ตอนที่4 เรื่องอดีต

จอน: เอาล่ะ

แล้วเขาก็กล่องนั้น....อยู่ไปก็มีอัญมนีลอยมาที่พวกฉัน

จอน: เอาล่ะฉันจะดูความสามรถของพวกเธอนะ

จอน: แอน การต่อสู้นะดับB การรักษาA ธาตุ น้ำ ลม ไม้ ไฟ

แอน: เอ๊!?!?

จอน: ต่อไปเธอจูน

จอน: เอาล่ะ การต่อสู้A การรักษาB ธาตุ ไม้ น้ำ สายฟ้า ไฟ

จูน: อ้อ

จอน: สตาร์การต่อสู้ระดับA+ การักษาA ธาตุ สายหมอก สายฟ้า น้าแข็ง ลม

เฟรม: ห๊ะ ระดับการต่อสู้เท่าฉันเนี่ยนะ

จอน: ใช่ แต่ยังอ่อนกว่า

เฟรม: งั้นโล่งอก

แบต: เออนี่สตาร์ถ้าเสร็จจากนี้เเล้วคุยกันหน่อย

สตาร์: เค...ฉันก็มีเรื่องจะคุยกับนายเหมือนกัน

ฟรอย: คุยไรกัน

เฟรม: นั้นดิ

แอน: ใช่ๆ คุยอะไรกัน

จูน: บอกมานะห้ามเป็นความลับล่ะ

สตาร์: ป่าวววว.....แค่ชวนกันคุยเรื่องเกมส์เนาะๆ

แบต: ใช่ๆ

แอน/จูน/ฟรอย/เฟรม: อ้อ

สตาร์: อ๊ะ! ดึกขนาดนี้เเล้ว แย่เเน่!!!!

แอน/จูน: จริงด้วย

จอน: ไม่เป็นไรฉันส่งข้อความบอกพวกเขาแล้ว

สตาร์: งั้นก็แล้วไป

จอน: ดึกขนาดนี้เเล้วมาจับคู่รูเมทห้อง

แล้วจอนก็เอากระดาษที่เเต้มแต่ล่ะสีไว้ให้พวกเราจับ

จอน: สตาร์ เฟรม

จอน: แบต แอน

จอน: จูน ฟรอย

แอน: คือว่าเปลี่ยนคู่ได้มั้ยอ่ะ

จอน: ไม่ได้ ไปล่ะ

แล้วเขาก็ออกจากห้องไปพร้อมเซร่

[พอถึงห้อง]

สตาร์: อ๊ะ!!!ฉันพึ่งนึกได้ว่ามีธุระ

เฟรม: อ้อ อย่าไปนานล่ะ ฉันไม่อยากอยู่คนเดียว

สตาร์: ค่า

พอสตาร์ออกไปแบตก็มาพอดี

แบต: เอาล่ะเธอห้ามบอกคนอื่นว่าเราเป็น ลูกพี่ลูกน้อง กัน

สตาร์: ฉันควรพูดต่างหาก

สตาร์: ขืนพวกนั้นรู้คงไม่มีที่ยืนเเน่ฉัน

แบต: เฮ้!!!

สตาร์: ไปล่ะ

แล้วฉันก็กลับห้องแล้วถิ้งตัวนอนบนเตียงทันที

เฟรม: เป็นอะไร ตานั้นรังแกเธอรึงัย

สตาร์: ป่าวนะ นายหน่ะคิดมาก

เฟรม: ฉันมีเรื่องอยากจะถาม

สตาร์: ว่า?

เฟรม: เธอ....ทำไมถึงเก่งเรื่องป้องกันตัวล่ะ

สตาร์: ก็เพราะ ตอนสมัยเด็กหน่ะ

เฟรม: ยังงัยเล่าหน่อย

สตาร์: มันคงน่าเบื่อ...

เฟรม: ฉันอยากฟัง

เฟรม: (เธออาจจะเป็นเด็กคนนั้นก็ได้)

สตาร์: โอเค

|ย้อนมาตอนสตาร์สมัยเด็กตอน5ขวบ|

ตอนนั้นสตาร์มักจะถูกลังแกเป็นประจำที่สวนสาธารณะ แต่เเล้ววันนึงก็มีเด็กคนนึงมาช่วยเธอไว้

เด็กชาย: เฮ้ย!!!อย่าแกล้งเธอนะ

คนที่แกล้ง1: ทำไมห๊ะ

เด็กชาย: หรือจะให้ฉันบอกแม่นายดีล่ะ

คนที่แกล้ง2: ขี้ฟ้องนี้แกเนี่ย

เด็กชาย: หรือว่ากลัวล่ะ

คนที่แกล้ง1: เหอะ!วันนี้ฝากไว้ก่อนเถอะ ป่ะ

แล้วเด็กสองคนนั้นก็ไปจากเด็กชายคนนั้น

เด็กชาย: ไม่เป็นไรนะ

สตาร์: ค่ะ....ฮึก...ฮึก

เด็กชาย: ไม่เอานะอย่าร้องเลย

เด็กชาย: เดียวไม่สวยนะ

สตาร์: อื้อ

พอผ่านไป 5 ปีฉันก็มักจะโดนผู้หญิงในห้องรังแกเป็นประจำ แต่ด้วยความบังเอิญฉันกับเด็กคนนั้นได้เรียนโรงเรียนเดียวกัน

ผู้หญิง1: เฮ้ย!เด็กเรียนนักหรอ

ผู้หญิง1: เอาการบ้านไปทำให้ดิ5555

ผู้หญิง2: ดูสิเอาแต่เงียบ...หยิ่งชะมัด5555

ผู้หญิง3: สวยก็ไม่สวยแถมชอบเอาหน้าอีก555

ผู้หญิง3: หัดดูสารรูปตัวเองบ้างนะ5555

แล้วตอนนั้นฉันก็ถูกรังแกอย่างหนัก แต่เเล้วเด็กคนนั้นก็มาช่วยฉันอีก

เด็กชาย: เฮ้ย!!! อย่าแกล้งเธอนะ

ผู้หญิง1: แล้วนายจะทำอะไรไม่ทราบ

เด็กชาย: ฉันจะเอาเรื่องนี้ไปแจ้งผู้อำนวยการงัยล่ะ

เด็กหญิง2: คิดว่าเขาจะเชื่อหรอ

เด็กชาย: เชื่อสิ

แล้วเขาก็เปิปคลิปเสียงที่อัดไว้

ผู้หญิง3: หน่อย!!!ชอบมาแส่ไม่เข้าเรื่อง

เด็กชาย: เธอต่างหากที่มาแส่เรื่องของคนอื่น

ผู้หญิง1: ไปเถอะ รำคาญชะมัด

แล้วพวกนั้นก็ไป

เด็กชาย: ไม่เป็นไรใช่มั้ย

สตาร์: ค่ะ

เด็กชาย: อ๊ะนี้ฉันให้

แล้วเขาก็ยื่นริบบิ้นมัดผมให้ฉัน

สตาร์: ข...ขอบคุณนะ

เด็กชาย: คือว่าต่อจากนี้ฉันอาจจะไม่ได้มาช่วยเธอแล้วนะ

สตาร์: ค่ะฉันรู้คุณอาจจะถูกเเกล้งเหมือนกันก็ได้

เด็กชาย: ไม่ใช่เรื่องนั้น

เด็กชาย: ฉันจะย้ายโรงเรียนไปที่อื่นหน่ะ

สตาร์: เอ๊...ไกลมั้ย!

เด็กชาย: ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ฉันจะกลับมาที่นี่แน่ๆ

สตาร์: ต้องกลับมานะ

เด็กชาย: อ่าสัญญาเลย

สตาร์: สัญญาเเล้วนะต้องกลับมาล่ะ

|กลับมาตอนปัจุบัน|

สตาร์: ตั้งแต่นั้นฉันก็ช่วยเหลือตัวเองมาโดยตลอด

สตาร์: และทำตามที่เด็กชายคนนั้นเคยทำกับฉัน

สตาร์: จนโดนหาว่าเป็นนักเลงเลยเลิกทำหน่ะ

เฟรม: อ้อ

สตาร์: นายดูเหมือนจะตั้งใจฟังนะ

เฟรม: เพราะมันเหมือนเรื่องของฉันหน่ะ

เฟรม: ฉันหน่ะเคยสัญญากับเด็กผู้หญิงคนนึงน่ารักมากๆเลยล่ะว่าจะกลับมาที่นี้ก่อนจะย้ายโรงเรียนหน่ะและก็ให้ของไว้ก่อนไป

สตาร์: หรอเรื่องอดีตของเราเนี่ยซ้ำกันเนาะ

เฟรม: เพื่อความหมั่นใจฉัน เอาสิ่งนั้นมาดูได้มั้ย

สตาร์: ได้สิ

แล้วฉันก็เอาให้เขาดู

เฟรม: เฮ้ย!!!!

สตาร์: อะไรหรอ

เฟรม: นี้มันของฉันให้เด็กคนนั้นนิ!

สตาร์: เอ๊!!!!!

|จบตอนที่4|

|คอยตอนต่อไป|

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***