ถวายรักเเด่องค์กษัตริย์อโยธยา
2
กุลชา
ข้าให้คนไปสืบประวัติเจ้ามากเเล้ว
กุลชา
ทำตัวให้เหมือนกระหรี่สิ//ยิ้ม
จารวี
ดีกว่าต้องปรนเปรอชายไทยเช่นท่าน
กุลชา
งั้นมึงมาเป็นทหารให้อยุธยา
กุลชา
ทั้งที่แผ่นดินของมึงก็ถูกพม่ากวาดล้างไปเนี่ยนะ
กุลชา
มึงรักแผ่นดินของมึงแต่เจ้าแผ่นดินของมึงจักได้รักมึงไม่
กุลชา
มันย่ำยีตัวมึงเท่าไหร
กุลชา
ว่ากษัตริย์หงส์สานั้นเลวเท่าใด
กุลชา
ใจมึงเลือกเเผ่นดินมึง
กุลชา
เเต่เเผ่นดินมึงตอนนี้จักได้เลือกมึงไม่
กุลชา
อยู่อโยธยาเพื่อปลนเปลความใคร่ให้กูอยู่นี้เเหละ//ลูบหน้า
กุลชา
"กูต้องการความงามของมึง"
จารวี
(เขาต้องการข้า...งั้นหลอ)
จารวี
(ทั้งที่ไม่มีใครต้องการค่าแต่ท่านกลับ...)
จารวี
(นี่สินะ...เสน่ชาวไทย)
จารวี
(ผิวเเทนสวยเครื่องหน้ารับกับรูปหน้า)
กุลชา
ชาวมอญขาวขนาดนี้เลยหรือ
จารวี
เเค่ไม่ตากเเดดดื่น้ำก็ขายเเล้ว
กุลชา
เเสดงว่าเจ้าไม่ตากเเดด
จารวี
เพราะข้านั้นมีหน้าที่แลนเผลอความใคร่กับกษัตริย์....
จารวี
เเล้วถูกตัดเนื้อตัวทุกวัน
จู่ๆเสียงกลืนน้ำลายก็ดังขึ้น
จารวี
(พอผิวสีเเทนคู่กับกล้ามยิ่งยั่วอารมณ์ยิ่งนัก)
Comments