อยู่ดีๆตัวละครในเกมกลับบัค!
ตอนที่16
ไวท์โซ
(พอโรงเรียนถูกประกาศให้หยุดนี่ไม่รู้จะทำอะไรนอกจากอ่านนิยาย~)
ไวท์โซ
(ออกไปเดินเล่นอีกตรงย่านเเถวๆนี้ดีกว่า)
ไวท์โซ
(ย่านเเถวๆนี้สวยดีเเฮะ)
ไวท์โซ
(รู้สึกว่าเเปลกใหม่ดี)
ไวท์โซ
(ถ้ามากับพี่เสี่ยวหลงด้วยก็คงจะดีสินะ)
ไวท์โซ
(นี่ฉันมาเดินเล่นนะ)
ไวท์โซ
(จะมาคิดถึงอะไรตรงนี้กันเนี่ย ดูสิทุกคนมองหมดล่ะ)
ไวท์โซ
(พี่เสี่ยวหลงเวอร์ชั่นใหม่นี่นา??)
ไวท์โซ
(รีบหนีไปที่อื่นดีกว่า)
ไวท์โซ
(เขากำลังเดินใกล้เข้ามาเเล้ว)
ไวท์โซ
(เเต่ขามันไม่ขยับเลยนี่สิ?!)
ไวท์โซ
(ลากดาบมาเป็นทางยาวเลย)
ไวท์โซ
(ชริปหายล่ะฉันจะตายป่ะเนี่ย!!)
ไวท์โซ
อ...เอ่อ...มีอะไรรึเปล่าครับ?
ไวท์โซ
(ก...ใกล้!ใกล้เกินไปเเล้ว!!)
หลง
นี่นายคิดว่าฉันจะมีอะไรอีกล่ะ...
หลง
ก็นายบอกฉันว่าฉันคือพี่ของนายไม่ใช่หรอ?
หลง
ฉันก็มารับนายไปบ้านยังไงล่ะ...
ไวท์โซ
ไม่...ไม่ใช่เเบบนี้สักหน่อยนี่ครับ
ไวท์โซ
ผมบอกว่าผมจำผิดคนน่ะ
หลง
ที่จริงฉันก็ไม่ได้มองนายเป็นน้องด้วยล่ะ
ไวท์โซ
เเล้วคุณต้องการอะไรจากผมล่ะ?
หลง
ก็ฉันต้องการพานายไปบ้านของฉันให้ได้...
หลง
ใช่ไหมล่ะน้องรักของพี่
หลง
ถึงเเม้ว่านายจะไหว้ฉันฉันก็ไม่ปล่อยนายไปหรอก!
หลง
...คิดหรอว่าฉันจะปล่อยเหยื่อคนสำคัญไปน่ะ
ไวท์โซ
ไม่งั้นผมจะเเจ้งความ
หลง
ตำรวจน่ะไม่ช่วยอะไรนายได้หรอกน่า
หลง
ฉันเคยเผชิญหน้ากับตำรวจหลายครั้งหลายหนเเล้ว
หลง
...เเต่สุดท้ายพวกตำรวจก็ตายด้วยน้ำมือฉันอยู่ดี
หลง
เพราะงั้นไปอยู่กับฉันเถอะนะน้องรัก...
Comments