เป็นเทพมันเหนื่อยขอลงมาใช้ชีวิตบนโต้วหลัวดีกว่า
1 : เป็นอันทรงงานหนัก
หนิงฮวา (นายเอก)
อ้ากกกกกก!!
หนิงฮวา (นายเอก)
ทำไมงานมันถึงได้เยอะขนาดนี้วะเนี่ย!!!
หนิงฮวา (นายเอก)
หันขวาก็งานหันซ้ายก็งาน
หนิงฮวา (นายเอก)
//ฟุบหน้าลงกับโต๊ะ
ลี่หลิน (แม่นายเอก)
ร้องโอดโอยอะไรกันล่ะฮึ//เดินเข้าห้องมาพร้อมกับถือถาดน้ำชา
หนิงฮวา (นายเอก)
เห้ออ//เงยหน้าขึ้นมา
ลี่หลิน (แม่นายเอก)
ฮ่าๆๆ//วางถาดน้ำชาบนโต๊ะ
ลี่หลิน (แม่นายเอก)
ใครบอกให้เจ้าอู้หนีลงไปเที่ยวเล่นกันล่ะ
หนิงฮวา (นายเอก)
ท่านแม่อ่าา
หนิงฮวา (นายเอก)
ท่านก็รู้งานข้าเยอะแค่ไหน
หนิงฮวา (นายเอก)
เยอะจนทำข้าหัวหมุน
หนิงฮวา (นายเอก)
ข้าแค่อยากลงไปเที่ยวบ้าง
ลี่หลิน (แม่นายเอก)
เอาเถอะๆ
ลี่หลิน (แม่นายเอก)
เห็นเจ้าเป็นขนาดนี้ข้าจะให้เจ้าลงไปเที่ยวสักหน่อย
หนิงฮวา (นายเอก)
หืออ✨ //ตาลุกวาว
ลี่หลิน (แม่นายเอก)
หึ เจ้านี่นาช่างน่าเอ็นดูสะจริง //ลูบหัวลูกของตนเอง
หนิงฮวา (นายเอก)
อื้ออ~ //เคลิ้ม
หนิงฮวา (นายเอก)
นี่ท่านจะให้ข้าไปจริงๆใช่มั้ย
ลี่หลิน (แม่นายเอก)
แน่นอน
หนิงฮวา (นายเอก)
แต่ท่านพ่อ..
ลี่หลิน (แม่นายเอก)
หึ ข้าจะเคลียร์ให้เอง
หนิงฮวา (นายเอก)
ท่านแม่ข้ารักท่านนนน //ลุกขึ้นวิ่งอ้อมโต้ะไปกอดคนเป็นมารดา
หนิงฮวา (นายเอก)
ข้าไปก่อนนะท่านแม่ //ปล่อยกอด
หนิงฮวา (นายเอก)
ท่านและท่านพ่อรักษาสุขภาพด้วยนะขอรับ
หนิงฮวา (นายเอก)
ข้าลา//ก้มหัว
ลี่หลิน (แม่นายเอก)
จ้ะ เดินทางปลอดภัยนะ
หนิงฮวา (นายเอก)
ข้าจะลงมากี่ครั้งก็ตะลึงกับเมืองนี้ไม่หายเลย
หนิงฮวา (นายเอก)
เมืองอะไรส๊วยสวย
หนิงฮวา (นายเอก)
//มองซ้ายมองขวา
หนิงฮวา (นายเอก)
โอ่ะโอ้ยย //ล้มลงกับพื้น
ไรท์จ่อยจ๋า
สวัสดีพ่อแม่พี่น้องปู่ย่าตายายทุกท่านเลยนะคะที่เข้ามาอ่าน
ไรท์จ่อยจ๋า
มาแวะทักทายกันหน่อยยย
ไรท์จ่อยจ๋า
ฟิคเรื่องนี้เรามาแต่งเป็นเรื่องแรกน้าทุกคน
ไรท์จ่อยจ๋า
ยังไงก็ฝากติดตามด้วยน้า
ไรท์จ่อยจ๋า
ฝากกดไลค์ด้วยนะคะ💖
ขอกระซิบแต่ตะโกนนะคะว่า ฮาเร็ม
Comments