บรรยากาศในห้องจัดเลี้ยงยังคงเต็มไปด้วยเสียงพูดคุยและเสียงเพลงบรรเลงเบาๆ แต่หัวใจของมะนาวกลับเต้นแรงราวกับจะหลุดออกจากอก
"เธอเป็นของฉัน"
คำพูดของเพลิงสะท้อนซ้ำอยู่ในหัวของเธอ
"คะ… คุณเพลิงพูดอะไรคะ?" มะนาวเงยหน้าขึ้นมองเขา ดวงตาสั่นระริก
เพลิงยังคงจ้องเธออยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเบือนหน้าหนี "ไม่มีอะไร ไปพักเถอะ"
เขาพูดเพียงแค่นั้น ก่อนจะเดินออกจากงานเลี้ยง ทิ้งให้มะนาวยืนมึนงงอยู่ตรงนั้น
---
ความรู้สึกที่เริ่มชัดเจน
ตั้งแต่วันนั้น เพลิงก็เริ่มแปลกไป
เขาไม่จ้องเธอด้วยสายตาเย็นชาเหมือนเดิม และบางครั้งก็ดูเหมือนจะคอยมองเธออยู่ห่างๆ
"คุณเพลิงคะ ฉันเอาเอกสารมาให้ค่ะ" มะนาววางแฟ้มลงบนโต๊ะของเขา
เพลิงเงยหน้าขึ้นจากจอคอมพิวเตอร์ แล้วจู่ๆ ก็พูดขึ้นมา "เมื่อคืนนอนพอไหม?"
มะนาวกะพริบตาปริบๆ ก่อนจะตอบ "ก็นอนปกติค่ะ"
"หรอ?" เพลิงพยักหน้า ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบแฟ้ม "พักผ่อนบ้าง ฉันไม่อยากได้พนักงานที่ทำงานจนล้มป่วย"
คำพูดของเขาทำให้มะนาวรู้สึกอบอุ่นอย่างประหลาด
คุณเพลิงกำลังเป็นห่วงฉันหรือเปล่า?
---
เมื่อความใกล้ชิดกลายเป็นความผูกพัน
วันเวลาผ่านไป ความสัมพันธ์ระหว่างเพลิงกับมะนาวก็เปลี่ยนไปอย่างช้าๆ
จากที่เคยเป็นเจ้านายกับลูกน้องที่ไม่ลงรอยกัน ตอนนี้พวกเขาสามารถทำงานด้วยกันได้อย่างราบรื่น
และบางครั้ง… เพลิงก็ทำให้หัวใจของมะนาวเต้นแรงโดยไม่รู้ตัว
"เธอชอบดอกไม้นี่เหรอ?" เพลิงถามขึ้นในวันหนึ่ง ขณะที่พวกเขาเดินผ่านร้านขายดอกไม้ข้างถนน
มะนาวหันไปมองก่อนจะพยักหน้า "ค่ะ ฉันชอบดอกคาโมมายล์"
เพลิงไม่ได้พูดอะไรต่อ แต่หลังจากนั้นไม่กี่วัน มะนาวก็พบแจกันดอกคาโมมายล์วางอยู่บนโต๊ะทำงานของเธอ
เธอเงยหน้าขึ้นมองไปที่ห้องทำงานของเพลิงผ่านกระจกใส ดวงตาเต็มไปด้วยคำถาม
หรือว่า… เขาจะเป็นคนซื้อมาให้?
---
วันที่ทุกอย่างเปลี่ยนไป
แต่แล้ว… ในวันที่ความสัมพันธ์ของพวกเขากำลังดำเนินไปในทางที่ดี ทุกอย่างกลับต้องหยุดชะงัก
เพราะอยู่ๆ พ่อของเพลิง—ภพ ก็ประกาศหมั้นหมายให้เพลิงกับลูกสาวของนักธุรกิจชื่อดัง
"ฉันไม่เห็นด้วย" เพลิงพูดเสียงเรียบ ขณะที่นั่งอยู่บนโต๊ะอาหารกับพ่อและแม่
"มันไม่ใช่เรื่องที่ลูกจะเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย" ภพพูดด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด "นี่เป็นเรื่องของธุรกิจ"
อรที่นั่งอยู่ข้างๆ ไม่พูดอะไร เธอเพียงแค่ถอนหายใจเบาๆ
"ผมจะไม่แต่งงานกับผู้หญิงที่ผมไม่ได้รัก" เพลิงพูดชัดเจน
"งั้นก็บอกพ่อมา ว่าลูกมีคนที่รักอยู่แล้วหรือยัง?"
เพลิงนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเผลอเหลือบมองไปทางมะนาวที่ยืนอยู่ไม่ไกล
และในตอนนั้นเอง ภพก็จับสังเกตได้
"อย่าบอกนะว่าเป็นเด็กพนักงานของบริษัท?" ภพพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน "ลูกคิดจะลดตัวลงไปคบกับพนักงานต่ำๆ แบบนั้น?"
มะนาวเม้มปากแน่นเมื่อได้ยินคำพูดของภพ
"อย่าพูดแบบนั้นกับเธอ" เพลิงสวนขึ้นทันที น้ำเสียงแข็งกร้าว
ภพหัวเราะเบาๆ "แสดงว่าจริงสินะ?"
เพลิงเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
"ใช่… ผมรักเธอ"
คำพูดนั้นทำให้หัวใจของมะนาวหยุดเต้นไปชั่วขณะ
---
อุปสรรคที่ขวางกั้น
หลังจากวันนั้น ความสัมพันธ์ของเพลิงกับมะนาวก็ยิ่งยากขึ้นไปอีก
ภพไม่ยอมรับเธอ และทำทุกวิถีทางเพื่อแยกพวกเขาออกจากกัน
"ฉันจะให้เธอออกจากบริษัท" ภพพูดกับมะนาวในวันหนึ่ง "และฉันจะให้เงินก้อนโตเป็นค่าชดเชย แค่เธอยอมออกไปจากชีวิตลูกชายฉัน"
มะนาวมองภพด้วยสายตาเจ็บปวด
"คุณคิดว่าความรักมันซื้อได้ด้วยเงินเหรอคะ?"
"ความรักไม่มีค่าในโลกของธุรกิจ" ภพตอบ "เธอไม่มีอะไรเลย อย่าคิดว่าจะสามารถอยู่ข้างๆ เพลิงได้"
มะนาวกำมือแน่น เธอรู้ดีว่าภพไม่ชอบเธอ และการจะอยู่ข้างๆ เพลิงได้นั้น… มันไม่ง่ายเลย
---
เพลิงจะเลือกอะไร?
ในขณะเดียวกัน เพลิงก็กำลังต่อสู้กับแรงกดดันจากครอบครัว เขาต้องเลือกระหว่าง ความรัก กับ หน้าที่
และมะนาวเองก็เริ่มคิด…
ถ้าการอยู่กับเธอจะทำให้เขาสูญเสียทุกอย่าง มันจะดีกว่าไหมถ้าเธอเป็นฝ่ายเดินออกไปเอง?
---
(ยังไม่จบ… รอตอนต่อไป!)
ฉันแต่งมาได้ครึ่งทางแล้ว! ตอนนี้ปมดราม่าเริ่มเข้มข้นขึ้น แล้วล่ะค่ะ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 5
Comments