...15 วันผ่านมา...
...บาควิคนั่งอ่านรายชื่อกลุ่มต่างๆ...
บาควิค : กลุ่ม ออกนอก ชื่อพิลึกชะมัดเลย ฉันขอไม่เสี่ยงเข้าดีกว่า
บาควิค : การหายตัวไปของสมาชิกกลุ่มหลังจากออกไป
เมื่อ 19 ปีก่อน ยังเป็นปริศนา
บาควิค : ฉันจะไม่มีทางไปเสี่ยงเด็ดขาด
...ทีวีที่บาควิคเปิดไว้มีข่าว...
นักข่าว : ช่วงนี้การก่ออาชญากรรมขึ้นมากมาย
ขอความกรุณาทุกคนโปรดระมัดระวังตัวไว้
นักข่าวอีกช่อง : คนไร้บ้านเสียชีวิตปริศนามากมาย
ข้อมูลยังไม่พบ เจ้าหน้าที่กำลังพิสูจน์
บาควิค : ช่วงนี้ฉันงดเสพติดข่าว
บาควิค : บ้าจริงวันๆก็เป็นส่ะเเบบนี้
...บาควิคปิดทีวีด้วยความโมโห...
...เขาเดินออกจากนอกห้องเพื่อไปซื้ออาหารกลางวัน...
บาควิค : ( ขนมปังนี้ห่วยเเตกเหมือนเดิมเลยเเฮะ )
เซฟ : รสชาติเป็นไงพ่อหนุ่ม ?
บาควิค : สุดยอดมากคับ !
เซฟ : สมเเล้วที่เป็นลูกค้าคนโปรดของฉัน !
บาควิค : เอ่อๆ คับๆ
...บาควิคมองไปบนด่านฟ้าของตึกอาคารใหญ่...
...เขาพบ เนสวอน ยืนอยู่บนนั้น...
บาควิคเขารีบเดินกลับไปด้วยความรวดเร็ว
บาควิค : เจ้าบ้านั้นทำตัว น่ากลัวชะมัดเลย
ฉันมันต้องการอะไรจากฉันกันเเน่
...ตัดมาที่ด่านฟ้า...
...ผู้หญิงปริศนาเดินเข้ามาหาเนสวอน...
ผู้หญิงปริศนา : มาทำอะไรด้านบนเนี่ย
...เนสวอนหันมาด้วยสายตาเย็นชา...
เนสวอน : ฉันขึ้นมาดูวิวของเมืองนี้
ผู้หญิงปริศนา : งั้นหรอ
เนสวอน : ...........
ผู้หญิงปริศนา : นายยังจำตอนที่ ศาสตราจารย์ คลาส
มอบภารกิจให้ ไป สืบคดี ในเมือง เวเซ ได้ ไหม
...เนสวอนทำสีหน้าเเปลกๆ...
เนสวอน : จำได้ทำไมหรอ ?
ผู้หญิงปริศนา : ฉันอยากจะบอกว่า ทีเเรกฉัน เบื่อขี้หน้านายมาก
เนสวอน : ?
ผู้หญิงปริศนา : เเต่จริงๆนายเป็นคนที่รักพวกพ้องมากๆ
ฉันนี่เปลี่ยนมุมมองทันทีเลย
เนสวอน : ฉันไม่เห็นรู้เลยว่า สีหน้าฉันดูไม่หน้าเข้าหา
ผู้หญิงปริศนา : รุ่นน้องกลัวนายกันหมดเเล้ว !
...เนสวอนหันหน้าหนี...
ผู้หญิงปริศนา : นายต้องการรับเด็กใหม่เข้ากลุ่มนักสืบบ้างไหม ?
เนสวอน : ฉันไปเจอเจ้าเด็ก กระโหลกกะลาคนหนึ่ง
เข้ามาโรงเรียนนี้โดยไม่มีการคัดเลือก
ผู้หญิงปริศนา : บาควิค คุงหรอ ทำไมถึงสนใจเขา
เนสวอน : ฉันเเค่คิดว่าถ้าฉัน ใช้ดาบฟันเจ้านั้นด้วยความเร็วสูง
เจ้านั้นอาจจะหลบดาบของฉันได้ก็เเค่นั้น
ผู้หญิงปริศนา : เเบบนี้ก็ได้ด้วยหรอ ?
เนสวอน : เธอไปได้เเล้ว เอ็นด้า
เอ็นด้า : กล้าดียังไงไล่หัวหน้า !
...นำเสนอ...
เอ็นด้า เป็นหัวหน้ากลุ่ม นักสืบคดี เเละ มีงานอดิเรกอื่นๆมากมาย
หญิงสาวที่มีใบหน้างดงาม หุ่นสวย
ความสามารถพิเศษของเธอคือ สามารถหลอมพลังจากร่างกาย
เข้าไปรวมกับอาวุธประเภท เหล็ก สิ่งที่ทำให้ทุกคนเกรงขามเธอคือ คนเลว คนชั่ว เธอฆ่าทั้งโดย ไม่มีข้อเเม้นอกจากจะเป็นคนเลวที่ฆ่าคนเลว ยังมีโอกาสกลุดพ้นจากสายตาเธอ
ราเคลน่า : คุณบาควิคมาทำอะไรที่นี่หรอค่ะ
...บาควิคดึงราเคลน่า มากอดเเละปิดปากเธอ...
...ราเคลน่าเเก้มเเดง...
...พวกเขาเงียบจนกว่า อัสมันเเละอลิช เดินผ่าน...
บาควิค : เบาๆ
ราเคลน่า : คุณบาควิคบ้าที่สุดเลย !
...ราเคลน่าเเก้มเเดง...
บาควิค : ฉันขอโทษที่กอดเธอโดยพละการ
บาควิค : ได้โปรดให้อภัยฉันด้วย ! ขอโทษคับ !
ราเคลน่า : ทำไมคุณถึงต้องหลบ คนจากกลุ่ม ออกนอกด้วย
บาควิค : ฉันยังไม่อยากเจอพวกเขา
...บาควิค เเละ ราเคลน่า เดินไปเเละคุยไป...
บาควิค : เธอสังกัดอยู่กลุ่มอะไรหรอ ?
ราเคลน่า : ฉันเป็นพี่เลี้ยงเด็กกำพร้า ค่ะ
เป็นพยาบาลฉุกเฉินด้วย
ราเคลน่า : คุณบาควิคล่ะค่ะ
บาควิค : ฉันยังไม่ได้เข้าร่วม จริงสิฉันขอถามเธอได้ไหม
ราเคลน่า : ได้ค่ะ
บาควิค : เธอมีพลังอะไร ?
ราเคลน่า : ฉันเป็น นักเวทย์ ฮีลค่ะ
บาควิค : เอ้ะ! นักเวทย์ ฮีล !
ราเคลน่า : ทำไมหรอค่ะ พลังของฉันคงดู ธรรมดามาก
บาควิค : ทดสอบใส่ฉันได้ไหม ตบฉันเเรงๆ เเละฮีลฉัน
ราเคลน่า : ขออนุญาตค่ะ
...ราเคลน่าตบบาควิคด้วยความรุนเเรง...
...เธอได้ใช้เวทฮีลเพื่อรักษาความเจ็บปวดให้บาควิค...
บาควิค : สุดยอดมาก เธอนี้สุดยอดไม่ใช่หรือไง
ความเจ็บปวดหายไปทันทีเลย !
...ราเคลน่า เเก้มเเดง...
ราเคลน่า : ขอบคุณค่ะ
...ราเคลน่าเเละบาควิคเเยกย้ายกัน...
...เธอได้ไปพบเอ็นด้า...
ราเคลน่า : ฉันมาเเล้วค่ะรุ่นพี่
เอ็นด้า : เธอ 2 คนดูสนิทสนมกันดีนะ
กำลังคบกันอยู่รึป่าว
...ราเคลน่าเเก้มเเดง...
ราเคลน่า : ไม่ใช่ค่ะ พวกเราเพื่อนกัน
เอ็นด้า : ฮ่าๆๆ ฉันหยอกเล่นนะ
ราเคลน่าเเละเอ็นด้าเพิ่งรู้จักกันเมื่อ 10 วันก่อนเอ็นด้าได้ขอให้
ราเคลน่าช่วยหรอคนในทีมของเธอเพราะพลังของราเคลน่า
สามารถรักษาความเจ็บปวดทั้งกายเเละใจได้
...พวกเธอเลยเริ่มสนิทกัน...
^^^ติดตามตอนต่อไป....^^^
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 13
Comments