ไอเสืออย่างกูจะมาปราบพยศ┐(￣ヘ￣)┌
(◡ ω ◡)
ปาล์มแอดเองจ้าค่กๆๆๆ
มาต่อละนะจ๊ะ
เจียวเจี๋ย|นอ.
เมื่อไหร่แม่งจะฟื้นวะ!!!
เจียวเจี๋ย|นอ.
โอ๊ะ!สัสเอ้ยควยถอกแม่งไอเหี้ย!!!
เจียวเจี๋ย|นอ.
รีบฟื้นรีบหายดิ๊กูจะได้ไปหาสาวไอสัส
เจียวเจี๋ย|นอ.
วุ๊!อารมณ์เสียสัส!(ب_ب)
เจียวเจี๋ย|นอ.
รีบตื่นสิๆ//เขย่าแขนอีกฝ่าย
ทุกคนอาจจะไม่รู้ว่าคนที่นอนไร้สติอยู่บนเตียงคือใคร
รอเขาฟื้นแล้วพวกคุณจะรู้ว่าเขาคือใคร
เจียวเจี๋ย|นอ.
เห้อ...นั้นคงจะเป็นแผลที่ได้รับปาดเจ็บสินะเฉียดหัวใจเลยนะเนี่ย
เจียวเจี๋ย|นอ.
//ลูบตรงแผล
อีกฝ่ายโดนศัตรูของเจียวเจี๋ยยิงเฉียดหน้าอกนะครับ
เจียวเจี๋ย|นอ.
ขอโทษนะที่ต้องทำให้นายลำบาก//น้ำตาไหลลงบนใบหน้าของอีกฝ่าย
ตัวประกอบ ญ.
หมอ : ขออนุญาตนะคะหมอต้องมาตรวจร่างกายและชีพจรน่ะค่ะ // ตรวจให้ร่างไร้สติที่นอนอยู่บนเตียง
เจียวเจี๋ย|นอ.
// เดินออกมารอหน้าห้อง
เจียวเจี๋ย|นอ.
ทำยังไงดีวะกูทำไรต่อไม่ถูกเลยว่ะกูร้องไห้เพราะมึงอีกแล้วไออริ
เจียวเจี๋ย|นอ.
มึงแม่งโครตเหี้ยโครตเลวโครตสถุนเลยว่ะ//ต่อยกำแพงโรงพยาบาล
ตัวประกอบ ญ.
หมอ : //เดินออกมา
ตัวประกอบ ญ.
หมอ : ใจเย็นนะคะญาติคนไข้ตอนนี้คนไข้ไม่ได้เป็นอะไรมากค่ะแค่รอวันที่คนไข้ฟื้นตอนนี้แผลที่โดนเฉียวจากลูกกระสุนเริ่มสมานแล้วค่ะ
ตัวประกอบ ญ.
หมอ : ขอตัวนะคะ//เดินออกไป
เจียวเจี๋ย|นอ.
//เดินเข้าไปในห้อง
เจียวเจี๋ย|นอ.
นายจะฟื้นตอนไหนเนี่ยถึงผมจะไม่รู้จักนายแต่ผมจะดูแลนายเอง
เจียวเจี๋ย|นอ.
//เดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ
เป่า|เพื่อนนอ.
//นั่งอยู่บนเตียงผู้ป่วย
เจียวเจี๋ย|นอ.
!!!//เดินออกมาจากห้องน้ำ
เจียวเจี๋ย|นอ.
นายฟื้นแล้วหนิヽ(｡◕o◕｡)ﾉ.
เจียวเจี๋ย|นอ.
ดีใจจังที่นายฟื้นแล้ว
เป่า|เพื่อนนอ.
แล้วที่นี่ที่ไหน
ปาล์มแอดเองจ้าค่กๆๆๆ
ใช่ที่รักรึปล่าว
เจียวเจี๋ย|นอ.
ผมคือคนที่ทำให้คุณต้องได้รับบาดเจ็บ
เจียวเจี๋ย|นอ.
แต่ผมไม่ได้ทำนะ!
เจียวเจี๋ย|นอ.
ที่นี่คือโรงพยาบาลครับ
เจียวเจี๋ย|นอ.
ผมชื่อเจียวเจี๋ยนะครับ
เป่า|เพื่อนนอ.
ผมจำไม่เห็นได้เลยว่าผมได้รับบาดเจ็บ
เจียวเจี๋ย|นอ.
คุณน่ะโดนยิงครับเฉียดหัวใจแต่คุณเก่งจังไม่เป็นอะไรเลยดูแข็งแรงมากๆเลยล่ะ
เป่า|เพื่อนนอ.
อะไรของนายเนี่ย
เป่า|เพื่อนนอ.
ใครยิงผมหรอ
เจียวเจี๋ย|นอ.
อริผมน่ะสิครับ
เจียวเจี๋ย|นอ.
ผมต้องขอโทษนะครับ//โค้งตัว
เป่า|เพื่อนนอ.
แค่นายรับผิดชอบก็ดีแล้วครับ
เป่า|เพื่อนนอ.
ที่จริงไม่ใช่นายด้วยซ้ำที่ต้องรับผิดชอบ
เป่า|เพื่อนนอ.
ต้องเป็นเขาสิ
เจียวเจี๋ย|นอ.
แต่ผมผิดน่ะครับที่ไม่ได้ไปดูแลหอพัก(･ัω･ั)
เจียวเจี๋ย|นอ.
นายเป่าใช่ไหม
เจียวเจี๋ย|นอ.
เมื่อกี้หมอเอาข้าวต้มมาให้น่ะหมอบอกว่ารายต้องกินอาหารอ่อนๆก่อนนะ
เป่า|เพื่อนนอ.
ผมหิวแล้วพอดีเลย
เจียวเจี๋ย|นอ.
มาครับผมป้อนให้นายเอง//หยิบชามข้าวต้มขึ้นมาตักข้าวต้มป้อนเป่า
เป่า|เพื่อนนอ.
//อ้าปากกินข้าวต้มที่อีกฝ่ายป้อน
เป่า|เพื่อนนอ.
จืดจัง//(눈‸눈)
เจียวเจี๋ย|นอ.
กินๆไปเถอะน่าอย่าเรื่องมากดีกว่าเขาไม่ให้อะไรมากินนะ
เป่า|เพื่อนนอ.
อ่า...นายนี่ขี้บ่นจริงๆเลยอะ
เป่า|เพื่อนนอ.
หล่อซะปล่าวขี้บ่นแบบนี้สาวที่ไหนจะติดกัน
เจียวเจี๋ย|นอ.
นายอยากจะหลับไม่ตื่นไหม//╬ โมโห
เป่า|เพื่อนนอ.
ขอโทษๆ//ลูบแขนอีกฝ่าย
เป่า|เพื่อนนอ.
นายอย่าโมโหน่าาา
เจียวเจี๋ย|นอ.
เฮอะ....อะอ้าปาก//ตักข้าวป้อนเป่า
เป่า|เพื่อนนอ.
//อ้าปากกินข้าวที่อีกฝ่ายป้อน
เจียวเจี๋ย|นอ.
นายนอนพักนะเป่าพรุ่งนี้เช้าเดี๋ยวหมอก็จะมาเช็คอาการนะ
เป่า|เพื่อนนอ.
อื้มครับแม่
เจียวเจี๋ย|นอ.
แม่อะไรของนายผมยังไม่มีลูกนะ
เป่า|เพื่อนนอ.
ฮ่าๆๆ...เจี๋ยเหมือนแม่ของผมเลยทั้วขี้บ่นทั้งชอบดุแต่เจี๋ยน่ารักมากเลยนะ//นอนลง
เจียวเจี๋ย|นอ.
นอนเถอะมัวแต่อวยผมอยู่ได้//ห่มผ้าให้เป่าให้ดีแล้วเดินไปนอนตรงโซฟา
Comments