หัวใจมาเฟีย ซ่อนรักกลางใจ
ตอนที่ 3
ผ่านไปหนึ่งสัปดาห์หลังจากเหตุการณ์ลักพาตัว
ภูธัชชัยทำในสิ่งที่ไม่มีใครคิดว่าเขาจะทำได้ — เขาทิ้งอำนาจ ทิ้งปืน และทิ้งตำแหน่งของตัวเอง
ลูกน้องเก่าแตกตื่น โลกใต้ดินสั่นสะเทือน
แต่เขาไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ถ้ามันแลกกับการได้
ตื่นมาเจอหน้าลูกชายทุกเช้า และเห็นรอยยิ้มของเอเอยามเธอจัดดอกไม้เงียบๆ ข้างร้าน
บ่ายวันหนึ่ง ภูมิกำลังระบายสีอยู่บนโต๊ะเล็กๆ ใต้ร่มไม้หน้าร้าน
เอเอกำลังตัดกิ่งไม้ในกระถาง ส่วนภูธัชชัย... ยืนเงียบๆ ข้างเธอ มือถือกรรไกรอีกอัน
เอเอ(นางเอก)
“ไม่คิดเลยว่าคุณจะยอมช่วยฉันรดน้ำต้นไม้”
ภูธัชชัย(พระเอก/มาเฟีย)
“ผมฆ่าคนได้ด้วยมือเปล่า แต่ไม่เคยรู้วิธีดูแลกุหลาบสักดอก”
ภูธัชชัย(พระเอก/มาเฟีย)
“แต่ตอนนี้… อยากลองดูไง”
เธอชะงัก หัวใจสั่นวูบเพียงเพราะคำพูดแผ่วเบานั้น
เอเอ(นางเอก)
“คุณเปลี่ยนไปเยอะนะ”
ภูธัชชัย(พระเอก/มาเฟีย)
“เธอทำให้ผมอยากเปลี่ยนไม่ใช่หรอ"
เขาสบตาเธอ ตรงไปตรงมาอย่างไม่หลบเลี่ยง
เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนเอเอจะถอนหายใจแล้วพูดเสียงเบา
เอเอ(นางเอก)
“ภูมิชอบคุณมาก เขาเริ่มพูดถึงคุณทุกวัน... ว่าป๊าพับกระดาษได้ ป๊าเล่าเรื่องยิงปืนได้เท่... จนฉัน
เอเอ(นางเอก)
เริ่มคิดว่า ถ้าฉันให้เขาเติบโตมาโดยไม่มีพ่อเลย มันอาจจะไม่ยุติธรรมกับเขา”
ภูธัชชัย(พระเอก/มาเฟีย)
“และสำหรับเธอละ?”
เขาถามกลับทันที ดวงตานิ่งลึก
เอเอสบตาเขานิ่ง ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วแต่อ่อนโยน
เอเอ(นางเอก)
“ฉันแค่ไม่อยากเจ็บอีก... แต่คุณกำลังทำให้ฉันเชื่อว่า คนที่เคยทำให้ฉันร้องไห้ ก็อาจเป็นคนเดียวกันที่ทำให้ฉันยิ้มได้อีกครั้ง”
ภูธัชชัยยิ้มเบาๆ — รอยยิ้มจริงใจจากหัวใจที่เคยด้านชา
คืนนั้น หลังจากกล่อมภูมิหลับทั้งคู่มายืนอยู่บนระเบียงไม้
ลมพัดอ่อนๆ กลิ่นดอกไม้จางๆ ลอยปะปนกับความเงียบสงบ
ภูธัชชัยเอื้อมจับมือเอเอเบาๆ
ภูธัชชัย(พระเอก/มาเฟีย)
“ผมอาจไม่ใช่คนดีนัก แต่ผมจะเป็นพ่อที่ดี และ… ถ้าเธอให้โอกาส”
เธอหันมามองเขา ก่อนจะพยักหน้าเบาๆ น้ำตาคลอหน่อยๆ
เอเอ(นางเอก)
“ขอแค่คุณอย่าทิ้งเราอีกก็พอ…”
ภูธัชชัย(พระเอก/มาเฟีย)
ครับผมจะสัญญาว่าจะไม่ทิ้งลูกกับเธอ
เขาก้มลงจูบหน้าผากเธอเบาๆ — ไม่ใช่ด้วยความเร่าร้อนแบบในอดีต แต่เป็นความอบอุ่นที่แผ่จากหัวใจของเขา
คืนนี้… ไม่มีเสียงปืน ไม่มีเลือด ไม่มีศัตรู
มีแค่ผู้ชายคนหนึ่งที่เคยหลงทาง และผู้หญิงคนหนึ่งที่ยอมให้อภัย
Comments