MIA | บาปริษยา - เงาใคร

เงาใคร

ช่วงเช้า

คฤหาสน์เดชาวัตร

มีอาได้กลับบ้าน หลังจากที่เธอไม่กลับมาหาแม่หลายวัน เพราะมัวแต่อยู่คอนโด

มีอา (นางเอก)

//เดินเข้ามา

มณี (แม่บ้าน)

ว้ายยยย! คุณหนูมีอา

มีอา (นางเอก)

อะไรของเธอเนี้ยย

มณี (แม่บ้าน)

เออออ

มณี (แม่บ้าน)

ก็คุณหนูหายไปนานมากเลยนิค่ะ

มณี (แม่บ้าน)

มณีคิดถึงนะค่ะ

มีอา (นางเอก)

หรออ

มณี (แม่บ้าน)

//เกาะขา

มณี (แม่บ้าน)

จริงๆนะคะ

มีอา (นางเอก)

โอ้ยยยย //เหวี่ยง

มีอา (นางเอก)

สกปรกหมดล่ะขาฉัน

มณี (แม่บ้าน)

ขอโทษค่ะ //คอตก

มีอา (นางเอก)

แล้วนี่แม่ไปไหน

มณี (แม่บ้าน)

คุณบุษไปหาเพื่อนที่ต่างประเทศค่ะ อีกนานกว่าจะกลับมา

มีอา (นางเอก)

เห้ออออ ชั่งเถอะ

มีอา (นางเอก)

ฉันจะไปพักล่ะ

มีอา (นางเอก)

ตอน 2 ทุ่มปลุกฉันด้วย

มณี (แม่บ้าน)

ได้ค่ะ

มีอา (นางเอก)

//เดินขึ้นห้อง

เวลา 22.55 น.

สถานีรถไฟเก่า

บรรยากาศที่เต็มไปด้วยความวังเวงราวกับถูกทอดทิ้งมานาน

ตึก! ตึก! ตึก!

เสียงฝีเท้าหนักแน่นดังขึ้น คีรินเดินตรงเข้ามา มือกำโทรศัพท์แน่น สายตากวาดมองรอบๆ

คีริน (พระเอก)

ผมมาถึงแล้ว… //เสียงต่ำ

เขาเปิดโทรศัพท์ ข้อความของ “ เบล ” ไม่มีอะไรเพิ่มเติมนอกจาก…

เบล (เพื่อนนอ.+แฟนพอ.)

💬 : เดินไปที่ชานชาลาสุดท้าย

คีริน (พระเอก)

//กำหมัดแน่น

คีริน (พระเอก)

//สูดลมหายใจก่อนจะก้าวต่อไป

ชานชาลาสุดท้าย

คีริน (พระเอก)

//หยุดกลางชานชาลา

คีริน (พระเอก)

//มองรอบๆ

คีริน (พระเอก)

ออกมาเถอะ ไม่ต้องเล่นลับๆล่อๆ //เสียงเข้ม

ตึก! ตึก! ตึก!

เสียงฝีเท้าใครบางคนดังขึ้นมา





โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ