วิธีเอาชนะใจองค์จักรพรรดิเพื่อหลีกเลี่ยงความตาย
14.
>>>ในห้องน้ำของนาธานเนียล<<<
นาธาเนียล โอเบลิสก์ ซาโทเปีย(ท่านพ่อ)
ฮู่ว....//ขึ้นมาจากน้ำ
คารักซ์ วอลทาร์(องครักษ์ท่านพ่อ)
.....//ยืนเฝ้า
คารักซ์ วอลทาร์(องครักษ์ท่านพ่อ)
ฝ่าบาท...
นาธาเนียล โอเบลิสก์ ซาโทเปีย(ท่านพ่อ)
อะไร?//นั่งอยู่บนโซฟา+เทไวน์ใส่เเก้ว
คารักซ์ วอลทาร์(องครักษ์ท่านพ่อ)
สิ่งที่ท่านทรงตรัสไปกับองค์หญิงมันไม่รุนเเรงไปหรือพะย่ะค่ะ?
นาธาเนียล โอเบลิสก์ ซาโทเปีย(ท่านพ่อ)
อะไรกัน?
นาธาเนียล โอเบลิสก์ ซาโทเปีย(ท่านพ่อ)
เจ้าคิดว่านางเป็นลูกของข้าจริงๆรึไง?
คารักซ์ วอลทาร์(องครักษ์ท่านพ่อ)
ก็เพราะว่าเป็นธิดาของพระองค์ก็เลยเป็นห่วงสิพะย่ะค่ะ
นาธาเนียล โอเบลิสก์ ซาโทเปีย(ท่านพ่อ)
.....นางก็เป็นเเค่สิ่งที่คนคนนั้นทิ้งเอาไว้บนโลกนี้ก็เท่านั้น
นาธาเนียล โอเบลิสก์ ซาโทเปีย(ท่านพ่อ)
ถ้าเจ้ายังพูดมากความ ข้าจะไม่ทนเเล้วน่ะคารักซ์
คารักซ์ วอลทาร์(องครักษ์ท่านพ่อ)
ท่านดยุค!
คารักซ์ วอลทาร์(องครักษ์ท่านพ่อ)
....ความรู้สึกของการสูญเสียมารดาไปมันเป็นเรื่องที่เจ็บปวดนะพะย่ะค่ะ!
นาธาเนียล โอเบลิสก์ ซาโทเปีย(ท่านพ่อ)
....เจ้าต้องการจะพูดอะไร?
คารักซ์ วอลทาร์(องครักษ์ท่านพ่อ)
กระหม่อมรู้ดีถึงความรู้สึกนั้น....
คารักซ์ วอลทาร์(องครักษ์ท่านพ่อ)
มันเป็นความรู้สึกที่อยากตายทั้งเป็นเลยพะย่ะค่ะ
คารักซ์ วอลทาร์(องครักษ์ท่านพ่อ)
เหมือนกับถูกทอดทิ้งบนโลกใบนี้ให้อยู่คนเดียว
คารักซ์ วอลทาร์(องครักษ์ท่านพ่อ)
ทั้งที่องค์หญิงเองก็อยากที่จะหนี
คารักซ์ วอลทาร์(องครักษ์ท่านพ่อ)
เเต่ก็ทรงอยู่ที่นี่เพราะเหลือเพียงเเค่ท่านกับฝ่าบาทไม่ใช่หรือพะย่ะค่ะ
คารักซ์ วอลทาร์(องครักษ์ท่านพ่อ)
เรื่องการสูญเสียเอง ท่านเองก็เคยรับรู้ไม่ใช่หรือพะย่ะค่ะ?
นาธาเนียล โอเบลิสก์ ซาโทเปีย(ท่านพ่อ)
.....
นาธาเนียล โอเบลิสก์ ซาโทเปีย(ท่านพ่อ)
วันนี้พูดมากจริงนะ
นาธาเนียล โอเบลิสก์ ซาโทเปีย(ท่านพ่อ)
ออกไปได้เเล้ว
คารักซ์ วอลทาร์(องครักษ์ท่านพ่อ)
....
คารักซ์ วอลทาร์(องครักษ์ท่านพ่อ)
พะย่ะค่ะ
คารักซ์ วอลทาร์(องครักษ์ท่านพ่อ)
//เดินออกไป
นาธาเนียล โอเบลิสก์ ซาโทเปีย(ท่านพ่อ)
.....
นาธาเนียล โอเบลิสก์ ซาโทเปีย(ท่านพ่อ)
//ลุกขึ้น
>>>ณ ห้องของฟอลลอนเทียร์<<<
นาธาเนียล โอเบลิสก์ ซาโทเปีย(ท่านพ่อ)
//เปิดประตูเข้าไป
ฟอลเลนเทียร์ โอเบลิสก์ ซาโทเปีย
.....//นอนหลับ
นาธาเนียล โอเบลิสก์ ซาโทเปีย(ท่านพ่อ)
.....//มอง
นาธาเนียล โอเบลิสก์ ซาโทเปีย(ท่านพ่อ)
//เอามือจับไปที่ต้นคอของฟอลลอนเทียร์
นาธาเนียล โอเบลิสก์ ซาโทเปีย(ท่านพ่อ)
ถ้าฆ่าตอนนี้ล่ะก็....
นาธาเนียล โอเบลิสก์ ซาโทเปีย(ท่านพ่อ)
ไอ้ความรู้สึกปวดหัวนี่ก็จะหายไปหมด
นาธาเนียล โอเบลิสก์ ซาโทเปีย(ท่านพ่อ)
จะต้องฆ่า....
นาธาเนียล:จะต้องฆ่าให้ตาย!!!
นาธาเนียล โอเบลิสก์ ซาโทเปีย(ท่านพ่อ)
!....//ชะงัก
นาธาเนียล โอเบลิสก์ ซาโทเปีย(ท่านพ่อ)
....ทำไมกันนะ
นาธาเนียล โอเบลิสก์ ซาโทเปีย(ท่านพ่อ)
ทำไม...เจ้าต้องมาวอเเวข้าตลอดด้วย!
นาธาเนียล:ถ้าตายไปเเล้วก็ไสหัวไปสิ!!!
นาธาเนียล:ทำไมจะต้อง.....
"ท่านเองก็ทรงต้องรักเด็กคนนี้เหมือนกับที่รักหม่อมฉันด้วยนะเพคะ"
นาธาเนียล:มาทำให้ข้าต้องปวดใจด้วย
นาธาเนียล โอเบลิสก์ ซาโทเปีย(ท่านพ่อ)
ขอร้องล่ะ....หยุดสักทีเถอะ
นาธาเนียล โอเบลิสก์ ซาโทเปีย(ท่านพ่อ)
ข้ายอมเเพ้เจ้าเเล้ว
นาธาเนียล โอเบลิสก์ ซาโทเปีย(ท่านพ่อ)
เพราะงั้นกลับมาหาข้าเถอะนะ
นาธาเนียล โอเบลิสก์ ซาโทเปีย(ท่านพ่อ)
ไม่ว่าอะไรข้าก็ยอมทั้งนั้น.....
นาธาเนียล โอเบลิสก์ ซาโทเปีย(ท่านพ่อ)
......//เอามือออกจากคอฟอลเลนเทียร์
นาธาเนียล โอเบลิสก์ ซาโทเปีย(ท่านพ่อ)
//เดินออกจากห้องไป
ฟอลเลนเทียร์ โอเบลิสก์ ซาโทเปีย
.....//ลืมตา
ฟอลเลนเทียร์ โอเบลิสก์ ซาโทเปีย
ท่านพ่อ....
Comments