เอลฟ์กับความจำที่หายไป การพบเจอ

แต่เขาก็ลงอยู่ดี

ข้า

นี่ข้ามาโผล่ที่ไหนอีกละเนี่ย

เป็นพื้นที่เขตหิมะตก

ข้า

น่าจะเป็นเขตหนาวตามที่หนังสือบอก

ข้า

ชุด//✡️

ข้า

ใช้ได้แหละมั้ง//ดูชุด

ข้า

ช่างเถอะ//เปลี่ยนชุด

มันใส่ชุดไม่เป็นครับเลยนาน

ข้า

กว่าจะใส่เสร็จ

ข้า

//เดินทางต่อ

ข้า

ดาบเนี่ยนะ

ข้า

แถมยังลอยได้อีก

ข้า

เอาเป็นว่า…

ข้า

หยิบเลย//เก็บดาบ

ข้า

ไม่มีคมแหะ//จับใบดาบ

ข้า

ลองดูก่อนแล้วกัน//ฟัน

ต้นไม้ใหญ่ก็หัก

ข้า

ได้ไงวะ//ดูรอยตัด

ข้า

เลียบมาก!!//สัมพัดรอยตัด

ข้า

งั้นข้าใช้เจ้านี้แล้วกัน//เก็บดาบ

ข้า

//เดินทางต่อ

สามสิบนาทีต่อมา

ข้า

…

ข้า

เชี่ยไรอีกวะ

ข้า

มังกร

ข้า

หนีแล้วกัน//ออกห่าง

ข้า

แต่มันก็ไม่ขยับแล้วนะ//คิด

ข้า

อืมมมมมมมมมม

ข้า

งั้นเข้าไปดูก่อนแล้วกัน//เข้าใกล้มังกร

ข้า

จับหน่อยแล้วกัน//แตะมังกร

ข้า

แสบตาาโวยย//เอามือปิด

ตัวมังกรได้แปรงแสงที่โครดสว่าง

แล้วกลายเป็นคน

มั้ง

ซูเหวิน

//พิงต้นไม้

ข้า

กลายร่างหรอนะ

ซูเหวิน

อืมมม//ขยับนิดหน่อย

ข้า

เอาไงดีเนี่ย

ข้า

ระหว่าอุ้มกลับไปหรือปล่อยไว้ตรงนี้ดี

ข้า

//นั่ง

ข้า

//คิด

ข้า

ปล่อยไว้ตรงนี้แล้วกัน//ลุก

🔈 แถบไม่ส่งเสียง

ซูเหวิน

พาข้าไปด้วย//🔈

ข้า

ตื่นแล้วหรอ//หันไปมอง

ซูเหวิน

อืม//พยักหน้า 🔈

ข้า

ลุกได้รึเปล่า//เดอนเข้าใกล้

ซูเหวิน

มะ-แค่ก แค่ก

ข้า

แม่นางอย่าพูดเลย

ซูเหวิน

//พยักหน้า

ข้า

งั้นคงลุกไม่ได้สินะ

ซูเหวิน

//พยักหน้า

ข้า

งั้นข้าขออุ้มนะ

ซูเหวิน

//พยักหน้า

ข้า

//อุ้ม

ข้า

//พุ่ง

ข้า

ให้ข้าช้าลงมัย

ซูเหวิน

//สายหน้า

ข้า

//ยิ้ม เร่งความเร็ว

ยี่สิบนาทีต่อมา

ข้า

ข้าว่างแม่นางก่อนนะ

ซูเหวิน

//นั่งพิงต้นไม้

ซูเหวิน

//จับขากางเกง

ข้า

//เอาแผนที่ออกมาดู

ข้า

(ต้องไปทางนั้นสินะ)//มองแผนที่

ข้า

แม่นางหิวมัย

ซูเหวิน

//สายหน้า

ข้า

งั้นเดินทางต่อนะ

ซูเหวิน

//พยักหน้า

ข้า

เอาอึบ//อุ้ม

ข้า

ข้าจะวิ่งเร็วกว่าเดิมนะ

ซูเหวิน

//ทำมือว่าแล้วเถอะ

ข้า

5555

ข้า

//วิ่งสุดกำลัง

สองชั่วโมงต่อมา

ข้า

ถึงแล้วบ้านข้า

ข้า

นั่งตรงนี้ก่อนนะ

ซูเหวิน

//หลับ

ข้า

เอ้า

ข้า

(หลับชะแล้ว)//เข้าบ้าน

ข้า

//จัดห้องใหม่

สิบนาทีต่อมา

ข้า

ได้แล้วแหละ//เดินออกมา

ข้า

ตื่นแล้วรึ

ซูเหวิน

อืม//🔈

ข้า

เดินไหว่มัย

ซูเหวิน

ไม่คะ//🔈

ข้า

งั้นอุ้มนะ

ซูเหวิน

คะ//🔈

ข้า

ว่าแต่แม่นางชื่ออะไรรึ//อุ้ม

ซูเหวิน

ซูเหวินคะ//🔈

ข้า

ซูเหวินสินะ

ซูเหวิน

คะ//🔈

ข้า

//วางซูเหวินลงบนเตียง

ซูเหวิน

//หาผ้าห่ม

ข้า

หวานรึ

ซูเหวิน

คะ//🔈

ข้า

//ห่มผ้าให้

ข้า

ยังหวานอยู่มัย

ซูเหวิน

คะ//🔈

ข้า

อบอุ่น//🔈✡️

ห้องเริ่มร้อนชึ้น

ซูเหวิน

พอแล้วคะ//🔈

ข้า

อืม//คงอุณหภูมิไว้

ข้า

//ออกจากห้อง

ซูเหวิน

(ลืมถามชื่อเลย)

ข้า

เขตไร้เสียง//✡️

ข้า

น่ารักจังโวยยยยยยย!!!!//ตะโกนดังลั่น

ข้า

อากกก

หนึ่งนาทีผ่านไป

มันเอาแต่แหกปากเรื่องความน่ารักของซูเหวินอย่างเดี่ยว

ข้า

อาา//ตั้งสติได้

ข้า

ไปที่นั้นก่อนแล้วกัน

สิบนาทีต่อมา

ข้า

//หาสมุด

ข้า

น่าจะอยู่ตรงนี้นะ//หาต่อ

ข้า

นี่ไง//เจอสมุด2เล่ม

ข้า

//อ่านสมุด

สิบนาทีต่อมา

ข้า

เหมือนว่าต้องหาสมุนไพรเพิ่มสินะ

ข้า

//วิ่งออกไปหา

สามนาทีต่อมา

ข้า

ต้องทำยังไงนะ//เปิดสมุด

ห้านาทีต่อมา

ข้า

เสร็จแล้ว

ข้า

ลองเวทใหม่สิ

ข้า

จงพาข้าไปในที่ที่ข้าต้องการ

ข้า

วาป//✡️

ที่หน้าบ้าน

ข้า

เชี่ย

ข้า

สุดยอด

ข้า

//ไปหาซูเหวิน

ซูเหวิน

//หลับ

ข้า

(หลับอยู่แหะ)//ยิ้ม

ข้า

(ถ้างั้นต้อง)//เตรียมของ

ข้า

(วาดรูป)//นั่งวาดรูปของซูเหวิน

สี่สิบนาทีต่อมา

ซูเหวิน

อืม~//ตื่น

ข้า

ตื่นแล้วรึ

ซูเหวิน

คะ

ข้า

นี่อาหาร//ยกถ้วยให้

ซูเหวิน

คะ//รับมากิน

ข้า

ระวังหน่อยนะ

ข้า

มันร้อนอยู่

ซูเหวิน

เจ้าคะ//กิน ยิ้ม

ในใจมันตอนนี้คือเสียงดังชิหาย

หลังจากกินอะไรเสร็จแล้ว

ซูเหวิน

ท่านชื่ออะไรรึเจ้าคะ

ชุน

ชุยข้าชื่อชุย

ซูเหวิน

เจ้าคะท่านชุย

ชุน

ไม่ต้องเรียกท่านหรอก

ซูเหวิน

ไม่คะ

ซูเหวิน

ท่านคือผู้ช่วยชีวิตของข้าคะ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ