เกิดใหม่ทั้งทีขอดีๆไม่ได้หรอ!!
ในที่ๆแปลกตา
อาซิม
ที่นี่ที่ไหน... // มองรอบๆ
เมื่อมองรอบๆทำให้รู้ว่าตนนอนอยู่บนเตียง ภายในห้องถูกตกแต่งด้วยของที่อาซิมไม่มีวันแตะต้องได้ ดูก็รู้ว่าราคามันแพงขนาดไหน
แม่บ้าน
ค-คุณชาย คุณชาย!?//ทำถาดที่มีถ้วยยาหลุดมือ ถ้วยยาแตกและยาไหลนองอยู่บนพื้น ตกใจได้ไม่นานก็วิ่งออกไป ทั้งยังลืมปิดประตู
อาซิม
อะไรของเขากันหนอ//อาซิมสับสน เขาจับๆหน้าของตนเอง แล้วพบว่าผิวนั้นเนียนมาก ผิวเขาไม่เคยเนียนขนาดนี้
อาซิม
//เห็นประตูอีกบานที่อยู่ในห้องจึงจะเดินไป แต่พอลุกยืนก็ล้มลงเพราะลุกไวเกินจนหน้ามืด
อาซิม
//ลุกขึ้นมาอีกครั้งแล้วเดินไปทางประตูนั้น เขาเลื่อนเปิดประตูแล้วพบว่าเป็นห้องน้ำ ทั้งสะอาดและหรูหราจนไม่กล้าเข้า
อาซิม
ใหญ่กว่าห้องนอนที่คอนโดอีก //ค่อยๆเดินจนไปถึงหน้ากระจก
อาซิมพบว่าตนมีหน้าตาที่หล่อค่อนงาม ผมสีแดงยาวนุ่มเฉกเช่นสายไหม ดวงตาสีโลหิตเป็นกระกายดูน่าจับจ้อง ร่างกายมีกล้ามเนื้อเล็กน้อยแต่ยังดูเพียว ผิวขาวราวเม็ดข้าวยามหุงเสร็จ เสียเเต่การแต่งตัวที่ดูเชยต่างสถานะกับที่อยู่
อาซิม
ชิบละกุเป็นใครวะ!? หน้าคุ้นๆนะ...//ยืนคิดอยู่หน้ากระจก
อาซิม
//เมื่อคิดได้หน้าก็ซีดจนไม่รู้จะซีดได้อีกไหม
อาซิม
ทำไมต้องตัวนี้!! // กุมขมับ
เขาเข้ามาอยู่ในร่างของตัวประกอบในโดจินเรื่องที่เขาดูล่าสุด
เสียงคนวิ่งดังสะท้อนมาจากทางเดิน ฟังแล้วไม่น่ามีแค่คนเดียว
อาซิม
//ตอนนี้เขายื่นอยู่กลางห้องนอน
เสียงเท้าไกล้เข้ามาเรื่อยๆ
มาการิน
ลูกแม่ โฮฮฮ //พุงเข้าไปกอดอาซิม
มาการิน
ลูกฟื้นแล้ว ลูกฟื้นแล้ว รู้มั้ยแม่รอเวลานี้มานานแค่ไหน //เสียงสั่นเพราะร้องไห้
ยมขันธ์
//ค่อยๆเดินเข้ามาโดยมีพ่อบ้านและแม่บ้านประกบข้าง
ยมขันธ์
ใจเย็นๆสิที่รัก ลูกตกใจหมดแล้ว //เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของอาซิม เสียงเขาเย็นแต่แฝงความอ่อนโยนอยู่
มาการิน
ฮือ แต่คุณคะ ฮืออออ //กอดอาซิมเเน่นกว่าเดิม
อาซิม
จ-ใจเย็นสิครับ //อาซิมตบหลังเธอเบาๆ
มาการิน
ฮึก ฮึก จ๊ะ เข้าใจแล้ว//ใช้ผ้าเช็ดหน้าซับน้ำตาเบาๆ
ยมขันธ์
ลูกฟื้นแล้ว พ่อดีใจมากเลยลูกรู้มั้ย ลูกหลับไปนานจนพ่อกับแม่แทบขาดใจ //เดินเข้าไปกอดอาซิม
อาซิม
//น้ำตาค่อยๆไหล เพราะไม่เคยมีพ่อกับแม่ ทั้งชีวิตมีเเค่เขากับพี่เซ็ธที่อยู่ข้างๆกันมาตั้งเเต่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า สองพี่น้องค่อยอยู่ข้างกันมา เพชิญทุกๆอย่างกันแค่สองคน พอได้รับความอบอุ่นจากพ่อแม่บ้างจึงร้องไห้ออกมาอย่างห้ามไม่ได้
ยมขันธ์
อย่าร้องสิเด็กดี เดี๋ยวแม่ก็ร้องตามหรอก //ลูบหัวอาซิม
มาการิน
โธ่ ลูก //น้ำตาคล้ายจะไหลอีกรอบแต่ก็เดินไปกอดอาซิมอีกคน
มาการิน
ไม่เป็นไรนะ แม่กับพ่ออยู่นี้
มาการิน
ทุกอย่างจะไม่เป็นไร
อาซิม
ฮึก ครับผม//กอดกลับ ก่อนค่อยๆถอยออกมา
อาซิม
คือว่า... ทำไมผมถึงนอนเป็นผักอยู่ที่เตียงหรอครับ
มาการิน
หืม? ลูกจำไม่ได้หรอ? //ใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดน้ำตาให้อาซิม
ยมขันธ์
ลูกโดนรถบรรทุกชนแล้วหนี โชคดีลูกไม่ได้อาการหนักขนาดนั้น แต่พอลูกหลับไปนานวันเขาพ่อกับแม่ก็เริ่มใจไม่ดี
มาการิน
รู้มั้ยลูกหลับไปตั้ง4อาทิตย์แนะ //เก็บผ้าเช็ดหน้า
พ่อบ้าน
นายท่านถึงเวลาต้องประชุมที่นัดไว้แล้วขอรับ// คำนับ
ยมขันธ์
อ่า.. เข้าใจแล้ว//พยักหน้า
ยมขันธ์
ผมไปก่อนนะที่รัก// หอมแก้มมาการิน
มาการิน
ค่าาา//หอมแก้มยมขันธ์กลับ
อาซิม
ว้าว หวานเลี่ยน แต่ก็อบอุ่นดี//คิด
ยมขันธ์
//เดินออกไปพร้อมพ่อบ้าน
มาการิน
เราอยากออกไปเดินเล่นหรืออยากพักก่อน //ลูบหัวอาซิม
ไว้เจอกันตอนหน้านะครับReadersทุกคน♡
Comments
Ververr
อยากได้ตอนใหม่จังเลย แอดเร็วแล้วนะ!
2025-04-16
1