กำเนิดแวมไพร์สายเลือดเเท้จริงแห่งรัตติกาล
ยินดีต้อนรับกลับ
ติสสิน
ทำไหมเเกยังไม่รีบตายๆไปซะทีวะ
ฟาเซีย
เหลือเเค่พวกเเกเเล้ว
ปลายเเหลมของดาบได้ชี้ไปยังสองคนตรงหน้า
ฟาเซีย
ฉันจะค่อยเผาพวกเเกให้ทรมาร
เซน่อน
นี้ท่านพ่อคลาบเลือดติดเต็มเสื้อเลยนะ
โรเเวน ไนต์บลูม
จริงด้วยข้าไม่ระวังสร้างงานให้เจ้าอีกเเล้วสิ
ข้าหลังนั้นคือร่างของเดาตันที่ถูกตรึงด้วยหนามกุหลาบเป็นรูปไม้กางเขน
รากหนามกุหลาบเริ่มขยายตัวออกไปหาร่างที่นอนไรลมหายใจอื่นๆเเล้ว
เซน่อน
อีกเดียวก็จะไม่มีคลาบเลือดเหลือเเล้ว
เซน่อน
ว่าเเต่ว่าท่านพี่เขา
โรเเวน ไนต์บลูม
ไม่ต้องห่วงหรอก
โรเเวน ไนต์บลูม
โอ้นั้นไงมานั้นเเล้ว
โรเเวน ไนต์บลูม
เป็นไงสบายใจขึ้นเยอะเลยไหม
ฟาเซีย
*ก้มหัว//ขอบคุณที่มาช่วยผมไม่ว่าจะขอ-
โรเเวน ไนต์บลูม
ช่างเรื่องนั้นเถอะเากลับบ้านขอเรากันดีกว่านะลูกข้า
ฟาเซีย
หะเเต่ว่าผมหนีคุณมาคุณจะ-
โรเเวน ไนต์บลูม
เคยบอกไปเเล้วไงว่าพ่อคนนี้จะค่อยดูเเลลูกเอง
เซน่อน
ถึงบ้านเเล้วจะเอาเสื้อใหม่ไปให้นะค่ะ
โรเเวน ไนต์บลูม
ขอบใจมากเซน่อน
โรเเวน ไนต์บลูม
เร็วเข้าเถอะก่อนที่พวกอัศวินจะมากัน
คฤหาสน์ตรงหน้าได้ลุกไปด้วยเพลิงจากฟาเซีย
โรเเวน ไนต์บลูม
ถึงเเล้ว!!!
ฟาเซีย
*เขาได้เดินจะไปเปิดประตู
เซน่อน
เดี๋ยวก่อนท่านพี่ช่วยรอข้างนอกก่อนนะ
โรเเวน ไนต์บลูม
น่าๆอย่างที่น้องเจ้าว่า
โรเเวน ไนต์บลูม
หลังจากนั้นช่วยนับ1-5เเล้วค่อยเข้ามานะ
ทั้งค่ได้เดินเข้าไปก่อนเขา
เซน่อน
ยินดีต้อนรับกลับคะท่านพี่
โรเเวน ไนต์บลูม
ยินดีต้อนรับกลับนะ
ภาพตรงหน้าคือทั้งค่ที่ยืนรอเขาด้วยรอยยิ้มที่เเสนอบอุ่น
ฟาเซีย
อากลับมาเเล้ว//ยิ้ม
โซร่า
โห้ยิ้มเป็นกับเขาด้วยเเหะ
โรเเวน ไนต์บลูม
เท่านี้บ้านเราก็เพิ่มมาอีก1คน
ลูกน้อง
หัวหน้าคับเอาไรต่อ
ทหาร
รีบกลับไปเเจ้งเลยว่าตอนนี้อาณาจักรของเราอาจถูกโจมตี
ลูกน้อง
พวกมันกล้าบุกบ้านขุนนางเลยเหรอ
Comments