หมิวจิน

"เหตุใดเราต้องเดินทางโดยรถไฟไอน้ำด้วย? ข้ารู้สึกว่ามันลำบากเกินไป น่าจะซื้อรถยนต์สักคัน"กงหลางบ่นอย่างหัวเสีย พลางทิ้งตัวนั่งลงอย่างหมดอารมณ์

"รถยนต์น่ะราคาแพงมาก แม้แต่ตระกูลใหญ่ของแต่ละภูมิภาคก็มิอาจซื้อหาได้ง่ายดาย พวกเราไม่ใช่ผู้อมตะที่นี่หินวิญญาณจำนวนมาก"กงฟานกล่าวอย่างไม่พอใจมากนัก

ตระกูลกงเป็นมหาอำนาจสูงสุดของโลกผู้ใช้วิญญาณของภูมิภาคใต้ ผู้อาวุโสส่วนใหญ่ล้วนเป็นผู้ใช้วิญญาณระดับห้า ที่ผู้คนเคารพนับถืออย่างสูง

เสียงรถไฟไอน้ำก้องกังวาน

ภายในห้องพักของรถไฟไอน้ำ

กงหลางยังคงบ่นไม่หยุด"ทำไมเราต้องไปนิกายเสียงขาวด้วย?"น้ำเสียงของเขาไม่พอใจอย่างชัดเจน

กงฟานถอนหายใจเบาๆ พลางนั่งลงข้างๆ"ในยามที่ฝ่ายธรรมะของภาคใต้อยู่ในสภาวะเปราะบางเช่นนี้ เราต้องไม่แตกแยกกัน การไปพูดคุยแลกเปลี่ยนข้อมูลกับนิกายเสียงขาวถือเป็นเรื่องสำคัญ เราไม่อาจสร้างปัญหาเพิ่มได้"

"แต่ทำไมเราไม่ใช้วิญญาณแห่งข้อมูลแทน?"กงหลางถามด้วยความสงสัย

"เจ้าลืมไปหรือ? หากอีกฝ่ายสามารถคุกคามโลกของผู้อมตะได้ วิญญาณแห่งข้อมูลระดับมนุษย์คงมิอาจใช้งานได้ตามปกติ"กงฟานตอบ

เสียงเคาะประตูดังขึ้น

กงฟานหันไปพยักหน้าเป็นสัญญาณให้กงหลางเตรียมพร้อม ก่อนจะลุกขึ้นไปเปิดประตู

"สวัสดี ข้าคือหมิวจิน"

หมิวจิน เป็นหญิงสาวที่มีเส้นผมสีขาวและรูปลักษณ์งดงาม

หมิวจินเป็นตัวแทนขิงตระกูลหมิวเพื่อมาแลกเปลี่ยนข้อมูลกับกองกำลังอื่นๆของฝ่ายธรรมแห่งภาคใต้

หมิวจินอธิบายสถานการณ์ให้ฟัง

กงฟานพยักหน้ารับอย่างระมัดระวัง แม้จะยอมรับให้ร่วมทาง แต่ในใจก็ยังคงระแวดระวังมิให้ประมาท

หมิวจินขอให้จอดรถไฟไอน้ำ นางลงไปพูดคุยกับผิงชาง

ผิงชางเป็นชายในชุดสูทสีฟ้า

ผิงชางยิ้มบางๆ"ไม่ต้องกังวล สถานการณ์เช่นนี้เจ้าไม่ควรเสี่ยง ข้าจะจัดการกงฟานเอง"

ผิงชางหยิบบุหรี่ขึ้นมาดูด

บุหรี่เป็นสิ่งที่ยอดนิยม สำหรับโลกของผู้ใช้วิญญาณแต่มันมีการขายที่จำกัด มันจะถูกชาวบ้านส่วนใหญ่ผลิตออกมาขาย ทำให้การซื้อขายบุหรี่ยากและมีราคาสูง

บุหรี่มีราคาสูงเกินความจำเป็น แต่ผู้ใช้วิญญาณส่วนใหญ่มักจะยินยอมเพื่อจะซื้อมาดูดเพื่อผ่อนคลาย

หมิวจินกลับขึ้นรถไฟไอน้ำ

กงฟานเอ่ยถามด้วยเสียงเรียบ"ไปไหนมาหรือหมิวจิน?"

หมิวจินยิ้มเล็กน้อย"ข้าออกไปดูทิวทัศน์เล็กน้อย ไม่มีสิ่งใดที่ควรค่าแก่การกล่าวถึงเลย"

กงฟานไม่พอใจ เขารู้ว่านางโกหก แต่เขาไม่สามารถบังคับให้หมิวตอนกล่าว เพราะนางเป็นสมาชิกของตระกูลหมิวที่เป็นพันธมิตรกับกองกำลังใหญ่มากมายของภาคใต้

หมิวจินยังไม่ใช่แค่สมาชิกทั่วไปขิงตระกูลหมิว นางยังเป็นบุตรของผู้อาวุโสที่มีความสำคัญมากของตระกูลหมิว

กงหลางเริ่มบ่นด้วยความไม่พอใจ"เมื่อไหร่จะถึงเนี่ย"

กงหลางเดินชนกับลู่หมิง

ลู่หมิงยิ้มเล็กน้อยก่อนตอบด้วยเสียงเรียบง่าย"ข้าคือลู่หมิง"

กงหลางจ้องลู่หมิงด้วยความไม่ชอบใจ"ทำหน้าตายิ้มกวนประสาทแบบนี้...เช่นนั้นตายเสียเถอะ!"

กงหลางจะลงมือทำอะไรที่ไม่ยั้งคิด กงฟานรีบเข้ามาแทรกด้วยการโจมตีเบาๆ เพื่อหยุดน้องชายไว้ "ข้าต้องขอโทษจริงๆ อัจฉริยะแห่งนิกายเสียงขาว นิสัยของน้องข้าเป็นแบบนี้ ขอได้โปรดยกโทษด้วย"กงฟานแสดงความจริงใจ

ลู่หมิงยิ้มบาง ไม่แสดงท่าทีถือโทษใดๆ"ไม่เป็นไร ข้าไม่ถือสา"

กงฟานชวนให้ลู่หมิงมาพักผ่อนที่ห้องพักผ่อน เพื่อพูดคุยการแลกเปลี่ยนข้อมูลพร้อมเป็นการขอโทษ

ลู่หมิงยังคงยิ้มบางเช่นเดิม"แค่ผ่านมาเท่านั้น"

หมิวจินซึ่งเงียบอยู่นาเอ่ยขึ้น"ผ่านมา? ภาคใต้แม้จะไม่ใหญ่เหมือนภูมิภาคอื่น แต่การเดินทางก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ยิ่งโดยเฉพาะเขตปกครองของนิกายเสียงขาวที่ไกลออกไป การจะบอกว่าแค่ผ่านมา...ใครจะเชื่อ? เจ้าคงไม่ใช่สายลับของลัทธิมารสวรรค์หรอกนะ?"

เขตปกครองของแต่ละกองกำลังใหญ่ถูกแบ่งออกมาอย่างชัดเจน แต่ว่าภารกิจของแต่ละกองกำลังล้วนแตกต่าง สมาชิกกองกำลังของตน ไม่ได้ออกจากเขตปกครองของกองกำลังตัวเอง

กองกำลังอื่นไม่ต้องการให้ สมาชิกของเขตปกครองอื่นมีส่วนร่วม จึงมักจัดการทุกอย่างของกองกำลังของตัวเอง นอกเสียจากว่าจะมีภารกิจที่มีการร้องเรียนมาจากกองกำลังอื่นโดยตรง

ลู่หมิงยิ้มแห้ง"ให้ตายสิ...ทำไมต้องโยงมาที่ข้าแบบนี้ด้วย? แต่ที่หมิวจินพูดมาก็มีเหตุผล...ข้าจะหาข้อแก้ตัวอย่างไรดี?"เขาคิดในใจ

เสียงระเบิดก็ดังขึ้นด้านนอก

"นั่นมันเสียงการโจมตี!"กงฟานขมวดคิ้วลึก

ผิงชางยิ้มบาง

กงหลางไม่รอช้ากระตุ้นวิญญาณกำปั้นปฐพีเข้าโจมตีผิงชาง

ผิงชางยิ้มบางก่อนโต้กลับด้วยวิญญาณดาบฟ้า สายฟ้าฟาดเป็นรูปดาบฟ้าฟาด ทำให้กงหลางล้มลงด้วยบาดแผลหนัก

ลู่หมิงรีบเข้ามาโจมตีจากด้านหลัง หวังใช้จังหวะนี้ทำร้ายผิงชาง

ผิงชางกลับตั้งตัวได้ทันและตอบโต้ด้วยวิญญาณแสงจันทร์ คลื่นดาบแสงจันทร์โจมตี

หมิวจินเห็นสถานการณ์ไม่ดีนัก เขาเลยเคลื่อนไหว

กงหลางยิ้มโล่งใจ"หมิวจินเข้ามาช่วยแล้ว!"

ปัง! กงหลางถูกต่อยกระเด็น

หมิวจินโจมตีกงหลางอย่างรุนแรง