...----------------...
ฉันหยิบกล่องเล็กๆออกมาจากกระเป๋า..มีแหวนอยู่ด้านในนั้นอาเคีย ดูเหมือนจะเสียใจและบอกฉันว่า
"พี่รุ่นพี่... ฉันรักพี่ แต่ฉันต้องบอกความจริงกับพี่ ฉันต้องไปเรียนต่อที่อเมริกา"
ฉันรู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่าและถามเธอว่า
"เมื่อไหร่เธอจะไป? และทำไมเธอไม่บอกฉันล่วงหน้า?"
อาเคียบอกฉันว่า
"ฉันจะไปในอีก 2 สัปดาห์ พี่รุ่นพี่... และฉันไม่บอกพี่เพราะฉันไม่อยากทำให้พี่เสียใจ แต่ฉันก็ไม่สามารถเก็บความรู้สึกนี้ไว้ได้"
ฉันรู้สึกเสียใจมากและกอดอาเคียแน่น
"ฉันจะคิดวิธีให้ได้ อาเคีย... ฉันไม่อยากให้เธอลืมฉัน"
อาเคียบอกฉันว่า
"ฉันจะไม่ลืมพี่รุ่นพี่หรอก... ฉันจะรักพี่ตลอดไป"
แล้วเธอก็บอกฉันว่า "พี่รุ่นพี่... ฉันมีคำถามหนึ่งคำถาม"
"อะไรล่ะ อาเคีย?" ฉันถาม
อาเคียถามว่าเลิกกับฉันได้ไหม
ฉันรู้สึกเหมือนถูกตีเข้ามาอย่างแรง และหัวใจของฉันเต้นช้าลง
"ไม่ อาเคีย... ฉันไม่อยากเลิกกับคุณ" ฉันบอกเธอด้วยเสียงสั่นเครือ
อาเคียเห็นความเสียใจในดวงตาของฉัน และเธอก็ยิ้มอย่างเศร้า
"ฉันก็ไม่อยากเลิกกับพี่รุ่นพี่เช่นกัน... แต่ฉันกลัวว่าเราจะไม่สามารถรักกันตลอดไปได้ ถ้าฉันต้องไปอยู่ต่างประเทศ"
ฉันจับมือของเธอและพูดด้วยความเด็ดขาด
"ไม่ อาเคีย ฉันจะรอคุณ... ฉันจะรอคุณจนกว่าคุณจะกลับมา"
อาเคียบอกว่า "พี่รุ่นพี่... ฉันจะกลับมาหาพี่" แล้วเธอก็จูบฉันอย่างยาวนาน... เป็นจูบสุดท้ายก่อนเธอจะไป
1 ปีแล้วที่อาเคียไปเรียนต่อที่อเมริกา และฉันก็ใช้เวลานี้ในการสร้างอนาคตของตัวเอง
บริษัทเล็กๆ ของฉันเริ่มดำเนินการได้ดี และฉันก็เริ่มมีรายได้ที่ดี แต่ใจของฉันยังคงว่างเปล่าเพราะไม่มีอาเคีย
ฉันพยายามติดต่ออาเคียบ้างครั้ง แต่เธอก็ไม่ตอบกลับ ฉันจึงเริ่มคิดว่าเธออาจจะลืมฉันไปแล้ว ...
แต่แล้ววันหนึ่งอาเคียก็ได้กลับประเทศแล้วเขามาสมัครงานที่บริษัทฉันเธอไม่รู้ว่าฉันเป็นเจ้าของบริษัทนี้
อาเคียเดินเข้ามาในห้องประชุมของบริษัท โดยไม่รู้ว่าฉันเป็นเจ้าของบริษัทนี้
เธอใส่ชุดสุภาพเรียบร้อย และมีใบสมัครงานในมือ
ฉันซ่อนตัวหลังโต๊ะประชุม และบอกเลขานุวัตรให้เรียกเธอมาเข้าพบ
เมื่ออาเคียเข้ามา เธอก็ไม่เห็นฉันเพราะฉันอยู่หลังโต๊ะ
เธอจึงเริ่มแนะนำตัวและพูดถึงประสบการณ์ของเธอ
"สวัสดีค่ะ ดิฉันอาเคีย มาสมัครงานในตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายการตลาดค่ะ"
ฉันรู้สึกตื่นเต้นและพยายามไม่ให้เธอสังเกตเห็นความประหลาดใจของฉัน
ฉันจึงถามเธอด้วยเสียงที่ไม่คุ้นเคย "อาเคีย คุณมีประสบการณ์อะไรบ้าง?"
อาเคียเริ่มพูดและฉันก็ฟังอย่างตื่นเต้น ธอพูดถึงชื่อของมหาวิทยาลัยที่เธอเรียน.อาเคียยังคงพูดถึงประสบการณ์และทักษะของเธอ โดยไม่รู้ว่าฉันกำลังฟังอยู่ด้านหลัง
ฉันจดบันทึกข้อมูลของเธออย่างละเอียด และพยายามรักษาความสงบของตัวเอง
ไม่ให้เธอสังเกตเห็นความตื่นเต้นและความประหลาดใจของฉัน
เมื่ออาเคียพูดจบ ฉันจึงถามเธอด้วยเสียงที่ยังคงไม่คุ้นเคย
"อาเคีย คุณบอกว่าคุณเรียนจบจากมหาวิทยาลัยในอเมริกา... คุณไปอเมริกากี่ปีแล้ว?"
อาเคียตอบอย่างไม่สงสัย "ไปแล้ว 1 ปีค่ะ"
ฉันรู้สึกหัวใจเต้นแรงขึ้น เพราะฉันรู้ว่าเธอไปอเมริกาเพื่อเรียนต่อหลังจากที่เราต้องแยกทางกัน!
และแล้วเรื่องราวความรักเราก็ได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง.
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 6
Comments