วลัญช์ ๓.๑

อัปสร

เพราะลูกของแกเเท้ๆทำให้หลานฉันเป็นแบบนี้!

วลัญช์

ทำไมครับคุณอร

วลัญช์

วลินเองก็เป็นหลานคุณอรนะครับ

อัปสร

หลานเหรอ

อัปสร

ฉันไม่นับหรอก

วลิน

ฮึก..//ตัวสั่นอยู่ในอ้อมกอดแม่

วลัญช์

ครับ

วลัญช์

งั้นผมกับลูกขอตัว//อุ้มลูกและลุกขึ้นยืน

วลัญช์

ขอบคุณคุณกรที่ช่วยลูกผมไว้นะครับ//เดินจากไป

กรวิชญ์

//มองตามหลังอีกฝ่ายจนลับสายตา

อัปสร

พ่อกรนะพ่อกรเนื้อตัวเปียกหมดแล้ว

อัปสร

ไม่น่าลงไปแค่รอไอ่เข้มมันลงไปช่วยก็พอแล้ว

กรวิชญ์

คุณแม่

กรวิชญ์

วลินเขาจะจมอยู่แล้วนะครับ

กรวิชญ์

เขาก็เป็น....

อัปสร

ฮึ้ย!//เดินจูงมือธารเข้าบ้าน

วลัญช์

โอ๋

วลัญช์

ไม่ร้องแล้วนะ

วลิน

ฮึกทะ..ทำไม

วลิน

คุณย่าถึงไม่ชอบหนูฮึก

วลัญช์

//จุกอก

วลัญช์

คุณย่าไม่ได้ไม่ชอบหนูนะแค่คุณย่าโมโหนิดหน่อย

วลิน

ทำไมถึงต้องโมโหคะ เพราะหนูรึป่าวฮึก

วลัญช์

ไม่ใช่ครับ คุณย่าแค่เป็นห่วงเลยโมโหน่ะกลัวหนูจะเป็นอะไรไป

วลิน

จริงหรอคะฮึก

วลัญช์

ค่ะ//พูดกับลูก

วลัญช์

หนูนอนนะลูกเดี๋ยวแม่กล่อม//ตบตูดลูกเบาๆ

วลิน

ฮึก..//ค่อยๆหลับตาลง

สักพัก

วลัญช์

//มองลูกที่หลับก่อนจะเดินลงไปด้านล่าง

วลัญช์

//มองของในตู้เย็น

วลัญช์

ข้าวจะหมดแล้วสิ

แกร๊ก

วลัญช์

//มองไปที่ประตู

กรวิชญ์

//เดินเข้ามา

วลัญช์

......

กรวิชญ์

วลิน...

กรวิชญ์

เป็นยังไงบ้าง

วลัญช์

นอนพักเรียบร้อยครับ

กรวิชญ์

อื้ม

วลัญช์

มีอะไรเหรอครับ

วลัญช์

ทำไมยังไม่ออกไปอีก

กรวิชญ์

ฉันอยู่ไม่ได้เลยใช่มั้ย

วลัญช์

มันคงไม่เหมาะกับคุณ

กรวิชญ์

ทำไม

กรวิชญ์

เมื่อก่อนฉันก็อยู่

วลัญช์

แต่ตอนนี้คุณเลือกที่จะไป

กรวิชญ์

.....

วลัญช์

ไหนๆคุณก็มาหากันถึงที่แล้ว

วลัญช์

ผมอยากจะพูดอะไรหน่อย

กรวิชญ์

//เลิกคิ้วขึ้น

วลัญช์

ผมเหนื่อยมาก

วลัญช์

ผมสงสารลูกมากเช่นกัน

วลัญช์

ถึงเเม้เราจะไม่มีเงินมากมายแต่ผมไม่ยอมให้ลูกลำบาก

วลัญช์

เพราะผมรักลูกมาก

วลัญช์

แล้วคุณล่ะรักลูกบ้างมั้ย

วลัญช์

หรือลืมไปแล้วว่าตัวเองก็มีลูก

กรวิชญ์

.....//มองหน้าอีกฝ่าย

วลัญช์

แค่นี้คุณยังตอบไม่ได้ก็ปล่อยพวกเราไปเถอะครับ

วลัญช์

ให้ผมกับลูกอยู่ในนี้เพื่ออะไรในเมื่อคุณไม่ต้องการ

วลัญช์

ทุกคนไม่ยอมรับ

วลัญช์

ผมไม่รู้ว่าทำไมถึงเกลียดลูกที่เกิดมาเป็นผู้หญิง

กรวิชญ์

เธอไม่จำเป็นต้องรู้

กรวิชญ์

รู้แค่ว่าอยู่ในนี้มันจะปลอดภัยกว่าอยู่ที่อื่น

วลัญช์

เฮอะ

วลัญช์

ปลอดภัยเหรอ

วลัญช์

คุณไม่เคยอธิบายอะไรสักอย่างให้พวกผมทราบเลย

วลัญช์

ผมเสียใจที่ผมรักคุณ

วลัญช์

ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ผมจะไม่รักคุณ

กรวิชญ์

//จุกที่อก

วลัญช์

คุณปล่อยพวกเราไปเถอะถ้าไม่รักกันแล้ว

กรวิชญ์

คิดว่าตัวเองมีปัญญามากรึไง

กรวิชญ์

แค่ข้าวก็แทบจะไม่เหลือให้กินอยู่แล้ว

วลัญช์

หึแล้วสงสารมั้ยครับ

กรวิชญ์

เธอแปลกไปนะ

วลัญช์

//กระตุกยิ้ม

กรวิชญ์

ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว

กรวิชญ์

แค่จำไว้ว่าอยู่ที่นี้มันจะปลอดภัยว่า

กรวิชญ์

เดี๋ยวฉันจะสั่งคนให้นำข้าวและผักผลไม้เนื้อสัตว์มาใส่ในตู้ให้

กรวิชญ์

//หันหลังเดินออกไป

. .

🥀

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ