กำราบเเมวป่า อิตอเเหล

เพอร์รี่(นางเอง)

//หลับคาอก

อลัน(ลูกน้องพอ.)

บอสครับถึงเเล้ว//หันไปบอก

ลูก้า(พระเอก)

อืมรอก่อน

อลัน(ลูกน้องพอ.)

รอ..?รออะไรครับ

ลูก้า(พระเอก)

รอให้ยัยเเมวป่ามันตื่น

อลัน(ลูกน้องพอ.)

รับทราบครับ

ในบ้าน

ไพร๊อค

คุณ?

ไพร๊อค

มีรถสีดำจอดอยู่หน้าหน้าบ้าน

ไพร๊อค

มัน..เเปลกๆไหมเเล้วเพอรรี่ก็ติดต่อไม่ได้อีก//กังวล

ลิเวอร์

หื้ม?//ไปดูที่หน้าต่าง

ลิเวอร์

เดี่ยวคุณรอในบ้านก่อนผมจะออกไปดู

ไพร๊อค

....ระวังตัวด้วยนะครับ//มองอย่างเป็นห่วง

ลิเวอร์

ครับๆคุณภรรยา//หอมหัวเเล้วเดินออกมาที่รถ+เคาะกะรจกรถ

อลัน(ลูกน้องพอ.)

//ลดกระจกลง

อลัน(ลูกน้องพอ.)

ครับ?

ลิเวอร์

อ่า...มีอะไรรึป่าวครับถึงมาจอดรถนิ่งอยู่หน้าบ้านผม

อลัน(ลูกน้องพอ.)

.....//หันไปหาเจ้านายตัวเอง

ลูก้า(พระเอก)

//มองเจ้าลูกเเทวในอ้อมเเขนก่อนจะนึกพิเรน

ลูก้า(พระเอก)

//เปิดประตูรถลงไป+อุ้มเพอร์รี่ไปด้วย

ลิเวอร์

!!!

ลิเวอร์

เพอร์รี่!

เพอร์รี่(นางเอง)

//หลับไม่รู้เรื่อง

ลิเวอร์

คุณเป็นใครเนี่ย!ทำอะไรลูกสาวผม!

ลูก้า(พระเอก)

ผมเป็น...เเฟนเพอร์รี่นะครับลูก้า

ลิเวอร์

เเฟน..ของยัยเเสบ?

ลูก้า(พระเอก)

ยัยเเสบ?

ลิเวอร์

ไม่ชั้น..ชั้นหมายถึงคุณ..ลูก้าเป็นเเฟนลูกสาวผม?

ลูก้า(พระเอก)

ครับ~ใช่นี้นามบัตรผม

ลูก้า(พระเอก)

//ยื่นนามบัตรให้

ลิเวอร์

//รับมาดูอย่างละเอียด

นามบัตร ชื่อ: ลูก้า เอเดอร์ไซส์ ประธานเจ้าของบริษัทเอเดอร์ไซส์ บริษัท เอเดอร์ไซส์ (โลโก้) เบอร์ติดต่อ 05×-×××-××××

ลิเวอร์

....อะ..เอเดอร์ไซส์

ลิเวอร์

//เงยมองอีกคนสลับกับนามบัตร

ลิเวอร์

อ่า...ผม..ลิเวอร์ นิคลาร์วเป็นceoของบริษัทopiครับ//ยื่นมือไป

ลูก้า(พระเอก)

โอ้!คุณceoคนเก่งคนดังคนนั้นนี้เองได้ยินเรื่องคุณมาเยอะเลยละครับ

ลูก้า(พระเอก)

ยินดีที่ได้พบครับ//ยืนมือไปจับมือ อุ้มเพอร์รี่ด้วยมือข้างเดียว

เพอร์รี่(นางเอง)

อื้ออออ...//ดิ้น

ลูก้า(พระเอก)

//มอง

ลูก้า(พระเอก)

เราเข้าบ้านก่อนไหมครับ

ลิเวอร์

อะ...อ่อเชิญครับๆ

ลิเวอร์

//นำเข้าบ้าน

ไพร๊อค

//นั่งอยู่ที่โซฟา

ไพร๊อค

คุณ?

ลิเวอร์

ที่รัก นี้คุณลูกค้าเขาเป็นประธานบริษัทเอเดอร์ไซส์นะ

ไพร๊อค

อะ..เอ่อสวัสดีครับผมไพร๊อค นิคลาร์วครับเป็นภรรยาของลิเวอร์

ลูก้า(พระเอก)

.....เป็นเเจ๊คหรอครับ?

ไพร๊อค

....อ่าใช่ครับ..กลิ่นฟีโรโมนผมมันออกหรอครับ!อ่า..อ่า//ลนลาน

ลูก้า(พระเอก)

อ่อป่าวครับผมดูจากหน้าเอา

ไพร๊อค

อะ..อ่อโล่งอกไปทีในบ้านมีเเต่คิงเลยกลัวๆนะครับ//ยิ้มเเห้ง

ลูก้า(พระเอก)

ผมเป็นโจ๊กเกอร์ครับไม่เป็นไร

ลิเวอร์

.....

ไพร๊อค

......

เพอร์รี่(นางเอง)

//ยังหลับไม่รู้อิโหน่อิเหน่

ลูก้า(พระเอก)

ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณเเม่ของเพอร์รี่

ไพร๊อค

อ่า..ละ..รู้จัก...ลูกสาวผมด้วยรอครับ

ลูก้า(พระเอก)

ครับเเน่นอนรู้จัก...ดีเลยละครับ//ยิ้มหล่อ

ไพร๊อค

//เขิน

ลิเวอร์

//กระเเอมไอ

ลิเวอร์

สามียืนอยู่ตรงนี้ไงคุณภรรยา

ไพร๊อค

....รู้เเล้วน่า...ขี้บ่นจริงๆ

ลิเวอร์

เห้อ...คุณลูกเาเขาเป็นเเฟนของเพอร์รี่นั

ไพร๊อค

อ่อ--....ห้ะ!

ไพร๊อค

//ร้องเสียงดัง

เพอร์รี่(นางเอง)

//สะดุ้งตื่น

เพอร์รี่(นางเอง)

ม๊าเกิดไรขึ้นม๊า--!!!

เพอร์รี่(นางเอง)

......

ลูก้า(พระเอก)

//ยิ้มหล่อ

เพอร์รี่(นางเอง)

ยิ้มเหี้ยไร

เพอร์รี่(นางเอง)

หน้าเหมือน...ตัวไรก็ไม่รู้!

ลูก้า(พระเอก)

หน้าเหมือนผัวเธอไง

เพอร์รี่(นางเอง)

ไอ้!

ลิเวอร์

ยัยเเสบ

เพอร์รี่(นางเอง)

//หันไปตามเสียง

เพอร์รี่(นางเอง)

ป๊า?

เพอร์รี่(นางเอง)

ม๊า?

ไพร๊อค

เรามีเรื่องต้องคุยกันเยอะเลย

ไพร๊อค

เเต่ก่อนอื่น มารยาทนะไปไหน!

ไพร๊อค

//ดึงหุลูก

เพอร์รี่(นางเอง)

โอ๊ยๆๆๆๆๆๆมะมม๊าๆเบาๆเจ็บๆ!

ไพร๊อค

ก็ทำให้เจ็บไง!เขาเป็นผู้ใหญ่จะไปเรียกเขาเเบบนั้นไม่ได้!

เพอร์รี่(นางเอง)

โอ๊ยๆๆๆๆๆๆๆ

เพอร์รี่(นางเอง)

งื้อออออ--!!!!//น้ำตาคลอ

ลูก้า(พระเอก)

//นั่งขำ

เพอร์รี่(นางเอง)

//หันไปมองขวาง

ไพร๊อค

เอะ....

ไพร๊อค

//จับลูกให้หันคอมา

เพอร์รี่(นางเอง)

โอ๊ยๆ!ม๊า!เจ็บๆ

ไพร๊อค

.....

ไพร๊อค

//หันไปมองลูก้า

ลูก้า(พระเอก)

//นั่งยิ้มหล่อ

ไพร๊อค

คุณ...ลูก้า..

ไพร๊อค

ถึงคุณกับลูกผมจะเป็นเเฟนกันเเต่ลูกผมก็ยังเรียนอยู่นะครับเเต่คุณตรีตราลูกผมเอาไว้เเบบนี้มันได้หรอครับ

เพอร์รี่(นางเอง)

ห้ะ?เเฟน?

ลูก้า(พระเอก)

ได้สิครับ...ก็ผมทำไปเเล้ว

ลูก้า(พระเอก)

เพราะงั้น..ลูกคุณเป็นของผมเเล้ว//ยิ้ม

เพอร์รี่(นางเอง)

//เอ๋อเเดก

ไพร๊อค

......

ไพร๊อค

ถึงอย่างนั้นคุณรูัใช่ไหมครับว่าลูกสาวของเราเป็นคิงเเล้วคุณเองก็เป็นโจ๊กเกอร์...

ลูก้า(พระเอก)

ครับ

ลูก้า(พระเอก)

ผมรู้

ลูก้า(พระเอก)

ผมเลยทำ

ไพร๊อค

เเต่มันก็ควรที่รอให้เรียนจบก่อนรึป่าวครับ

ลูก้า(พระเอก)

ถ้าผมช้าผมก็ไม่ได้สิครับ

ไพร๊อค

.......

ลิเวอร์

//ถอนหายใจ

ลิเวอร์

เอาเถอะคุณ...ยังไงมันก็เกิดไปเเล้ว

ไพร๊อค

เเต่....

ลิเวอร์

ก็ใช่ว่าคุณลูกเาเขาไม่ดีเสียหน่อยใช่ไหมละ

ไพร๊อค

มันก็...

เพอร์รี่(นางเอง)

เเย่!เเย่มาก!

ไพร๊อค

เเต่ลูกเรายังเรียนไม่จบ...

ลิเวอร์

อีกปีเดียวเอง

ลิเวอร์

เพอร์รี่เเกหาเเฟนที่ดูเเลเเกได้ฉันก็ดีใจนะ

เพอร์รี่(นางเอง)

ห้ะ?

เพอร์รี่(นางเอง)

ไอเเก่มันไม่ใช่เเฟนหนู!

ลูก้า(พระเอก)

//ทำหน้าหงอ+ตอเเหล

เพอร์รี่(นางเอง)

ดูหน้ามันดิม๊า!

ลูก้า(พระเอก)

ทั้งที่ผมห้ามเเล้วเเท้ๆว้ามันไม่ดี//🥲

ลูก้า(พระเอก)

เเต่เหมือนเธอจะรัทมันเลยกระตุ้นผมเหมือนกัน

ลูก้า(พระเอก)

ผมเลยห้ามใจไม่ได้//บีบน้ำตา

เพอร์รี่(นางเอง)

......

เพอร์รี่(นางเอง)

มึงขืนใจกู!

ลูก้า(พระเอก)

ตัวเองรัทเเท้ๆผมห้ามเเล้วนะครับคุณพ่อคุณเเม่

เพอร์รี่(นางเอง)

มึงห้ามตอนไหนวะ!

เพอร์รี่(นางเอง)

มีเเต่กูที่ห้าม!

ลูก้า(พระเอก)

//เปิดรอยดูดทั่วคอให้ดู

ลิเวอร์

!!!!

ไพร๊อค

!!!!

ไพร๊อค

ตายเเล้ว...//กุมขมับ

เพอร์รี่(นางเอง)

//คิ้วขมวด อ้าปากค้าง

เพอร์รี่(นางเอง)

อิ...อิตอเเหล!!!

ลูก้า(พระเอก)

ดูเธอพูดสิครับ...//🥲

ไพร๊อค

เพอร์รี่!

ไพร๊อค

เขาเป็นผู้ใหญ่นะ!พูดดีๆ!

เพอร์รี่(นางเอง)

....

เพอร์รี่(นางเอง)

//หน้าหงิก เดินปึงปังขึ้นห้อง

..................................

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ