ชีวิตที่หายไป วันที่2

ผ่านไปไม่นานก็ได้ยินเสียงหมาของเธอร้อง

เธอก็รีบลงมาดูทันทีก็ได้เห็นภาพที่จะติดตาไปตลอด

มันภาพที่ทำให้เธอนั้นร้องออกมาอย่างเจ็บปวดเธอได้ไปโอบกอดร่างสุนัขที่ไร้วิญญาณของเธอ

มน

เธอทำแบบนี้ทำไม!!!

นา

ก็มันไม่เชื่อฟังนา

นา

นาก็แค่สั่งสอนเอง

มน

แกทำแบบนี้ทำไม!!!!

มน

ทำไม!!!!!

เธอมองสุนัขที่มีเลือดเต็มตัวและมีเสียงหายใจหอบโรยรินเหมือนกำลังมีความห่วงบางอย่าง

ด็อกกี้

โฮ่อิโฮงงง

มน

ด็อกกี้อย่าไปนะ!!!

นํ้าตาที่อาบแก้มของเธอได้ไปตกที่หน้าของสุนัขที่เธอรักและหวงแหนที่สุด

？？？

นาเป็นอะไรไหม!

นา

หนูไม่เป็นอ่ะไร

นา

หนูทำผิดกฎหรือป่าว

นาได้อึ้งกับการกระทำของตัวเองเมื่อกี้

？？？

ไม่ไม่นาไม่ผิดนะไม่ผิดเลย

？？？

มันก็แค่สุนัขไม่มีความรู้สึกหรอกนาทำถูกแล้วนะมากอดนะนา

แม่กอดนาแล้วลูบหัวพูดปลอบใจเรียกขวัญนาในขณะที่มนทำได้แค่มอง

มน

ด็อกกี้อย่าไปเลยนะฉันมีนายแค่คนเดียว

มน

ถ้านายไปแล้วฉันจะอยู่ได้ยังไงใครจะอยู่กับฉันล่ะ!!

เสียงที่สะอื้นพูดด้วยเสียงสุดท้าย

ด็อกกี้

โฮร่งงง~

สุนัขของเธอได้เงยหน้าขึ้นมาแตะแนบที่หน้าผากของเด็กหญิงก่อนจะนอนลงไปแล้วมองภาพเจ้าของๆตนเป็นครั้งสุดท้าย

ก่อนจะยิ้มอย่างมีความสุขแล้วจากไปในอ้อมกอดของเธอ

มน

ด็อกกี้...

ในภาพเหตุการณ์นั้นก็ทำให้มนช็อคกับภาพตรงหน้า

ภาพที่แม่ของเธอปลอบนาและภาพที่เธอได้เสียสุนัขที่เป็นครอบครัวเพียงหนึ่งเดียวของเธอ

⠀ ⠀ ⠀ ⠀ ⠀ ⠀ ⠀ ⠀ ⠀ ⠀ ⠀

เวลาก็ได้ผ่านไปนาน

มนที่นั่งอยู่หลังบ้านและเป็นที่สุนัขตัวโปรดของเธอจะมาเล่นด้วยบ่อยๆ

แต่ตอนนี้สุนัขตัวนั้นของเธอได้จากเธอไปแล้ว

มนนั่งเงียบไม่พูดอะไรได้แต่นั่งที่ชิงช้าตัวโปรดของเธอแล้วก็มองไปตรงจุดเดียวกันกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

แม่ของเธอที่ยืนมองอยู่ไกลๆก็นึกคิดบางอย่างและเจ็บที่อกแปลกๆ

แต่ก็ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นอะไรแล้วเดินจากไปปล่อยให้เธอนั่งอยู่ตรงนั้นตากฝนที่โปรยลงมา

มน

...

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ