองเป็นเจ้าหญิงเหรอ? ดู สภาพตัวเองก่อนสิ
ลิลี่ นร.
พี่คะ พรุ่งนี้ให้เซเลน่ากินเศษอาหารดีมั้ยคะ
หนูอยากลองดูว่าเธอจะกินมั้ย ฮิๆ
เซเลน่า(7ขวบ)
ได้ค่ะ...หนูจะกินอะไรก็ได้ ถ้าแค่ให้หนูอยู่ตรงนี้
เผือพ่อแม่จะกลับมา
ป้าลูซี่
อย่าพูดถึงพ่อแม่แกอีก! ถ้าไม่อยากโดน
ไม้กวาดอีกก็รีบเช็ดพื้นซะ!
ลิลี่ นร.
แม่คะ หนูเจอกระดาษโน้ตของเซเลน่า... เขียนถึงพ่อแม่ด้วย
ลิลี่ นร.
ดูสิ ยังกล้าหวังว่าพวกนั้นจะกลับมารับเธอฮ่าๆๆ น่าสมเพชสุดๆ
ป้าลูซี่
ยังกล้าเขียนถึงพวกนั้นอีกเหรอ?! เอามานี่!
เซเลน่าโดนป้าตบเข้ายังใบหน้าของเทออย่างจัง
เซเลน่า(7ขวบ)
...ขะ...ขอโทษค่ะ หนูแค่...คิดถึงพ่อกับแม่...
เซเลน่า:
(พิมพ์บันทึกไว้ในมือถือเก่าๆ)
เซเลน่า(7ขวบ)
วันนี้วันที่ 198 ที่พ่อกับแม่หายไป
หนูไม่รู้ว่าท่านหายไปเพราะเหตุใด แต่หนูจะไม่ลืม..
เซเลน่า(7ขวบ)
ท่านเคยบอกว่า "อย่าหยุดเชื่อในแสง แม้โลกจะมืดสนิท"
เซเลน่า(7ขวบ)
หนูจะไม่หยุดเชื่อ แม้วันนี้หนูต้องกินเศษ
อาหาร
แม้ต้องล้างพื้นทั้งคืน หนูก็จะรอวันที่แสงจะกลับมา
เซเลน่า: และหากวันหนึ่งหนูโตพอ...หนูจะไม่ยอมเป็นแค่เด็กเงียบๆ ที่โดนทำร้ายอีกต่อไป..
เซเลน่า:(ล้างพื้นจนมือเปื่อย เลือดซึมที่ฝ่ามือ)
เซเลน่า(7ขวบ)
...พ่อคะ แม่คะ.. หนูยังรออยู่นะคะ... หนูไม่หายไปไหน...
มารินลูกสาวคนโตได้มองลงมาจากชั้น2
มาริน นร.
ทำไมเธอยังไม่ตายๆ ไปอีกนะ? ถ้าไม่มีเธอชีวิตฉันจะง่ายกว่านี้เยอะ.
เงามืดในบ้านนี้ ไม่ได้มีเพียงใน หัวใจ แต่ยังซึมลึกลงในทุกซอกมุมของชีวิต
ของเธอ..
Comments